Devri

Recherche 'bou...' : 666 mots trouvés

Page 11 : de bourled (501) à bourzhad (550) :
  • bourled
    bourled

    m. –où

    I. (habillement)

    (1) Bourrelet (de docteur, etc.).

    (c.1718) CHal.ms i. chaperon de docteur, tr. «bourlet en dottor.» ●(17--) SP III 16. Da dougen war e scoa ar bourlet a doctor, tr. «de porter sur l'épaule le bourrelet de docteur.»

    (2) Protection pour la tête des petits enfants.

    (1876) TDE.BF 68a. Bourled, s. m., tr. «Bourrelet dont on coiffe la tête des petits enfants pour rendre les chutes moins dangereuses ; pl. ou

    II. Chose formant un bourrelet.

    (1973) SKVT II 129. daou vourled lec'hid. ●133. bourled ledan al lec'hid.

  • bourledenn
    bourledenn

    f. –où (habillement)

    (1) Coiffe du pays Glazig.

    (1903) BTAH 348. Bro ar chupennou glaz lirzin / Hag ar borledennou. ●(1912) BSAf xxxix 304. La ligne arrière de la coiffe, ainsi renforcée avait un demi pied de long comme les sparleguen ; ou un tiers de pied comme les bord léden. ●(1938) BRHI 163. Kroaz archant 'no c'herchenn. Borleden fin war o fenn «Croix d'argent sur le sein.» – «Larges coiffes de lin sur la tête.»

    (2) (dans la coiffe bigoudène) Fond plissé.

    (2013) COSBI 123. ar vorledenn, tr. «le fond plissé (au nord et à Combrit).»

    (3) Bourrelet que portent les femmes du Léon pour soutenir leur robe par derrière.

    (1790-1794) PC I 216. Divar goust porpant ar velien – Ac an esqeb aristocrat – Chuia raio fanchet, bourleden – Marqirit brema marhat mat.

  • Bourledenn
    Bourledenn

    f. –ed Femme du pays Glazig.

    (1909) FHAB Ebrel 125. eur vourledenn ker berr a spered ha ma’z eo hir he firitellou. ●(1955) STBJ 52. eun tamm brao a vourledenn anezi. ●105. Pardonerien a bep giz hag a bep bro, glaziged ha bourledenned dreist-holl. ●119. Dizale e voe eur bobl tud en dro deomp : drandoueed ha bigoudenned, glaziged ha bourledenned, kaperien ha kapenned ha re-all c'hoaz. ●(1974) COBR 402. Borledenn primitivement coiffe, puis par extension costume féminin de la région de Quimper; coll. nom donné par les citadins de Douarnenez aux paysannes portant la mode de Ploaré. ●(1992) HYZH 189/62. (Treboull) Ar vaouez ’ouie lavar an dra-se oa ur vorledenn gozh.

  • bourlenn
    bourlenn

    voir bourellenn

  • bourlik-ha-bourlok
    bourlik-ha-bourlok

    adv. Inconsidérément. cf. berlik-ha-berlok

    (1732) GReg 117a. Brelique-breloque, un peu inconsiderément, & sans y regarder de si près, tr. «Bourlicq-ha-bourlocq

    (1876) TDE.BF 68a. Bourlik-ha-bourlok, adv., tr. «Inconsidérément, à la légère.» ●(1890) MOA 312a. Avec irréflexion, tr. «bourlik-ha-bourlok,» en termes un peu burlesques.

  • bourlikinañ
    bourlikinañ

    v. tr. d. = (?).

    (c.1894) IJB.ms II 21. Dreist-oll ar re a zo er scol evit beza caporal evel emaoun-me a vez bourlikinet goassoc'h evit na reoc'hui d'ho chatal.

  • bouron
    bouron

    m.(botanique) Maïs.

    (1744) L'Arm 32a. Blé de Turquie, màïs, tr. «Bouron. m.»

    (1904) DBFV 29a. bouron, m., tr. «blé de Turquie, maïs (l'A.).»

