Devri

Recherche 'ha...' : 449 mots trouvés

Page 6 : de hantervare (251) à hanveskenn (300) :
  • hantervare
    hantervare

    m. (domaine maritime) Mi-marée.

    (1960) GOGO 222. (Kerlouan, Brignogan) à l'heure de la demi-marée, anter-vare (hanter-vare). ●224. Le goémon recueilli est celui que la mer a déposé sur le sable, var an tréāz (war an traez). Et l'on procède alors au partage, mareran (mare-rann), au prorata des personnes présentes lors de l'hanter-vare. ●(1971) TONA.morl 5. hanter-vare, tr. «mi-marée.» ●(1978) BZNZ 18. (Lilia-Plougernev) A-benn hanter-vare, a-benn ma vije dija hanter-ziskennet ar mor, oa poent mont d'an aod ; ha pa veze da hanter-vare, a-raok ma teue hanter-vare lanv, 'rankemp dont adarre d'ar gear.

  • hantervezh
    hantervezh

    m. Moitié d'une période.

    (1944) DGBD 144. hantervezh kentañ miz mae.

  • hantervloaz
    hantervloaz

    m. Semestre.

    (1876) TDE.BF 280a. Hañter-vloaz, s. m., tr. «Semestre ou espace de six mois.»

    (1927) GERI.Ern 215. hantervloaz, tr. «semestre.» ●(1931) VALL 684b. Semestre, tr. «hantervloaz m.»

  • hantervloaziek
    hantervloaziek

    adj. Semestriel.

    (1931) VALL 684b. Semestriel, tr. «hantervloaziek

  • hantervogalenn
    hantervogalenn

    f. (linguistique) Semi-voyelle.

    (1931) VALL 684b. Semi-voyelle, tr. «hanter-vogalenn f.» ●792b. demi-voyelle, tr. «hanter-vogalenn f.»

  • hantervoued
    hantervoued

    m.

    (1) Demi-ration.

    (1752) BS 501. rei dezo hanter voed epquen.

    (1868) FHB 167/88b. ar vam hag he merc'hed n'o devoa mui antervouet. ●(1870) FHB 280/151a. C'hoas peurliessa ar vugale geis n'o deus ket anter vouet. ●(1890) MOA 432a. Nous en étions réduits à la demi-ration, tr. «n'or boa nemed hanter-voed da zibri.» ●(1894) BUZmornik 135. Ne roe ket hanter-voued nag hanter-zillad d'ezhan. ●193. ne veze ket roet hanter-voued d'ezhan.

    (1907) BSPD I 216. Ne ré ket dehou hanter vouid nag hantér dillad. ●302. ne vezé ket reit hantér vouid tehon. ●(1911) BUAZperrot 554. Gant an dra-ze n'o devoa ket anter voued da zibri. ●(1925) BUAZmadeg 502. n'o devoa ket hanter-voued da zibri. ●(1954) VAZA 49. tremen a raen gant hanter-voued. ●(1957) AMAH 219. E wreg hag e verc'h a ranke tremen o-div gant hanter-voued.

    (2) Bezañ hantervoued gwelout ub. = (?).

    (1766) MM 847. ïa anter vouet oa he velet / pa renquet mont hé tro'r veret, tr. «Oui, c'était pour nous demi-gavion que de le voir, quand on devait faire le tour du cimetière.»

  • hantervoul
    hantervoul

    f. –où Hémisphère.

    (1931) VALL 357a. Hémisphère, tr. «hantervoull f.»

  • hantervoulek
    hantervoulek

    adj. Hémisphèrique.

    (1931) VALL 357a. Hémisphèrique, tr. «hantervoullek

  • hantervreur
    hantervreur

    m. hantervreudeur Demi-frère.

    (1732) GReg 87a. Beau-frere, celui qui est d'un autre lit, tr. «Hanter-vreuzr. p. hantervreuzdeur. (Van[netois] Breurec. p. brérec. bréregued, brérigued.» ●(1744) L'Arm 29a. Demi-Frere, tr. «Hantér-Braire. m.» ●(17--) TE 127. quemènt-ce e ras d'é hantér-verdér er forbannein a ou mésq.

