Devri

Recherche 'da...' : 916 mots trouvés

Page 3 : de dalatenn (101) à daleus (150) :
  • dalatenn
    dalatenn

    voir talatenn

  • dalbat
    dalbat

    adv. Toujours. cf. dalc'hmat

    (1904) DBFV 39b. dalbat, adv., tr. «toujours.»

  • dalbezh / dalbec'h
    dalbezh / dalbec'h

    adv. Toujours.

    (1843) LZBg 1 blezad-2l lodenn 6. Quasi dalbéh é ma ér guis-cé-é é hra en Eutru Doué. ●(1861) JEI 258. de guemér dalbéh scùir ar Sænt en Eutru-Doué. ●273. guet en hani e zou dalbéh guet-n-emb !

    (1904) DBFV 39b. dalbéh, adv., tr. «toujours.» ●(1905) IMJK 42. Ma ne hellet dichen dalbéh én oh hous unan. 80. hum seùel dalbéh betag Jézus. (1913) AVIE 208. te zou té dalbéh genein. ●233. gout e hren é cheleuet dalbéh doh on. ●(1932) BRTG 75. Tro er vatéh e zo sentein ataù ha dalbéh.

  • dalc'h .1
    dalc'h .1

    adj. & prép.

    I. Attr.

    (1) Bezañ dalc'h an amzer gant ub. =

    (1936) DIHU 301/100. N'é ket dalh en amzér get Uisant alkent, trugèré Doué.

    (2) (marine) Accroché au fond (ancre, hameçon), engagé.

    (1944) GWAL 165/314. (Ar Gelveneg) dalc'h eo an eor pa n'eur ket evit e zibradañ a-ziwar ar strad ; «dalc'h eo an eor en ur c'hev», «emañ dalc'h an eor», «dalc'h on», «emaon dalc'h», «dalc'h omp, paotred, halomp (pe «frapomp») war ar chadenn ma teuy ganeomp» (...) En hevelep doare e reer gant dalc'h o komz eus al linenn : «dalc'h eo va linenn».

    (3) (pêche) Ferré.

    (1957) BRUD 2/86. Emei dalh ! (...) diou gurzenn a oa dalh.

    (4) Pris.

    (1912) RNDL 43. Bout dalh é kraboneu en diaol ! tr. «Etre pris dans les griffes du diable !»

    II. Loc. prép.

    (1) Dre zalc'h : à force de.

    (1939) RIBA 147. Dre zalh monet é tegoéh doh aodeu er mor bras. ●160. Dré zalh monet é tegoéh doh dor sant Pier.

    (2) Bezañ a-zalc'h ouzh : adhérer à.

    (1732) GReg 12a. Adherent, tr. «a zalc'h ouc'h

  • dalc'h .2
    dalc'h .2

    m. -où, -ezier

    I.

    (1) Tenue.

    (1927) GERI.Ern 87. dalc'h m., tr. «Tenue.»

    (2) (droit) =

    (1942) LANB 21-22. Eun dalc'h a 3 boezellad winiz ha 5 gwenneg leve ar bloaz a ranke paea da Aotrouniez Keroulaz. Betek ar Revolusion eun dalc'h a veze war bep tamm douar ha ti da brofa d'eun aotrouniez bennak.

    (3) (droit) Ressort, juridiction d'un juge.

    (1633) Nom 203b. Canon : l'ordinaire, domaine : an ordinal, an douar á depand diouz an dalch pe'n Iuridiction.

    (1732) GReg 296a. District, ressort d'un juge, tr. «Dalc'h. p. dalc'hou.» ●552b. Juridiction, ressort d'une Juridiction, tr. «Dalc'h. p. dalc'hou.» ●814b. Ressort, Juridiction, & son étenduë, tr. «Dalc'hou. p. dalc'hou.» ●(1772) KI 389. nequet e dalch ar roue. ●395. a separ an dalch royal / Diouch hini ar c'hastel.

    (1847) FVR 40. dindan boan da veza kaset d’ar Giana, evit ar re n’ho divije ket great ho diskleriadurez d’ho dalc’h.