  • bourouañ
    bourouañ

    v. intr. Bruire.

    (1927) GERI.Ern 63. bouroua v. n., tr. «Faire du bruit (comme le vent.» ●(1931) VALL 84b. Bruire ; comme le vent, tr. «bouroua

  • bourouell .1
    bourouell .1

    adj. Babillard.

    (1876) TDE.BF 68a. Bourouel, adj., tr. «Il se dit d'une personne qui fatigue et ennuie par ses redites.»

    (1927) GERI.Ern 63. bourouell adj., tr. «criard, qui étourdit et ennuie, babillard.»

  • bourouell .2
    bourouell .2

    m. –ed Babillard.

    (1890) MOA 229b. Tu m'écorches les oreilles ! tr. «bourouell a zo ac'hanoud !»

    (1927) GERI.Ern 63. bourouell m., tr. «criard, qui étourdit et ennuie, babillard.»

  • bourouell .3
    bourouell .3

    m. Babillage.

    (1867) MGK 75. Setu aze, paotred, it 'ta da zimezi, / Evit klevet bemdez bourouel, cholori !

  • bourouellañ
    bourouellañ

    voir bourouellat

  • bourouellat / bourouellañ
    bourouellat / bourouellañ

    v.

    I. V. intr.

    (1) Babiller.

    (1927) GERI.Ern 63. bourouella, bourouellat v. n., tr. «criailler, importuner, être ennuyeux en faisant du bruit ou en bavardant.»

    (2) Bredouiller.

    (1959) BRUD 7/18. Bourouellad ne ree ken, lonka an hanter euz al latin. ●24. Bourouellad. – Balbouzad.

    (3) par ext. Geindre.

    (1909) HBAL 39. piou a ve aze e vourouellat e toul an alc'houez ?

    (4) Roucouler.

    (1872) ROU 101b. Roucouler, tr. «mourouellat

    II. V. tr. d. [au narrat. indir.] Bredouiller (qqc.).

    (1959) BRUD 10/44. Hag en eur bellaad, mezeg, e vourouellas : (...).

  • bouroueller
    bouroueller

    m. –ion

    (1) Importun.

    (1909) HBAL 49. ar memez bouroueller hon deuz kasset dija ac'haleze da foueta bro. ●(1927) GERI.Ern 63. bouroueller, tr. «importun L[éon].»

    (2) Homme qui grommelle.

    (1920) MVRO 41/1e. etre ar mouroueller hag int-hi.

  • bourouellerezh
    bourouellerezh

    m. Bavardage importun.

    (1931) VALL 378a. Importunité, action d'importuner, tr. «bourouellerez m.» ●633a. Redites continuelles, radotage, tr. «bourouellerez m.»

  • bouroun .1
    bouroun .1

    adj.

    I. (en plt de qqn)

    (1) Trapu.

    (1927) GERI.Ern 63. bouroun adj., tr. «Trapu, gros et court.»

    (2) (Ventre) bien rempli, rebondi.

    (1867) MGK 104. Pa vez bouroun he gof, ne ra forz euz a zen.

    II. (agriculture)

    (1) (Épi) bien plein.

    (1857) CBF 88. Ann heiz barvek ne ket bouron, toc'hor eo, tr. «L'orge barbue n'est pas bien nourrie : elle est grèle.» ●Ann tamoezennou a zo bouron, tr. «Les épis sont bien pleins.» ●(1876) TDE.BF 68a. Bouroun, adj., tr. «Il se dit en parlant d'un épi de blé bien nourri : penn-ed bouroun

    (1924) NFLO. épis. les épis sont plein, tr. «ar pennou–ed a zo bouron

    (2) (Froment) sans barbe.

    (1927) GERI.Ern 63. bouroun adj., tr. «(froment) sans barbe.»

    III. = (?) Bien rempli (?).

    (1922) BUBR 15/71. e zac'h bouron en e gichen.

  • bouroun .2
    bouroun .2

    m. Homme trapu.

    (1927) GERI.Ern 63. bouroun m., tr. «Trapu, gros et court.»