    (1883) MIL 25. anter-vreur da Vudik-Meur. ●(1889) ISV 302. gant he anter vreur.

    (1911) BUAZperrot 432. he anter-breudeur hag he anter-c'hoarezed. ●(1941) FHAB Meurzh/Ebrel 37a. e hanter vreur Yann Vonfort.

  • hanterwad
    hanterwad

    adj. Demi-sang.

    (1868) FHB 167/87b. kezekenned hag ebeuleuzed anter-c'hoad.

    (1909) BOBL 30 octobre 253/2d. kezek hanter-gwad postier.

  • hanterwaz
    hanterwaz

    m. Hommasse.

    (1876) TDE.BF 279b. Hañter-goaz, s. m., tr. «Femme hommasse.»

  • hanterwelet
    hanterwelet

    v. tr. d. Entrevoir.

    (1732) GReg 355b. Entrevoir, tr. «Hanter-vellet

    (1847) FVR 245. pehini a dreuz truillou ar reuzeudignez, a les hanter-velet an ornamanchou.

  • hanterwerzenn
    hanterwerzenn

    f. (littérature) Hémistiche.

    (1931) VALL 357a-b. Hémistiche, tr. «hanterwerzenn f.»

  • hanterwisk
    hanterwisk

    adj. À moitié vêtu.

    (1911) BUAZperrot 723. eur paour a gavas anter-wisk.

  • hanterzañs
    hanterzañs

    f. –où (danse) Danse du pays vannetais.

    (1963) TDBB 321. Autour d'Hennebont et de Pont-Scorff, hanterdañs ou hanterzañs est au moins aussi fréquent [que hanterdro].

  • hanterzen
    hanterzen

    m. Homme castré.

    (1499) Ca 107b. Hanter den. g. demy homme chastre.

  • hanterzigeriñ
    hanterzigeriñ

    v. tr. d. Ouvrir à-demi.

    (1876) TDE.BF 280a. Hañter-zigeri, v. a., tr. «Entr'ouvrir.» ●(1877) EKG I 127. Hanter-zigeri a ra an nor.

    (1906) KPSA 78. sellit warzu an armel zantel : Hor-Zalver, d'ar poent-ze, evit ho pinniga, a hanter-zigor anezi.

  • hanterzigor
    hanterzigor

    adj. À demi-ouvert.

    (1876) TDE.BF 280a. Hañter-zigor, adj., tr. «A demi-ouvert.»

  • hanterzilhad
    hanterzilhad

    La moité assez de vêtements.

    (1894) BUZmornik 135. Ne roe ket hanter-voued nag hanter-zillad d'ezhan. ●294-295. eur paour keaz ha n'oa ket hanter-zillad enn dro d'ezhan.

  • hanterzouar
    hanterzouar

    m. –où Hémisphère terrestre.

    (1931) VALL 357a. Hémisphère (cosmog.), tr. «hanterzouar m.»

  • hanterzoue
    hanterzoue

    m. Demi-Dieu.

    (1499) Ca 107b. Hanter doe g. demy dieux. ●(1633) Nom 285b. Heros, semideus : homme ayant quelque vertu plus que de l'homme, demy dieu : vn den pehiny en deffe vn vertuz bennac muy euit na apparchant ouz vn den, un den magnificq, vn anter douè.

  • hantiñ
    hantiñ

    v.

    (1) V. tr. d. Fréquenter.

    (1790) MG 254. en dud e hoès hantét.

    (1856) VNA 152. Je ne fréquente les gens de ville que le moins que je puis, tr. «Ne hantan en dud a guér meit bihannan ma hellan.»

    (2) V. pron. réfl. En em hantiñ : se fréquenter.

    (1838) OVD 183. hemb hum hantein hilleih.

  • hantiz
    hantiz

    f. –où Fréquentation, hantise.

