Devri

Recherche 'bou...' : 666 mots trouvés

Page 8 : de boultouz (351) à bourbouilhat (400) :
  • boultouz
    boultouz

    m. –ion (ichtyonymie) Baudroie. cf. mordouseg

    (1977) PBDZ 93. (Douarnenez) boultouz, tr. «Baudroie (poisson).» ●1011. neuze toe ar mare a gase dit boultouzien a-wechoù, tr. «alors tu avais la marée qui t'amenait parfois des baudroies.» ●(1979) VSDZ 95. (Douarnenez) pa dapemp boultouchen, tr. (p. 259) «et que nous prenions des baudroies.»

  • boulvers
    boulvers

    m. Chambardement.

    (1847) MDM 138. lakaad ar boulvers er famillou. ●215. Araug ar boulverz vraz a zo bed en em gaved en bro-C'hall.

    (1906) BOBL 12 mai 86/3b. an traou ac'h ei mad evel araok, heb boulverz na freûz. ●(1909) FHAB Du 350. e miz Gouere diveza e kavaz an tu d'ober boulverz e kear Barselon. (1925) DLFI n° 7/2a. Ankouezet peuz dija, ta, boulverz an invanteriou.

  • Boulvriag
    Boulvriag

    n. de l. Bourbriac.

    I.

    (1) Boulvriag.

    (18--) OLLI Chanson an amitie sincer composet gant un den yaouanq deus canton Boulvriac. ●(1825-1830) AJC 6831. partian a regomb a voulfriac.(1839) BES 813. El-cé é commenças er vourh a Boul-Vriac. ●(1866) FHB 52/412a. vikel e Boulvriac.

    (1907) BOBL 30 novembre 166/3a. person-dean kanton Bourvriak. ●(1910) EGBT 130. Boulvriag. ●(1910) ISBR 56. ur menati én un tachad e vé groeit Bourvriag anehon a houdé. ●(1912) BUAZpermoal 829. Chapeliou an eus en Kamlez hag en Boulvriak. ●(1913) ARVG C’hwevrer 85. eul loden eus iliz Boulvriak. ●(1935) BREI 391/2b-c.’n eur zisken eus kador-brezeg Boulvriak, e voe darbet d’ezan koueza. ●(1959) KANTboulvriag 2. Al le, pad ar brezel, / Boulvriag n’oa graet.

    (2) Bourbriag.

    (1732) GReg 118a. Caçz a rear an dud foll da vourbryacq, da voncontour ha da lomenec’h evit cahout o sqyant-vad.

    (1867) GBI I 30. D'Ervoanik 'r Bail, a Vourbriek, / Oa 'r c'hentan am euz prometet. ●(1894) BUEr 87. Raymond, mab Alan ar Roux deuz Bourbriak.

    (1905) ALMA 67. Bourbriac.

    II. Nom des habitants.

    (1) Boulvriagiz : voir Boulvriagiz.

    (2) Tud Boulvriag.

    (1959) KANTboulvriag 2. Zo breman hatsavet, / Gant tud Boulvriag.

    III. Proverbe.

    (1985) ARGV 82. Deiz Sul-vleuniou / E kousk ar goukoug e Kerrannou ; / D’al Lun ar beure / E vez e Sant-Houarne ; / Da Sul-Fask / E teu da Goadoud ’n ere an ask.

    IV. Al Lev-dro : tour du minic’hi Briag.

    (1862) GCN 477. an nombre des usages traditionnels de Bourbriac, la procession de Leodro (une lieue de tour), instituée par son patron et qui se continue, depuis plus de 1200 ans, le jour de l’Ascension.

    (1912) BUAZpermoal 875. war douar al Leo-Dro (...) Pardon al Leo-Dro.

    V. Nom de famille.

    (1970) NFBT 20 N° 155. Boulbria.

    VI. [Toponymie locale]

    (1877) EKG I 82. Tri dervez bennag goude-ze, Hervoan ar Menn, euz ar Restigou, a ieaz da Goat-Liou da velet eun toull-bleiz, eun toull-trap.