  • bouroun .3
    bouroun .3

    s. (botanique) Bouton de fleurs.

    (1872) ROU 76b. Bouton, de fleurs, tr. «Bouron, ront

  • bourounek
    bourounek

    adj.

    (1) Ventru.

    (1927) GERI.Ern 63. bourounek, tr. «ventru.»

    (2) Gourmand.

    (1927) GERI.Ern 63. bourounek, tr. «gourmand.»

  • bourouniñ
    bourouniñ

    v. intr.

    (1) Grossir, rester trapu.

    (1927) GERI.Ern 63. bourouni v. n., tr. «grossir du ventre, rester gros et court.» ●(1931) VALL 346b. devenir, rendre gros et court, tr. «bourouni.» ●776b. il prend du ventre, tr. «bourouni a ra.»

    (2) S'empiffrer.

    (1927) GERI.Ern 63. bourouni v. n., tr. «s'empiffrer.» ●(1931) VALL 346b. bourouni, tr. «s'empiffrer.»

  • bourourus
    bourourus

    adj. (agriculture) (Blé) sans barbes.

    (1996) VEXE 167. Le paysan cultive autant de blé qu'il peut le faire. Il en existe deux espèces : la première, appelée «barveg gwenn» (barbue blanche) parce que ses épis sont munis de barbes, pousse bien dans une terre légère. La deuxième variété, dénommée, «bourouruz», sans barbes, permet une rendement supérieur, mais, exige de la meilleure terre.

  • bourouz
    bourouz

    s. = (?) broust (?).

    (1879) BMN 311. hag oll ne oant ket evit sellet aoualc'h ouz brons, ouz bourouz ker coant en dro da eun drojen ker coz ha ken dizec'het.

  • bourpenn
    bourpenn

    voir brepenn

  • bourr .1
    bourr .1

    adj.

    (1) Plein.

    (1874) FHB 496/204a. Leun, bour oa ar chapel anezho.

    (2) Bourr-sank : plein à craquer.

    (1909) KTLR 84. teir gambr bour-sank. ●(1934) PONT 150. Bemdez ha bep noz, dreist-holl, an iliz a vije bour-sang. ●192. D'an eur merket, an iliz oa bour-sang.

    (3) Indolent.

    (1957) DSGL 200. Me horv bour, tr. «Mon corps indolent.»

    (4) (météorologie) Chaud et lourd.

    (1879) ERNsup 149. Bourr, St-M[ayeux] se dit aussi d'un temps chaud, lourd.

    (5) Rassasié.

    (1919) MVRO 5/1e. Me zo bour Chef keaz, reut eo va jileten gant ar stripou !

    (1976) BAHE 91/24a. al labour pouezus evito [ar saout] ma oa kargañ o sac'h ha bezañ bourr kent mont d'ar gêr.

    ►sens fig. Soûl.

    (1867) FHB 120/125b. Hirio leun, bourr da grevi...

    (6) Gras.

    (14--) Jer.ms 166. Quemeret treut ha bourr, tr. «Prenez maigre et gras.»

    (7) Flasque, mou.

    (1904) DBFV 28b. bour, adj., tr. «flasque, mou.» ●(1927) GERI.Ern 63. bourr V[annetais] adj., tr. «Flasque, mou.»

    (8) (Pain) mal cuit.

    (c.1718) CHal.ms iii. pain qui n'est pas Cuit, tr. «bara bourr'

    (1876) TDE.BF 36a. Bara-bourr, s. m. V[annetais], tr. «Pain mal cuit.»

    (1904) DBFV 28b. bour, adj., tr. «(pain) peu cuit.» ●(1927) GERI.Ern 63. bourr V[annetais] adj., tr. «(pain) mal cuit.»

  • bourr .2
    bourr .2

    s. –où

    (1) Bourre.

    (1633) Nom 120a. Tomentum : bourre : bourr. ●167a. Culcitra lanea, vel tomentitia : lict remply de bourre, matelas : guelè ramplisset á bourr, matalas.