    (1732) GReg 486b. Hantise, tr. «Van[netois] hantiçz.» ●(1790) Ismar 388. en hantiss a dud youanq. ●(1792) CAg 136. Hantisse criminele, / Amourustæd cruele. ●(17--) TE 6. ur fal hantiss.

    (1821) SST 229. en hantiss a dut yoancq debauchet dé dibarfait. ●(1838) OVD 170. en hantis amouêd. ●(1856) GRD 256. er hrolleu, en hantisseu, en dibaucheu.

    (1907) BSPD I 146. n'hum blijé meit ér fal hantizeu.

  • hantouti
    hantouti

    = (?).

    (1936) FHAB Mezheven 216. hantouti kousket c'hoaz.

  • hañv
    hañv

    m. –où

    I.

    (1) Été.

    (1499) Ca 107a. Haff. g. este. ●(c. 1501) Lv 234/99. haff gl. torrens. ●(1575) M 543-544. tremenet eo an haff, / An eaust medest he stat, hac amser an hadaff, tr. «L'été est passé, / L'époque de la moisson, je l'atteste, et le temps de semer.» ●(1633) Nom 66b. Pomum præcox, præcoquum : pomme de hastiueau, fruict d'été, ou hastif : frouez an haff, frouez buhan. ●114b. Theristrum : vn cottillon d'esté : vr coutillon pe losten euit an haf. ●223a. Æstas, ad æstu : Esté : an Haf.

    (1659) SCger 53b. été, tr. «hân.» ●153b. hân, tr. «esté.» ●(1732) GReg 372b. Été, saison de l'année, tr. «Hañ. Van[netois] hañv.» ●Les étés sont differens, tr. «An hañvou a so dishêvel an eil ouc'h eguile.»

    (1838) CGK 19. Epad tommder an hanvou. ●(1849) LLB 1561. Én dilost ag en han. ●(1856) VNA 236. dans le fort de l'été, tr. «é creis en han.» ●(1857) CBF 4. Glaoek eo bet ann hanv, tr. «L'été a été pluvieux.» ●79. Enn han, tr. «L'été.» ●(1876) TDE.BF 804. Ne ket eeunn devez tomm a ra ann hanv, / Nag eunn devez ien ar goanv.

    (1908) PIGO II 31. Haddeut eo gant an hanv reuz ar pardoniou. ●(1924) BILZbubr 43-44/1026. eun devez hanv iè. ●(1928) KANNgwital 313/226. eun hanv tom dreist. ●(1935) ANTO 3. tommder an hanvou.

    (2) En hañv bras : en plein été.

    (1995) BRYV II 85. (Milizag) pa veze brao an amzer, en hañv braz.

    (3) Beg an hañv : début de l'été.

    (1914) KZVr 78 - 30/08/14. Da veg an hanv, an êst, tr. «au commencement de l'été, de la récolte.»

    (4) Boulc'h an hañv : début de l'été.

    (1905) MRPL 62. D'an neb a varv e boulc'h an hanv.

    (5) Hañvig ar rozera : été de la saint Martin.

    (1982) PBLS 75. (Langoned) Hañvig ar Rozera, tr. «l'été de la Saint Martin.»

    (6) War an hañv : l'été.

    (1921) PGAZ 27. Eur zulvez, var an hanv, Fanch ar Vezo a voe red d'ezhan chomm er gear. ●45. Mont a rejont, eun dervez var an hanv, goude lein, d'en em voalc'hi e lenn an Nidel.

    II. [en apposition]

    A. (zoologie)

    (1) Gavrig-an-hañv : bécassine (ornithologie).

    (1928) FHAB Mezheven 212. Gavrig an hanv a zo eul lezhano a roer d'ar c'hioc'h, e Gorre-Leon, dre ma'z eus kalz heveledigez etre an trouz a ra ar par, gand e blunv, p'o laka da zourral, ha begelierez ar c'havrig.

    (2) Begel-an-hañv = (?) c'hwil-derv (?).