    (1924) KANTboulvriag 5. Itron Varia Danouet. ●6. Da Werc’hez an Danouët. (...) Hent Chapel an Danouët. ●(1925) ARVG 3/55. Roll goueliou brezonek ar Minibriak. ●(1926) KANTboulvriag 4. War lanneier ar Minodou (...) Damdost da Grec’kant, de C’hastel. 5 Dirag Gwerc’hez dous Pempinod. ●(1948) KANTboulvriag 3. Hag eus chapelig ar Bodfo. (...) D’ar Bodfo e tiredas. 4 Rouannez ar Minibriak.(1959) KANTboulvriag 2. Bodfô, lec’h binniget. (...) War grec’hen Bodfô. ●(1985) ARGV 82. Deiz Sul-vleuniou / E kousk ar goukoug e Kerrannou ; / D’al Lun ar beure / E vez e Sant-Houarne ; / Da Sul-Fask / E teu da Goadoud ’n ere an ask.

    (2000) TPBR 48. Koad an drailh.

  • Boulvriagiz
    Boulvriagiz

    pl. Habitants de Bourbriac. Voir aussi Tud Boulvriag sous Boulvriag.

    (1915) KRVT 128/2d. Boulvriakiz a oa lorc’h enne. ●(1924) KANTboulvriag 6. D’hon Mam, Boulvriagiz. ●(1928) BREI 56/1b. Boulvriagiz. ●(1934) BREI 342. Digemerit ma gourc'hemenn, / En hano an holl veleien, / En hano an holl genvroïz / Kerberiz ha Boulvriagiz. ●(1948) KANTboulvriag 4. Boulvriagiz, set’ ar mennad.

  • boulzerv
    boulzerv

    interj. ; juron. Boule de chêne !

    (1923) BUBR 29/552. boulzero ! petra welan.

  • boulzouble
    boulzouble

    interj. ; juron. Double boule !

    (1924) ZAMA 208. Boulzouble ! da c'houde eur skudellad soubenn domm.

  • boulzuañ
    boulzuañ

    v. tr. d. Blackbouler.

    (1931) VALL 68b. Blackbouler, tr. «boulzua

  • boum
    boum

    interj.

    (1) Onomatopée qui imite le bruit d'une détonation.

    (1935) ANTO 151. Boumm !!!... Gwasat pez tenn !...

    (2) Onomatopée qui imite le bruit d'une petite masse qui tombe à l'eau.

    (1958) BRUD 5/28. A-wechou e kemerem poulladennou douar, ha boum ! e-kreiz ar poull.

    (3) Onomatopée qui imite le bruit d'un marteau de porte.

    (1958) BRUD 5/46. Boum ! Boum ! Morzol dor ar porz.

  • bounezhet
    bounezhet

    adj. (en pl. de qqn) Rassasié.

    (1896) HIS 99. hag a pe oent bounéahet ol.

    (1913) AVIE 79. Malloh arnah hui hag e zou bounèhet, rak ma hou pou nan. 133. Ha pen dint bounehet. ●(1921) GRSA 187. Bouneahet é aben (...) ha hoant erbet n'en des mui de zèbrein. ●(1928) DIHU 207/133. ken e oent bet bouneahet ha stanbouhet.

    ►sens fig.

    (1921) GRSA 191. bouneahet a zisplijadurieu.

  • bounezhiñ
    bounezhiñ

    v.

    (1) V. tr. i. Bounezhiñ ouzh : s'écœurer de qqc.

    (17--) TE 78. imbèr ind e vouneahas doh-t'ou [er Mann]. 107. Boneahét-omb a uerço doh er bouéd scan e rér demb.

    (1896) HISger 1. Bounéahein, tr. «rassasier.»

    (1903) EGBV 72. bouneahein, tr. «rassassier (sic) jusqu'au dégoût.» ●(1904) DBFV 28b. bounéahein, bonéahein, v. a., tr. «rassasier.»

    (2) V. intr. =

    (1792) CAg 89. Pèed œvre mad lausquet ?… er galon ë vouneah / E cleüet qu'el lies conze ag er crecheneah.

    (1835) CAg 89. Ped oevr mad lausquet ?.. er galon e vonneah / E cleuet quel liès conz ag er grechéneah. (d'après ADBR 1903 p. 175).