    (2) (habillement) Garniture de foin du dessus des sabots.

    (1944) VKST Mae 135. He boutou-koat tachet, warnezo bourrou foenn. ●(1985) AMRZ 100. bourrou foenn war chouk an treid.

  • bourr .3
    bourr .3

    s. Reiñ bourr da ub. : frapper, rosser qqn.

    (1966) BREZ novembre 109/8c. Pa veze adkavet ar reder e doull, e veze roet bourr dezañ gand e vamm. ●(1967) BRUD 26-27/25. ar grennarded a dle rei bourr an eil d'egile. ●(1968) LOLE 11. rei bour dezañ en hentou treuz. ●132. Bourr, rei bourr (T[regor]) : rei eul lardenn, rei bahad, rei koad, rei fest ar vaz.

  • bourrañ .1
    bourrañ .1

    v. = (?).

    (1992) MDKA 73. ha daoust pegement a labour em-eus d'ober er park, eo red din chom war-dro an ti ha bourrañ.

  • bourrañ / bourriñ .2
    bourrañ / bourriñ .2

    v.

    I. V. tr. i.

    (1) Bourrañ a : aimer.

    (1790) MG 71. ean e vourr a guemènt-ce. ●122. ma lareheoh temb penaus é rinquér monèt d'er perhindædeu ; rac me vourr bras a nehai. ●263. Me ouair assès é vourrai ag en digueoreu caër.

    (1856) VNA 91. Mais peut-être vous n'aimez pas les os ? tr. «Mæs, marcé ne vouret quet ag en isquern ?» ●(1891) CLM 30. Hé mæstr (...) e vouré bras ag er verh-men.

    (1921) GRSA 71. Bourein e hra Jojeb a druhégeh Evalach. ●(1921) DIHU 116/197. Ne vourè ket ag er vugalé. ●(1929) DIHU 211/197. Ne vourè ket er person ag en arvellereh. ●(1939) RIBA 55. Bourrein e hra ag é vuhé neùé.

    (2) Bourrañ diouzh =

    (1732) GReg 46a. S'apprivoiser, s'accoutumer, tr. «bourra diouc'h &c. pr. bourret

    (3) Bourrañ gant =

    (1732) GReg 46a. S'apprivoiser, s'accoutumer, tr. «bourra gand &c. pr. bourret

    (4) Bourrañ gant udb. : aimer qqc.

    (1944) ARVR 168/1. an ebatoù a bep seurt a vourre kement Douarneneziz ganto.

    (5) Bourrañ gant ub. : se plaire en la compagnie de qqn.

    (c.1785) VO 6. Goud é ret deværral ; bourrein e rér gueneoh.

    II. [empl. devant un v.]

    (1) Aimer.

    (1787) BI 34. Ean ë vourrai bout é-huenan hac él léhyeu distro. ●(1790) MG 48. rac ne vourran quet bout discoeit guet er biz partout ér barræs. ●79. ne vourran quet larèt é vai er gueu gueneign. ●174. me vourr neoah monèt mar a uéh én dé d'en Ilis.

    (1856) VNA 120. les gens de mon rang n'aiment point être refusés, tr. «en dud ag er rang guet-n-ein ne vourrant quet bout refuset.»

    (1913) AVIE 84. èl er likoézed e vour pedein én ou saù (...) eit bout guélet get en dud. ●266. Bourein e hrant balé get séieu hir. ●(1939) RIBA 146-147. ha bourein e hra meurbet bout diméet. ●(1970) GSBG 253. (Groe) xivu:r broša:l (= hi ’vourr brochal), tr. «Elle aime tricoter.»

    (2) Bourrañ o : aimer (faire qqc.).

    (1790) MG 34. hi e vourr é caquêttal. ●122. ne zeli quet bourrein é valé. ●268. Haval gueneign é vourrehèn é chairrein en argand.

    (1921) BUFA 4. Bourein e hré é tougein guskemanteu kaer. ●(1942) DHKN 70. Damezél ker, emé ean, laret hou poè dein er uéh aral, é voureh bras é lenn romanteu.