    (18--) MM 1043 (édition Ledan). Peoc'h a roi, beguel an hân ! = te tairas-tu, hanneton ! (d'après La vie et les œuvres comiques de Claude-Marie le Laé p. 211, & DGEShy 33.)

    (3) Yarig-an-hañv : papillon.

    (1982) LLMM 211-212/130. ken dibreder hag ur yarig-an-hañv.

    B. (botanique)

    (1) Boked-an-hañv : primevère.

    (1931) GWAL 136-137/424. (kornbro Perroz, Treger-Vras) Bokejo- (Bokedou) -an-hañv : bokedou-laez (unander : boked-an-hañv).

    C. (agriculture)

    (1) Kastell-hañv : chartil.

    (1732) GReg 155b. Chartil, grande charrete pour les foins, & les blez, tr. «Qastel-hañ. q. qæstel-hañ

    (2) Boued-hañv : fourrage d'été.

    (1929) FHAB Genver 9. ar foenneier a zo o feuri eur boued-hanv hag o foenn eur boued-goanv.

  • hañv-c'hoañv
    hañv-c'hoañv

    adv. Tout le long de l'année, en toute saison.

    (1575) M 409. A comps rez ho bezaff, haff gouaff diauanç, tr. «Dit nettement qu'ils sont, été et hiver, sans profit.»

    (1732) GReg 373a. Hyver & été, tr. «Hañ-goañ

    (1868) KMM 186. Ar guez palmez, atao glaz, anv-goanv. ●(1876) TDE.BF 280b. Hañv-goañv, adv., tr. «Eté et hiver.» ●(1889) SFA 207. o rei han-c'hoan roz e-pad ar bloaz.

    (1900) MSJO 13. ar jardinou-ze (...) a roe dezhan añv-c'hoañv froues ha fleur. ●(1925) BUAZmadeg 24. na zouge hanv-c'hoanv nemet he zae a vanac'h. ●(1955) STBJ 144. Met an darn vrasa a ranke tremen, hañv-c'hoañv, gant eun tamm bara zegal amanennet.

  • hañv-goañv
    hañv-goañv

    voir hañv-c'hoañv

  • hañv-ha-goañv
    hañv-ha-goañv

    adv. Tout le long de l'année, en toute saison.

    (1930) DIHU 231/139. é dreid dilor énné han ha gouian.

  • hañvad
    hañvad

    m. –où Durée de l'été.

    (1931) VALL 275b. durée de l'été, tr. «hañwad

  • hañvadur
    hañvadur

    m. –ioù Estivage.

    (1931) VALL 273b. Estivage, tr. «hañvadur m.»

  • hañval .1
    hañval .1

    adj.

    I.

    (1) Semblable.

    (1499) Ca 109a. Haual. g. semblablez. ●110b-111a. [heuelep] g. dung semblant. Jtem vide in haual. ●(c.1500) Cb 35b. [cas] g. cest nom qui na nulz cas dissemblablez / sicut sponte. b. haffual e pep cas.

    (1659) SCger 153b. hânvel, tr. «semblable.»

    (2) Hañval ouzh : semblable à.

    (1633) Nom 30a. Camelopardalis : giraffe, beste ressemblant au chameau & panthere : giraf, vn loezn so aual ouz vn caual hac ouz vn panthera. ●98b. Nucamentum, panicula, iulus : la fleur de noyer semblable à la queuë d'vn rat : bleuzu an guezen craou aual ouz lost vn raz.

    (3) Hañval ganin : il me semble que, il me paraît que.

    (1790) MG 2. Haval gueneoh enta, me zud vat, é ma requis boud a vitin beèd en noz én Ilis eit gounid er Baraouis ? ●13. Haval gueneign un dra n'en dès quet a gorv, n'en dai a zevri netra. ●243. haval gueneign é vèn tachét inou.

    (1854) PSA I 12. haval guet-n-emp ne vé quet memb criet erhoalh jamæs énep d'ur vince èlcé.

    (4) Hañval eo, e oa, e vehe : paraît-il.