    (1904) DBFV 28b. bounéahein, bonéahein, v. n., tr. «être rassasié.»

  • bount
    bount

    m. & adv.

    I. M.

    A.

    (1) Action de pousser sur qqc.

    (1903) MBJJ 109. bout ha jech.

    (2) Taol-bount : poussée.

    (1902) PIGO I 174. mez an nor ne oa ket prenet ; 'n eun tol bout e tigoraz. ●(1910) MBLD 159. evit harz ouz an tôlio bout a deu deus kreiz ar bobl. ●(1924) BILZbubr 41/951. Eun tôl bout war an nor.

    (3) Mise.

    (1904) DBFV 29b. bout, m., tr. «mise, action de mettre.»

    (4) Action de repousser.

    (1904) DBFV 29b. bout, m., tr. «action de repousser.»

    B. (botanique)

    (1) Jeune pousse d'un arbre.

    (1902) PIGO I 223. ar boutou-ze a gresk ; delio a ziwan warne.

    (2) Germe (de pomme de terre).

    (1933) ALBR 23. avalou-douar gant o boutou. ●74. avalou-douar gant boutou teo ha berr bet laket da gellida adalek miz du.

    II. Loc. adv. Bount-divount : l'un poussant l'autre, se bousculant.

    (1941) SAV 19/23. o skampa kuit bunt-divunt. ●(1942) VALLsup 139a. qui reçoit et donne des poussées, tr. «bunt-divunt.» ●(1955) STBJ 119. bunt-divunt hag o stoka an eil ouz egile, e tilammas ar bardonerien war-zu ar c'hê.

  • bountad
    bountad

    m. –où

    (1) Bourrade, poussée.

    (1869) FHB 236/211b. en doa roet eur buntad d'in. ●(1874) FHB 498/222b. Neuze evit ober pez d'ar paour kez coz, e roaz eur bountad d'ar vreac'h a zalc'he an tas. ●(1878) EKG II 322. Ar re-man a roaz d'ezhan eur buntad-all.

    (2) (botanique) Pousses (de plantes).

    (1855) BDE 256. Gourien Jessé en dès groeit boutad.

    (1904) DBFV 29b. boutad, m., tr. «bouture.»

    (3) Traite.

    (1904) DBFV 29b. boutad, m., tr. «une traite.»

    (4) Bountad etre : distance entre.

    (1904) DBFV 29b. boutad, m., tr. «distance (étré) entre.»

  • bountadeg
    bountadeg

    f. –où Poussée collective.

    (1927) GERI.Ern 62. bountadeg f., tr. «poussée de plusieurs.» ●(1942) VALLsup 139a. Poussée d'une foule, tr. «buntadeg f.» ●(1943) VKST Meurzh/Ebrel 251. Buntadeg ha sachadeg a vez da heul, gwir eo.

  • bountadenn
    bountadenn

    f. –où Bourrade, poussée.

    (1894) BUZmornik 358. Abarz ar fin zoken e roaz d'ezhan eur vountadenn hag her pilaz enn eur bern pri-raz.

    (1927) GERI.Ern 62. bountadenn f., tr. «poussée (d'un seul).»

  • bountadur
    bountadur

    m. –ioù Constipation.

    (1931) VALL 147b. Constipation, tr. «bountadur T[régor] m.»

  • bountañ / bountek / bountiñ
    bountañ / bountek / bountiñ

    v.

    I. V. tr. d.

    A.

    (1) Bouter, pousser.

    (1499) Ca 25a. Boutaff. g. bouter. ●Boutaff en maes. g. hors bouter.

    (1659) SCger 66a. heurter, tr. «bunta.» ●95b. pousser, tr. «bunta.» ●134b. bunta, tr. «heurter.» ●(1732) GReg 746a. Pousser à faire tomber, tr. «Bunta. pr. buntet.» ●(1744) L'Arm 298b. Pousser, tr. «Boutein

    (1877) BSA 41. ar beleg bras Izacar her bountas en eun doare rust. ●(1889) SFA 56. avechou zoken e vezent buntet a daoliou skoaz.