    III. V. intr.

    (1) Bourrañ e : se plaire (dans un travail, en compagnie de).

    (1787) BI 114-115. Ean ë vourrai brass énn é vacation poéniuss. ●(1790) MG 166. me vourr bras én hé hompagnoneah.

    (2) Se plaire (dans un lieu).

    (1790) MG 377. Me mès bet un amzér ma vourrèn ém gulé de vitin.

    (1905) KDBA 15. Ni vour erhoalh er skol. ●(1921) BUFA 100. Franséz ne vouré ket ino. ●128. Franséz e vouré bras ér groh en doé kavet ér mañnéieu.

    (3) Avoir du plaisir.

    (1838) OVD 238. hac én ur ziscoein é vourrér. ●(1843) LZBg 1 blezad-2l lodenn 35. bourrein e rent én ul lod.

    (1943) FHAB Meurzh/Ebrel 269. Bourra = se plaire. ●(1970) GSBG 111. (Groe) bu:red ǝmbes (= bourret em eus), tr. «j’ai eu du plaisir.»

  • bourrapl
    bourrapl

    adj. & m.

    I. Adj.

    (1) Agréable.

    (1787) BI 275. amzér bourrable. ●(17--) TE 23. ean e hum dènnas ér hanton e ziscoai bout bourraplan.

    (1843) LZBg 1 blezad-2l lodenn 77. Un dra bourrable mar dès. ●(1844) LZBg 2l blezad-2l lodenn 83. kérieu caër gùéharal, mæs bermen n'en dé quet mui quer bourrabl ou gùélèt. ●88. bourraplet déieu. ●(1849) LLB 38. Kenavo, leh bourabl. ●(1857) LVH 381. beta dameurance bourrabl erré eurus.

    (1904) DBFV 28b. bourabl, adj., tr. «agréable.» ●(1906) HIVL 132. Un dén bourabl e oé. ●(1906) HPSA 45. un dé ker kaer ha ker bourabl. ●(1924) SBED 30. En amzér e vou ker bourabl. ●(1925) SFKH 4. un dén bourabl, lan a farseu. ●9. buhé Uisant en Toseg ne oé ket bourapl.

    (2) Lakaat bourrapl : animer, mettre de l'ambiance.

    (1974) YABA 09.11. un dén èl Yann er Baluhenn de lakat bourap er filaj. ●(1976) LIMO 28 août. Sonerion ha kanerion en des laket bourapl en nozèh, biskoah muioh !

    (3) Bout bourrapl gant ub. : avoir du plaisir.

    (1904) LZBg Mae 111. Dam ! e chonjen mé, bourrabl e vou genemb.

    (4) Ober bourrapl : s'amuser, prendre du plaisir.

    (1926) DIHU 183/139. Ligeañnat e hrè hun diùhar get en hoant hur boè, ni eùé, de saill, de gorol, de hrifal ha d'hobér bourapl.

    II. M. Plaisir.

    (1974) YABA 01.06. Fed ag er labour, amzer e zo ! Ha rib d'er bourabl ! ●YABAlevr 250. Rip ! interjection joyeuse ; – rip d'er bourrapl ha rip d'er fest ! en avant pour la gaîté et que la fête commence ! ●(1992) LIMO 18 juin. Rip d'er bourrapl, Loeiz !

  • bourraplted
    bourraplted

    f.

    (1) Plaisir.

    (1904) DBFV 28b. bourapted, m., tr. «agrément, réjouissance.» ●(1939) RIBA 7. é koéniein get er vourapted kaeran. ●(1942) DHKN 161. Un tammig bourapted demb hoah én armerh.

    (2) Ober bourraplted : prendre du plaisir, se divertir.

    (1904) DBFV 28b. gobér bourapted, tr. «se divertir.» ●(1921) BUFA 10. é hobér bourapted get é gansorted. ●(1939) RIBA 83. é chistrat hag é obér bourapted. ●(1943) DIHU 382/245. dèbramb ha groamb bourapted !