    (1787) BI 19. É Tad hac é vam ne oüent, haval oai, sourciuss meit d'er honservein ér stad à graice. ●57. unn amzér ë zeliai, haval é, ol d'é Vestre. ●(17--) TE 20. folleah en dud péré ne chongeant, haval vehai, meid a sehuel un Tour eit hum laquad én abri doh justice en Eutru-doué.

    (5) Semblable à.

    (1924) SBED 60. haval ur pen devéd.

    (6) Hañval da : semblable à.

    (1861) BSJ 257. ind e daulas mi de zeu Æl, haval de zeu zén.

    (7) Tel, pareil.

    (1861) BSJ 175. péh quer bras vou scont ha lorh mab-dén é huélèt un distreimen haval. ●234. Jesus ne brezé quet rescond d'ur paillard ha d'ur multrér haval.

    II.

    (1) Hañval-petu : tout à fait semblable.

    (1929) DIHU 215/267. hanval petu en eil doh égilé. ●(1937) TBBN 216. petu, tr. «tout à fait semblable.» ●(1941) DIHU 357/231. Ia , Franséz, haval petu én é uiskamant soudard.

    (2) Hañval-pakret : tout à fait semblable.

    (1921) GRSA 196. haval pakret doh er péh e oè guéharal.

  • hañval .2
    hañval .2

    adv. Ainsi, comme, semblablement.

    (897) MSvbr IV f° 78b, main A (DGVB 231a, DVBR 496). is amal it duducer memor porté sur « quas et proximo secuturas » tr. « c’est ainsi que le souvenir est apporté ».

  • hañval .3
    hañval .3

    m. –où

    (1) Hep hañval : sans pareil.

    (1821) SST 34. Dré ur miracle hemp haval. ●(1821) SST.ab vi. un tour hemp haval hanvet Babel. ●(1854) PSA II 44. Ur joé hag ul lehuiné hemb haval. ●(1861) BSJ 29. hanhue hemb é haval.

    (2) (en plt d'un mort) Emañ en e hañvaloù : il n'a pas changé, c'est bien lui.

    (1934) BRUS 133. Il (elle) n'a pas changé (en parlant d'un mort), tr. «é ma én é (hé) havaleu

  • hañvaladenn
    hañvaladenn

    f. –où Parabole.

    (1908) AVES 15. Jézuz e laras d'er bobl en hanvaladen men. ●(1913) AVIE 87. Laret e hré hoah dehé en hanvaladen men. 257. Hanvaladen en neu vab.

  • hañvalder
    hañvalder

    m. Ressemblance.

    (c.1500) Cb 85a. [figur] Jtem hic tipus / pi. g. figure ou semblance. b. haualder.

  • hañvalenn
    hañvalenn

    f. –où Parabole.

    (1907) AVKA 180. Setu an hanvalen a roas Jesus d'he.

  • hañvalidigezh
    hañvalidigezh

    f.

    (1) Apparence, aspect.

    (1921) GRSA 336. En diaol en em laka édan havaledigeh pried Nasien.

    (2) Ressemblance.

    (1732) GReg 195b. Conformité, ressemblance entre deux choses, tr. «Hañvaledigueah etre dëu dra.»

    (1856) GRD 304. groamb mab-dén doh hul limage hag havaledigueah.

    (1921) BUFA 64. Chetu un hanvaledigèh open étré Franséz hag hun Salvér.

    (3) Kaout hañvalidigezh gant : ressembler à.

    (1856) GRD 304. É léh hum sehuel trema Doué eid hanàouet en havaledigueah en dès mab-dén guet é Grouéour, en dud a bligeadur hag hemb fé e ziscoa en izeldæt ag ou santimanteu, a pe ne sellant nameit doh en havaledigueah ou dès guet el lonnèd.

  • hañvaliñ
    hañvaliñ

    voir hañvalout

  • hañvalout / hañvaliñ
    hañvalout / hañvaliñ

    v. tr.

    I. V. tr. d.

    (1) Hañvalout ub. ouzh udb. : comparer qqn à qqc.