    (1904) DBFV 29b. boutein, v. a., tr. «pousser, heurter, chasser, repousser, émettre, envoyer violemment, enfoncer, fourrer, exhaler.»

    (2) Fourrer, planter.

    (1732) GReg 337a. Emprisonner, tr. «Van[netois] bouteiñ er prison.» ●(1790) MG 182. Caër em bai bouttein youd én-ai.

    (1869) KTB.ms 14 p 19. Ma oe kasset e-meaz a daoliou treid, ha boutet er prizon.

    (1903) JOZO xiii. boutein lagout geton, malin-rous ! ●(1906) BOBL 23 juin 92/3a. Eur mezvier (…) a oa bet boutet e bidouf Ploueskat. ●(1909) TOJA 2. O ! gwasat bugel eo houman ! N'oun 'vit boutan seurt ebet en he fenn. ●(1925) SFKH 4. er boutet [é gorn pri] en é fiched. ●(1955) MIPO 5. ar 'forn ne domm ket trawalh, kaer em mez bouta keuneud ebarz.

    (3) Bountañ kuit : repousser (les attaquants, les ennemis).

    (1884) LZBt Mae 98. e ver deud abenn da vonta-kuid ann dagerien. ●(1896) HIS 79. Ol en éneberioñ e oé bet boutet kuit.

    (4) Bountañ ub. e-raok a : expulser qqn de.

    (1861) BELeu 12. boutein er Jesuitèd é raug ag en neu ranteleah.

    (1985) ADEM 14. (An Arradon) bountet oant eraog, kar baeent ket.

    (5) Bountañ ub., udb. a, er-maez a : expulser qqn, qqc. de.

    (1790) MG 36. ean e gueméras ur foêt guet en dud-hont, hag ou boutas ér mæz. ●293. dougeamb a er bouttein ér mæz a hur halon dré er péhet.

    (1861) BELeu 87. boutein er péhèd ér mæz ag ou haloneu. ●88. hui em bout ér mæz a me zy.

    (1904) DBFV 29b. boutein, v. a., tr. «mettre (kuit, ou ér méz, dehors).» ●(1985) ADEM 33. (An Arradon) vehent ket james bountet a Benboc’h, dam nann !

    (6) Boutañ mein gant, ouzh ub. : jeter des pierres à qqn.

    (1904) DBFV 29b. boutein, v. a., tr. «jeter (mein get ou doh), des pierres à).»

    (7) Flanquer (un coup).

    (1907) VBFV.fb 44a. flanquer, tr. «boutein.» ●(1907) VROJ 62. boutet get ou ur monjat. ●(1925) DIHU 163/213. hag e vouté geton mojadeu sonn.

    ►absol. Bountañ gant ub. : frapper, corriger qqn.

    (1914) MABR 36. A ! é han béan d'er gér de labourat / Boutet e vou genein hoah, mar ven devéhat !

    ►absol. Bountañ ganti : en mettre un coup.

    (1915) LILH 23 a Wengolo. Ken stank é en tauleu [kanon] ma kredér kleuet er mor é hudal… Er mitin-men drest pep tra é voutér geti

    (8) Boutañ labour gant ub. : coller du travail à qqn.

    (1918) LILH 3 a Veurzh. é hon sur nen dei ket hañni d'em diranj na de voutein labour neùé genein

    B. (en plt de plantes) Pousser, faire (des feuilles, des fleurs).

    (17--) TE 106. nameit hani [guialèn] Aaron, péhani en doai boutét bleu ha deliàu.

    II. V. tr. i. Pousser (sur qqc., sur qqn).

    ►absol.

    (1910) MBJL 163. kaer o deus boutan. ●(1996) CRYK 334. E voutek pe e sachek, tr. «Pour pousser ou tirer.»

    III. V. intr.

    (1) (en plt de plantes) Pousser.

    (1744) L'Arm 298b. Pousser, parlant des arbres, tr. «Boutein

    (1904) DBFV 29b. boutein, v. n., tr. «pousser, en parl. des plantes.» ●(1908) PIGO II 26. e-lec'h ma kane an evned ha ma voute bleuniou koant war ar glazennou. ●27. ne oar ket petra a vout 'barz ar parkou-man. ●(1907) BOBL 09 novembre 163/2e. greun pebr-gwen (a vout mesk an ed).