  • bourret
    bourret

    adj. Rembourré.

    (1847) MDM 158. luskellet douz en ho c'harrosiou bourret.

    (1909) KTLR 144. sokou bourret en ho zreid.

  • bourrig
    bourrig

    m./f. –ed (zoologie)

    (1) Âne.

    (1867) FHB 130/208b. ar bourrig kez. ●(1889) ISV 443. Penaus, n'ho pefe tam truez / Oc'h ho pourrig, oc'h al loen kez ! ●(1890) MOA 116a. Anesse, tr. «mourrik ; voy[ez] bourrique.»

    (1920) MVRO 31/1a. Alan (…) a brenas eur vourrig, hag eleac'h pourmen e varaz var e gein, e kemeras eur c'har, e lakas eur varriken ebarz, hag ar vourrig el limoun. ●1c. da glask Michou ha va bourrig ! ●(1936) SAV 3/15. lakaat ar mourik da serri e c'hinou ●20. breugadennou va mourik.

    (2) (argot des tailleurs vannetais) Porc.

    (1912) KZVr 415 - 10/03/12. Mourik, tr. «porc'hel.»

  • bourrigell
    bourrigell

    f. –où Passage dans un talus.

    (1910) MAKE 36. d'ar red etre ar c'hoad dre eur vourrigell en em gave er c'hleun.

  • bourriñ
    bourriñ

    voir bourrañ .2

  • bourrus .1
    bourrus .1

    adj.

    I. Attr./Épith.

    A.

    (1) Agréable.

    (1790) MG 165. de gonz (...) a dreu bourrus. ●289. n'en dai quet bourrus bout chujét nac amiét dehou. ●(1792) HS 10. Bourruss vehai martezé quement-cé de lénn.

    (1844) LZBg 2l blezad-1 lodenn 19. un dén speredet ha bourrus. ●(1849) LLB 767. Mez bourusèt ur voeh ! ●856. én hou maner bourus. ●(1887) LZBg 45et blezad-3e lodenn 174. én un tachad biscoah bourrussoh. ●(1895) DES 23. Na bourusèt eid ur verhic / Baléein in ul liorhic ! tr. « Quel plaisir pour une fillette / de se promener dans un courtil mignon ! »

    (1896) HIS 7. un tachad bourrus. ●(1897) EST 12. na bourusèt é, na péh ul leuiné, tr. «quel bonheur, quel plaisir.» ● ul léh ker bourus, tr. «lieu plus agréable.»

    (1904) DBFV 29a. bourus, adj., tr. «agréable, amusant.» ●(1916) LIKA 23. (Groe) Our gérig bourus o honnan. ●(1921) BUFA 4. é imur bourus. ●99. digemér bourrus é oé bet groeit d'hun Salvér. ●(1927) GERI.Ern 63. bourrus, tr. «agréable.»

    (2) (en plt d'un animal) =

    (1849) LLB 786. er vouialh bourus.

    B. Ober bourrus : prendre du plaisir, se réjouir.

    (1896) HIS 106. lahet er lartañ lé e zou ér hreu, aveit gobér bourrus.

    (1904) DBFV 29a. gobér bourus, tr. «faire fête (Hist. sant. 106).» ●(1913) AVIE 204. Groeit bourus genein, emé ean, rak kavet é d'ein en davaden e oé kollet. ●(1925) VINV 35. gobér bourus, hoarhein.

    II. Adv. Agréablement.

    (1904) LZBg Mae 134. Kristenion (…) e bredas bourrus getou [get er harù].

  • bourrus .2
    bourrus .2

    adj. (météorologie) Chaud et lourd.

    (1879) ERNsup 149. le van[netais] bourrus, se dit aussi d'un temps chaud, lourd.

  • bourrusaat
    bourrusaat

    v.

    (1) V. intr. Devenir plus agréable.

    (1913) DIHU 94/252. arriù e oent én ur hornad é téreuè bourusat en treu énnon. ●(1970) BHAF 72. War vourrusaad ez eas or baleadennou er hoad.