    (14--) N 1427. Ouz vn clezeff e pep queuer / Vn barner mat hep nep atfer / A haualier etren gueryn, tr. «A une épée, à tous égards, / Un bon juge, sans nul doute / Est comparé, parmi le peuple.»

    (2) Hañvalout udb. ouzh udb. all : conformer, rendre qqc. conforme à qqc.

    (1921) GRSA 17. e spontan é chonjal én treu bras e vehè ret dein obér aveit havalein mem buhé doh ou ré.

    II. V. tr. i.

    (1) Sembler.

    (1530) Pm 169d (Tremenuan). Quement a creth dre nep doutancc / (…) / Nenn dey am haual en balancc, tr. «Quiconque croit (?) avec quelque doute (?) / (…) N’iras pas, il me semble, dans l’incertitude.» ●177d (Tremenuan). am haual, tr. «il me semble.»

    (2) Hañvalout gant ub. : sembler à qqn.

    (1856) GRD 289. Un dén sante e laré, a pe oé prest de verhuel, é havalé guet-hou guélèt un nivér a vugalé.

    (3) Hañvalout ouzh : ressembler à.

    (1790) MG 395. Tantét vehèn de gredein é havalét doh er Bonn-seurèt-hont. ●(17--) TE 239. Buhé er Prince-ze e havalai e pep mod doh hani dibordét é dad.

    (1838) OVD 135. er ré (…) e havale doh en dud-hont. ●(1839) BEScrom 219. Ean e santé ur bonheur bras é havalein doh Jésus-Chrouist. ●(1856) GRD 332-333. Quement-cé e vehé havalein doh ur multrér. ●(1879) GDI 218. petramant é hanvalér nezé doh en dud a béré é conz hun Salver.

    (1907) AVKA 154. Hanvali ouz ar Vugale. ●(1932) BRTG 4. Er heh lavreg ne haval ket mui doh nitra. ●(1970) GSBG 244 (Groix). xãva:lut, tr. «ressembler.»

    (4) Hañvalout da : ressembler à.

    (17--) TE 150. é vugalé ne havalènt quet dehou.

    (5) S'imaginer, imaginer, se figurer.

    (1838) OVD 70. Havaléet guet-n-oh é huélet un dén de béhani é hès reit de zougue d'é dy ur pod pourcèlen caër carguet a huin précius. ●251. Havalet guet-n-oh, Philoté, ur Brincès youanq, péhani e zou chérisset bras guet hé frièd.

  • hanvat .1
    hanvat .1

    adj. Très bien.

    (17--) CBet 285. Te a so mat, hanvat natur. ●289. Hanvat oun en natur.

  • hañvat .2
    hañvat .2

    v. tr. d. Préparer (la terre) pour l'été.

    (1942) VALLsup 68b. préparer la terre pour l'été, tr. «hañvat douar.»

  • hañvdi
    hañvdi

    m. Maison d'été, résidence secondaire.

    (1931) VALL 784a. Villa, tr. hañvdi m. pl. ou.» ●(1935) BREI 405/2b. eun nebeud hanvdiou.

  • Hañveg
    Hañveg

    n. de l. Hanvec.

    (1) Hañveg.

    (18--) OLLI 13. An Aoutrou Per Kerloc’h, person Hanvec, maro ar 17 a vis guenver 1860. (18--) OLLI 253C. ur plaç santel meurbet a so en escopty Kerne, e pares Hanvec, tost d’ar Faou. (c. 1860) IMR 4/6b. Er plaç ze, e Breiz Izel, meurbet darempredet, / En escopti a Guerne er barouz a Hanvec.(1865) FHB 18/139a. An Tad Maneur a roaz c’hoaz goude-ze misionou e Roscanvel, Hanvec, Sant-Thomas-Landerne, e Logonna, e Berrien, Scrignac, Benodet, Sant-Rioual hag en oll garteriou ze e reaz eur vad dispar. (1867) TELrem 52. Ann Aotrou Per Kerloc’h, Person Hanvec. ●(1876) BJM 207. Yvon Deniel, eus parrez Hanvec. (1890) MOA 21a. Hanvek.