    (2) Germer.

    (1962) TDBP II 59. Eno e veze lakeet patatez da vouta, tr. «on y mettait des pommes de terre à germer.»

    (3) Bountañ betek : pousser, aller jusqu'à.

    (1867) BUE 203. boutomp bete kear Rom.

    IV. V. pron. En em vountañ.

    A. V. pron. réfl.

    (1) Se fourrer.

    (1838) OVD 82. ur gad é téhe é raug giboesserion, e hum voutas étré divar é varh. ●(1866) LZBt Gouere 161. En em voutan a rejomp ni, euz hon gwellan, e-mesk ar pakajo treo.

    (1906) DIHU 10/169. ean hum vout dré vesk en dud.

    (2) S'immiscer.

    (1838) OVD 122. péré (…) e hum voute én ur fæçon randonnus é mesque en dud aral.

    (1904) DBFV 29b. hum voutein, tr. «s'immiscer (é dans).» ●(1906) BOBL 06 octobre 107/2b. en em vounta stard er gwella plasou.

    (3) En em voutañ dre ar mac'h : s'enfoncer la foule.

    (1787) PT 87. hum voutein dré er vah hac er prèss.

    (4) En em vountañ a-raok : se pousser dans le monde.

    (1907) BSPD I 311. Un tad e larou berpet d'é groèdur hum voutein arauk ér bed… ér hargeu.

    B. V. pron. réci.

    (1) Se pousser mutuellement.

    (1849) LLB 1368-1370. en deu loen (…) / Kern doh kern, pen doh pen, en hum vout hemb arsaw.

    (2) Se bousculer.

    (1877) BSA 274. Eur vanden dud en em vounte dirac an ti m'en em gave ar plac'h iaouanc burzudus.

    (3) Se fourrer.

    (c.1718) CHal.ms ii. S'Intriguer, tr. «him vellein a het hac adrest him voutein par tout.»

    V.

    (1) Bountañ e viz en e lagad : voir biz.

    (2) Bountañ e fri : voir fri.

    (3) Boutañ e fri e revr ub. : voir fri.

    (4) Bountañ pennadoù en ub. : voir pennadoù.

    (5) Boutañ ub. el lann : voir lann.

  • bountek
    bountek

    voir bountañ

  • bountenn
    bountenn

    f. bountoù (botanique) Bouton de plante.

    (1904) DBFV 29b. bouten, f. pl. bouteu, tr. «bouton d'une plante.»

  • bounter .1
    bounter .1

    m. –ion Pousseur, personne qui pousse.

    (1744) L'Arm 298b. Pousseur, tr. «Bouttourr.. rerion. f.»

    (1904) DBFV 29b. boutour, m. pl. –terion, tr. «celui qui pousse.» ●(1910) MBJL 162. ec'h ê êzet goût e zo bouterien du-hont a-dre d'ê.

  • bounter .2
    bounter .2

    m. –ioù Chassoir.

    (1744) L'Arm 427b. Chassoir, tr. «Boutérr.. terieu. m.»

    (1904) DBFV 29b. boutér, boutoér, tr. «chassoir, repoussoir (l'A.).»

  • bounterez
    bounterez

    f. –ed Femme qui pousse.

    (1744) L'Arm 298b. Pousseuse, tr. «Boutteréss.. ézétt. f.»

    (1904) DBFV 29b. boutour, m. pl. terion, f. –teréz, pl. ed,, tr. «celui qui pousse.»

  • bounterezh
    bounterezh

    m. Poussée.

    (1962) EGRH I 22. bunterezh m., tr. « poussée. »

  • bountet
    bountet

    adj. Bountet e gof : constipé.

    (1931) VALL 147B. Constipé, tr. «bountet e gof

  • bountiñ
    bountiñ

    voir bountañ

  • bourach
    bourach

    m. (botanique) Bourrache.

    (1744) L'Arm 17a. Aroche (herbe), tr. «Bourache. m.»