    (2) V. tr. d. Rendre plus agréable.

    (1939) RIBA 127. Ret é bourusat he buhé.

  • bourrusted
    bourrusted

    f.

    (1) Plaisir, réjoussance.

    (1904) DBFV 29a. bourusted, m., tr. «réjouissance.» ●(1927) GERI.Ern 63. bourrusted f., tr. «agrément, réjoussiance.» ●(1931) FEZO 5. Bourusted e zo loden er iouankiz. ●(1939) RIBA 103. Ne uélè ket forh a seblant de vourusted ar é hent.

    (2) Kas bourrusted : prendre du plaisir, se réjouir.

    (1939) RIBA 100. hag a zivout dehon é kasent bourusted.

    (3) Ober bourrusted : prendre du plaisir, se réjouir.

    (1931) FEZO 4. Hama, nag er ré iouank, obér e hrant bourusted, me merh ?

  • bours mel
    bours mel

    m. Algue Saccorhiza polyschides.

    (1968) NOGO 217. Saccorhiza polyschides. ar burs 'me:l , le bulbe seulement à Ouessant, «la bourse de miel», en raison du goût sucré de cette Algue.

  • Boursaout
    Boursaout

    n. de l. Bourseul. Nom de famille.

    (1970) NFBT 22 N° 173. Bourseul.

  • boursell
    boursell

    f. –où (marine) Flanc de bateau.

    (1913) RNDL 91. Er mor e voké flour de vourselleu el lestr, tr. «La mer baisait doucement les flancs du bateau.» ●(1924) DIHU 159/132. (Groe) Ar hé boursel, tr. «gité en parlant du bateau.» Dastumet get J.P. Kalloh 1913.

  • boursig
    boursig

    m. –ed (ornithologie) Grive mauvis Turdus iliacus.

    (1924) FHAB C'hwevrer 62. Ganto e teskas laouig ober toullou da baka «borzigou», ha stignou zoken evit ar filiped a deue wardro penn ar bern kolo. ●(1982) MABL I 70. (Lesneven) Boursiked a gustum tennañ d'an drask nemet 'n eus barrennoù melen war hi fenn. ●(2003) ENPKP 27. (Ploueskad) An dud lipous a gav mad bourziked, tr. (p. 28) «Les gourmets aiment les grives.»

  • boursikod –où
    boursikod –où

    (1) Bourson, gousset.

    (1732) GReg 111b. Bourson, petite bourse à la ceinture du haut de chausse, tr. «Boursicod. p. boursicodou.» ●464b. Gousset, petite bourse du haut de chausse, tr. «Boursicod. p. boursicodou.» ●Il a toûjours le gousset garni, tr. «Nepred ne vez divoarnis e voursicod.» ●(1744) L'Arm 36a. Bourson, tr. «Boulsicott.. odeu. f.»

    (1876) TDE.BF 64b. Bouchekod, s. m. C[ornouaille], tr. «Petite poche de la culotte pour mettre de l'argent, petit sac en cuir pour le même usage.» ●(1890) MOA 395a. petite poche de la culotte, pour mettre de l'argent, tr. «bouchekod, bousikod, boursikod

    (2) (argot des tailleurs vannetais) Poche.

    (1912) KZVr 415 - 10/03/12. Bousikod, tr. «godel.»

  • bourt
    bourt

    adj. Qui reste court. cf. boud

    (1870) MBR 6. Neuze eo bourd, tr. «Alors il reste court.»

    (1927) GERI.Ern 62. bourd adj., tr. «qui reste court, ne sachant que dire ou que faire.»

  • bouruz
    bouruz

    m. –ed (ornithologie) Bouvreuil. cf. boc'hruz

    (1903) EGBV 58. bouru, m. pl. ed., tr. «bouvreuil.» ●(1907) VBFV.bf 8a. bouru, bourlu, m. pl. ed, tr. «bouvreuil.» ●(1919) DBFVsup 9b. bouru, bourlu, tr. «bouvreuil.» ●(1934) BRUS 251. Un bouvreuil, tr. «ur bouru –ed

  • bourvellek
    bourvellek

    adj. Qui a de grands yeux.