    (1905) ALMA 63. Hanvec. (1930) TLK III IV. ha da Hanvek. (1974) ISHV 3. ur paotr eus Hañveg.

    (2) [Toponymie locale]

    (1941) ARVR 39/3b. Bugale Gorre-Hanveg n’ez int mui d’ar c’hatekiz d’ar C’hrannou. (1974) ISHV 4. alies em boa klevet komz eus Lañvoa. 13. Daou benn pellañ ar barrez : Gwikelloù er c’hornog ha Kroaz ar Werneg er reter (...). C’hwec’h kilometr treuz a zo etre milinoù Maezkamm ha Koadnabad, ul lev hepken etre pont ar Faou hag hini Troeog. 15. Ar bempvet hini o tont eus an Ospital a yae da Groaz ar Gov, dre Bodevintin, Bodougwenn, Kêrvinou hag a-hed ar C’hrannoù. (...) Treuziñ a raio ar gumun dre gichen Penngwern, Kerliver, Bodoureg, Keroman. 16. etre Kroaz Bodougwenn ha Pont Ruz ar C’hrannoù. (...) da gas gwez Koad ar C’hrannoù da « Gar-Hañveg ». (...) etre Belaer ha Lanvoe. 19. Al Laboù, An Nec’hlec’h distagadur ’nellec’h, Ar C’histillig distagadur c’histillig, Ar Groazhent distagadur ar grosenn, Ar Rest, Ar Val, Ar Valaneg, Ar Vilaz, Ar Wazhigoù, Ar Wazh-werc’h, Belaer, Botkabur, Bodelleg, Botfrank, Bodevintin distagadur bodivintin, Bodougwenn, Bodoureg, Bodrezal, Bourc’h, Briantel, Kêrambotezeg distagadur kêrvotez 20. Kerc’hlouar distagadur kerc’hlouar, Kerankurru distagadur kerc’hurlu, Kerere distagadur kerere, Kerbedou, Kerbeleg distagadur kerveleg, Kerbluenn distagadur kerbluenn, Keranroue distagadur kerroue, Kerangeven distagadur kergeven, Keranezou distagadur kernezou, Kergadeg distagadur kergadeg, Kergaer, Kerdizien pe kersivien, Kerfeunteunioù, Kerguen pe kerguan, Kerherve, Kerdreoual distagadur kendreoual, Kerliver, Kerloc’h, Kermorvan, Kernanvel, Kernec’hlec’h distagadur kernellec’h, Kernevez, Kernezur, Kerroc’hant, Kerohan, keroc’hant, Kerroman distagadur keromen, Kervel, Kersec’h, Kerwezhenneg, kêrzadiou, Kêrzamarreg distagadur kêrzamark, Kiella, Killifel distagadur killafel, Koad-ar-c’harzh, Koad-Bihan, Koadforest, Koadmeur, Koatevez distagadur koatevez, Kozhker, Kozhtiez distagadur kotie, Kroaz-ar-C’halvez distagadur kroz ar c’halve. 21. Kroaz Bodougwenn, Kroazhent Kêrvinou, Kroaz Killifel distagadur killafel, Dirimeur, Gar-Hañveg, Gorre-Hañveg, Gorre-Menez, Goloran distagadur c’houloren, Gwaremmig distagadur gwarimmig, Gwernallin, Gwernjañ distagadur ar wern, Gwernledan distagadur verledan, Lanton distagadur nanton, Lanvoe distagadur lanvo, Leskoad distagadur lezkod, Lesvenez distagadur lezvene, Lopoien distagadur lopoien, Maengwenn distagadur minven, Maentoull distagadur mintoull, Maezkamm distagadur meskamm, Maezkamm-uhelañ, Maezioumeur, Menezmeur, Nesperañs, Parkbras, Parkarjol distagadur pargajol, Penn-koad-ar-c’harzh, Penn-koad-ar-gorre, Penn-gwern-Kerliver distagadur pennavern, Penn-gwern-Kêrwezhenneg distagadur pennavern. 22. Penn-ar-prad, Penn-ar-run, Penn-ar-wazh, Penn-ar-roz distagadur perroz, Pont-nevez, Pontaol distagadur pontol, Porzh-Nedeleg, Poull-c’hanol, Pradenn, Pratiren distagadur pratirenn, Roc’h-zu, Roz-ar-Berr, Roz-ar-gloued, Roznivinenn, Roudou-hir distagadur roudouhir, Run-ar-groaz distagadur run ar groz, Rundrez distagadur rundrez, Rundrez-ar-c’hoad distagadur rundrez, Ruzadenn, Stank-heolenn, Tibison. 28. Tolzennoù bras a reier noazh ez eus en hor menez, meur a zevezh-arat dindano, a-wechoù. Mein sklent ha krag int. Pep roc’h he deus un anv, evel : Roc’h ar Veg, Ruilhan, al Luz, ar Gouelou, ar C’had, ar Vri, ar C’heur, ar C’hezeg, ha zoken Roc’h an Diaoul, abaoe ma voe gwelet Paolig warni, gant ar vesaerien strafuilhet, war-dro 1910. 42. E Koad ar C’hrannou eo bet chapel Sant-Koñval.