  • bourachez
    bourachez

    coll. (botanique) Bourrache.

    (1499) Ca 25a. Bourraches. g. idem. ●(1633) Nom 81a. Buglossum, offic. borago : borrache : bourrages.

  • bourbell .1
    bourbell .1

    adj. Qui a de gros yeux.

    (1659) SCger 133a. bourbell, tr. «qui a de gros yeux.»

    (1876) TDE.BF 67a. Bourbell, adj., tr. «Qui a de gros yeux.»

  • bourbell .2
    bourbell .2

    m. –eion Personne qui a de gros yeux.

    (1732) GReg 669b. Qui a de gros yeux, tr. «bourbell. p. bourbelléyen

    (1876) TDE.BF 67a. Bourbell, s. m., tr. «Qui a de gros yeux.»

    (1927) GERI.Ern 62. bourbell m., tr. «celui qui a de gros yeux, qui regarde fièrement.»

  • bourbell .3
    bourbell .3

    s. Globe des yeux.

    (1972) SKVT I 80. pennig e fri ha bourbell e zaoulagad. ●102. Paotr-Teo ne denne ket bourbell e zaoulagad diwar an tablezennoù chokolad. ●115. Hag e save davet e vamm bourbell e zaoulagad.

  • bourbelleg
    bourbelleg

    m. Personne qui a de gros yeux.

    (1876) TDE.BF 67a. Bourbellek, s. m., tr. «Qui a de gros yeux.»

    (1927) GERI.Ern 62. bourbelleg m., tr. «celui qui a de gros yeux, qui regarde fièrement.»

  • bourbellek
    bourbellek

    adj. Qui a de grands yeux.

    (1876) TDE.BF 67a. Bourbellek, adj., tr. «Qui a de gros yeux.» ●(1878) BAY 19. bourvellek, tr. «qui a de grands yeux.»

    (1927) GERI.Ern 62. bourbelleg m., tr. «celui qui a de gros yeux, qui regarde fièrement ; bourbellek adj.»

  • bourbl
    bourbl

    f. Brouhaha.

    (c.1718) CHal.ms ii. quand on entre dans la sale du palais, on entent un murmure que font tous les plaideurs, tr. «pentrer er sal' er pales, e cleüer un trous, ur voulb' a oura en ol processerion.»

    (1825) COSp 96. A pe gléuet (?) ur trouz (?) vourble benac, credet é cléuet cri horrible ur bobl counaret einep de Jesus.

    (1904) DBFV 28a. boulb, f., tr. «murmure confus, brouhaha (Ch. ms.).» ●(1919) DBFVsup 9b. bourbl (Arv[or] ou vourbl, f., tr. «bruit confus.» ●(1925) SFKH 19. Doh en drous, doh er vorb (écho) ag en treu é strakein, er vateh e zou deit de huélet. ●(1927) GERI.Ern 61. boulb, bourbl V[annetais] f., tr. «Brouhaha, murmure confus.»

  • bourboazh
    bourboazh

    adj. Mal cuit, cuit à moitié.

    (1879) ERNsup 149. bourr-boas (pain) à moitié cuit, Trév[érec].

    (1920) KZVr 366 - 07/03/20. boulboaz, pour bour-boaz, (pain) mal cuit, Treger. ●(1935) ANTO xii. bara boulboaz.

  • bourboazhañ
    bourboazhañ

    v. tr. d. Cuire à moitié.

    (1931) VALL 175a. Cuire à demi, tr. «bourboaza

  • Bourbon
    Bourbon

    m. –ed (histoire) Bourbon.

    (1847) FVR 369. Distro ar Vourboned. ●(1866) HSH 288. branq ar Vourboned.

    (1925) FHAB Mae 165. ar Vourboned o pignat adarre war an tron.

  • bourbon
    bourbon

    coll. (pathologie)

    (1) Pustules.

    (1876) TDE.BF 67b. Bourbounenn, s. f., tr. «Pustule, bouton à la peau ; pl. bourboun, masc. On dit aussi bourpoullenn.»

    (1927) GERI.Ern 62. bourbonenn f. pl. ou, col. bourbon, tr. «Pustule, bouton.»