    (1878) BAY 19. bourvellek, tr. «Qui a de grands yeux.»

  • bourz
    bourz

    f. Bourse.

    (1827/29) VSA 1305. tenan arhand dives ar vours, tr. «tirer l'argent de sa bourse.» ●(1847) MDM 46. Ne zerrit oud ho na dor ho ti na dor ho kaloun, na ken-nebeut ho pours.

  • bourzad
    bourzad

    f. –où Boursée.

    (1909) KTLR 60. eur vourzad arc'hant.

  • bourzh
    bourzh

    m. –ioù (marine)

    (1) Bord de bateau.

    (1744) L'Arm 33b. Aller à bord d'un navire, tr. «Monétt de vourh ul lêsstre.»

    (1839) BESquil 58. é borh el lestre. ●(1877) EKG I 227. An aotrou Poullaouec a zavaz e bourz ar Mari-Stella.

    (1904) DBFV 28b. bourh, borh, tr. «bord (d'un navire).» ●(1925) BILZ 105. ambarki e bourz ar Gwennili. ●(1944) GWAL 163/157. (Ar Gelveneg) Bourzh a zo ar «vardell-lestr» : «dont a ra an dour dreist ar bourzh» ; «'mañ ar bourzh 'rez an dour», «lammat dreist ar bourzh», lakaat an dorn war ar bourzh».

    (2) Er bourzh : à bord.

    (1944) GWAL 163/157-158. (Ar Gelveneg) Er bourzh a dalv «er vag, war vourzh ar vag» : «mont a ran da gousket er bourzh», «er bourzh 'mañ c'hoazh ar pesked.»

    (3) D'ar bourzh : à bord.

    (1744) L'Arm 33b. A-bord, tr. «D'er bourh

    (1904) DBFV 4b. d'er bourh, tr. «à bord.»

    (4) Ober tri bourzh : virer trois fois.

    (1944) GWAL 163/158. (Ar Gelveneg) «tri bourzh d'an nebeutañ 'zo d'ober berzh kaout (a-raok kaout) ar mor don», «sav, paotred, poent eo chañj bourzh». ●(1979) VSDZ 56. (Douarnenez) Setu pa oa tri bourzh d'ober evit mont da vouilhiñ da b-Porzh Gwrac'h, tr. (p. 220) «En général on virait trois fois pour aller mouiller à Porzh-Loar.» ●157. gant tri bourzh a yez e-maez, tr. (p. 318) «avec trois bords, tu sortais de la baie.»

    (5) War vourzh : à bord.

    (1954) VAZA 161. An noz diwezhañ hor chomadenn e Reval, e pedas Fallières an Impalaer hag e wreg Aleksandra Féodorowna da goaniañ war vourzh ar Vérité.

    (6) War e vourzh : sur son bord.

    (1944) GWAL 163/158. (Ar Gelveneg) «n'aint ket d'ar porzh war o bourzh». ●(1979) VSDZ 159. (Douarnenez) a vies aze trankil war da vourzh, tr. (p. 320) «Tu faisais route tranquillement sur ton bord.»

    (7) Cheñch bourzh : virer de bord.

    (1944) GWAL 163/158. (Ar Gelveneg) «tri bourzh d'an nebeutañ 'zo d'ober berzh kaout (a-raok kaout) ar mor don», «sav, paotred, poent eo chañj bourzh». ●(1979) VSDZ 48. (Douarnenez) Setu oa bet ret deomp cheñch n'ouzon ket pet bourzh biskoazh da vont betek Morgad !, tr. (p. 212) «Il nous avait fallu tirer je ne sais combien de bords pour atteindre Morgat !»

  • bourzhad
    bourzhad

    m. Ober e vourzhad =

    (1905) HFBI 98. Héurusamant évit'ho ho devoa bet amzer da ober ho bourzat.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...