  • Hañvegad
    Hañvegad

    m. Habitant d’Hanvec.

    (1974) ISHV 11. Hañvegad, hañvegadez a raer eus gour ha maouez genidik eus Hañveg, liester Hañvegiz, hañvegadez.

  • Hañvegadez
    Hañvegadez

    f. Habitante d’Hanvec.

    (1974) ISHV 11. Hañvegad, hañvegadez a raer eus gour ha maouez genidik eus Hañveg, liester Hañvegiz, hañvegadez.

  • Hañvegiz
    Hañvegiz

    pl. Habitants d’Hanvec.

    (1974) ISHV 9. en hor brezhoneg pemdeziek a voe yezh an holl Hañvegiz, un hanter kantved ’zo. ●11. Hañvegad, hañvegadez a raer eus gour ha maouez genidik eus Hañveg, liester Hañvegiz, hañvegadez. ●119. Hañvegiz a gav gwelloc’h kas o bugale d’ar skol e kêr.

  • hañvek
    hañvek

    adj.

    (1) Dont on se sert l'été.

    (c.1718) CHal.ms ii. appartement d'esté, appartement d'hyuer, tr. «logeris a han, logeris a c'houïan, cambreu hanuec, ha gouïanuec.»

    (2) (en plt des fruits) Qu'on trouve l'été.

    (1732) GReg 373a. Qui appartient à l'été, tr. «Hañvecq.» ●Fruit d'été, tr. «Frouëz hañvecq.» ●441a. Fruits d'été, tr. «Frouëz hañvecq.» ●737b. Pommes d'Eté, tr. «Avalou Hañvecq

    (1876) TDE.BF 280b. Hañvek, adj., tr. «Qui est de la saison d'été. Per hañvek, poires d'été.»

    (3) Estival.

    (1962) EGRH I 107. hañvek a., tr. « estival, de l’été. »

  • hañver
    hañver

    m. -ion Qui passe l’été au même endroit, touriste estival.

    (1962) EGRH I 107. hañver m. -ien, tr. « celui qui passe l’été dans un endroit. »

  • hañvesk
    hañvesk

    adj. (en plt d'une vache) Qui n'a pas eu de veau dans l'année.

    (1876) TDE.BF 280b. Hañvesk, adj., tr. «Se dit d'une vache qui n'a pas eu de veau dans l'année.»

  • hañveskenn
    hañveskenn

    f. Vache sans lait et sans veau.

    (1659) SCger 122a-b. vache qui passe vne année sans veau, tr. «buoc'h hanvesquen.» ●(1732) GReg 946a. Vache sans lait et sans veau, tr. «Hañvesqenn. p. hañvesqenned. hàvesqenn. p. hàvesqenned

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...