    (2) Couperose.

    (1931) VALL 162b. Couperose du visage, tr. «bourbon col.»

  • bourbonek
    bourbonek

    adj. Bourbonien.

    (1931) VALL 76b. Bourbonien adj., tr. «bourbonek

  • bourbonel
    bourbonel

    adj. Bourbonien.

    (1931) VALL 76b. Bourbonien adj., tr. «bourbonel

  • bourboneler
    bourboneler

    m. –ion Bourbonien.

    (1931) VALL 76b. Bourbonien subs. partisan des Bourbons, tr. «bourboneler, bourbonelour pl. ien

  • bourbonenn
    bourbonenn

    f. –où, bourbon Pustule.

    (1659) SCger 133a. bourbounen, tr. «pustule.»

    (1876) TDE.BF 67b. Bourbounenn, s. f., tr. «Pustule, bouton à la peau ; pl. bourboun, masc. On dit aussi bourpoullenn

    (1927) GERI.Ern 62. bourbonenn f. pl. ou, col. bourbon, tr. «Pustule, bouton.»

  • bourbonennañ
    bourbonennañ

    v. intr. Se couvrir de pustules.

    (1876) TDE.BF 67b. Bourbounenna, v. n., tr. «Se couvrir de boutons d'échauffement, de pustules.»

    (1927) GERI.Ern 62. bourbonenna, tr. «se couvrir de pustules.»

  • bourbonet
    bourbonet

    adj. Couperosé.

    (1931) VALL 162b. (visage) couperosé, tr. «bourbonet

  • Bourbonez
    Bourbonez

    n. pr. Bourbonnais.

    (1499) Ca 24b. Bourbonnes. g. idem. ●(c.1500) Cb 28a. g. homme ou femme nez de bourbonnoys. b. grec pe ozech a bourbonnes.

  • bourboniñ
    bourboniñ

    voir pouponiñ

  • bourbouilh .2
    bourbouilh .2

    voir tourgouilh

  • bourbouilh / bourgouilh / boubouilh .1
    bourbouilh / bourgouilh / boubouilh .1

    m.

    (1) Bouillonnement, clapotement.

    (1904) BMSB 84. ar ster Elle a gas boubouilh he dour. ●(1927) GERI.Ern 62. bourbouilh L[éon], bourgouilh C[ornouaille] m., tr. «Clapotement de l'eau qui bout, ou qui frappe un obstacle.» ●(1935) KANNgwital 384/12. ne glev nemet bourbouilh an dour.

    (2) Ober bourbouilh : patauger dans l'eau.

    (1890) MOA 137a. Patauger dans l'eau, tr. «ober bourbouill

    (3) Borborygme.

    (1931) VALL 72b. Borgorygme, tr. «bourbouilh

  • bourbouilhadeg
    bourbouilhadeg

    f. Clapotis.

    (1962) EGRH I 18. bourbouilhadeg.

  • bourbouilhadenn
    bourbouilhadenn

    f. -où Clapotis.

    (1962) EGRH I 18. bourbouilhadenn f. -où.

  • bourbouilhañ
    bourbouilhañ

    v. intr.

    (1) Barbotter.

    (1872) ROU 75b. Barboter, tr. «Bourboulla.» ●(1890) MOA 137a. Patauger dans l'eau, tr. «bourbouilla, v. n.»

    (2) Faire clapoter l’eau (d’un ruisseau, d’une retenue, etc).

    (1927) GERI.Ern 62. bourbouilha, bourgouilha, tr. «faire clapoter l'eau, en la remuant ou en s'y vautrant.»

    (3) Clapoter.

    (1962) EGRH I 18. bourbouilhañ v., tr. « clapoter. »

    (4) Fouir la terre comme les porcs.

    (1876) TDE.BF 67a. Bourboulla, v. n., tr. «Fouiller la terre comme font les porcs.»

  • bourbouilhat
    bourbouilhat

    v. intr.

    (1954) LLMM 42/12. hag ouzh e dreid e kendalc’h ar stêrig da vourbouilhat en ur strivañ da gleuzañ a-dammoù ar bili kalet.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...