    (1927) GERI.Ern 87. dalc'h m., tr. «juridiction.»

    (4) Fief.

    (1633) Nom 234b-235a. Prædium clientelare, vel beneficiarium, colonia : fief : fief, dalch.

    (1659) SCger 57a. fief, tr. «dalc'h

    (1927) GERI.Ern 87. dalc'h m., tr. «district, fief.»

    (5) Cause.

    (17--) TE 135. petra é hoai en dalh ag e nærh.

    (6) Session, séance de travail.

    (1732) GReg 863b. Session, séance des peres d'un Concile, tr. «Dalc'h.» ●915a. Tenuë, parlant d'assemblée generales, tr. «Dalc'h.» ●Pendant la tenuë des Etats de Bretagne, tr. «E pad an dalc'h eus ar stadou a vreyz-Arvoricq.»

    (1909) FHAB C'hwevrer 45. hag e reamp hon dalc'hou en eur c'horn eus ar c'hoat. ●(1927) GERI.Ern 87. dalc'h m., tr. «séance.»

    (7) Raison, mesure.

    (1862) JKS 321. ann dilezet he-unan n'en deuz ken dalc'h nemet d'ann drouk ha da draou ann douar.

    (8) Bout e dalc'h gant ub. : être dans le pouvoir, la possibilité de qqn (de faire qqc.).

    (1790) MG 21. mæs idan condition ma rehèmb ehue er péh e vou é dalh guenemb. ●23. P'hou pehai groeit er péh e oai é dalh gueneoh, er pénigenneu, en ævreu mat-ce e vehai impléet eit hou profit. ●(17--) VO 3. meid un amzér pehani n'en dai quet é dalh guet t'ai. ●4. Chetu paud a dreu ar béré é hoh én arvar ; rac n'en dint quet é dalh gueneoh. ●103. Er repos e glasquan, e zou é dalh gueneoh.

    (1854) PSA II 66. p'en dé hoah en dra-zé é dalh guet-n-emb. ●(1856) VNA 188. il me demande des choses qu'il ne dépend pas de moi de lui céder, tr. «ean e oulèn gueneign treu n'en dé quêt é dalh gueneign dilézèl guet-ou.» ●193. s'il est en mon pouvoir, tr. «mar bé é dalh guet-n-ein

    (9) Retenue, modération.

    (1732) GReg 816b. Il n'a point de retenuë, tr. «n'en deus qet a zalc'h ènhâ hâ ne deus poëll e-bet enhañ.»

    (1852) MML 109. en em lesel da vont, hep delc'h, d'he disurjo. ●157. enem lesel da vonet hep dalc'h da basiono ha viso ar muian louz. ●(18--) CST 39. Lavaret a rea eo ar wrizienn genta eus ar zantelez kaout eun dalc'h striz war an dibri hag an eva.

    (1927) GERI.Ern 87. dalc'h m., tr. «retenue, réserve.»

    (10) Difficulté, problème.

    (1872) ROU 92b. C'est là le nœud, tr. «Eno ema an dalc'h

    (1909) BROU 221. (Eusa) Aze ema an dalc'h, tr. «voilà la difficulté.»

    (11) Kaout dalc'h en e barlant : être bègue.

    (1909) BROU 221. (Eusa) Dalc'h hen deus en he barlant, tr. «il est empêché de la langue.»

    (12) Dindan dalc'h da : à condition de.

    (1866) SEV 147-148. dindan dalc'h da ober eur binijenn vraz.

    (13) Emprise, prise.

    (1862) JKS 87. O veza ma'z eo ann den sempl ha dindan dalc'h ar maro, ne dleit nemeur fisiout enn-han. ●(1867) MGK 97. ann ankou hag he falc'h / Ho doa poant o staga, o toulla da gaout dalc'h.

    (14) Hep dalc'h = (?) sans discontinuer (?).

    (1925) KANNgwital 274/5. Kerkent ha 5 heur euz ar mintin, oferennou a ioa lavaret heb dalc'h ouz aoter Sant Visant.

    (15) (marine) Croche.

    (1979) VSDZ 66. (Douarnenez) Gant an dalc’hijer, gant ar sonn ’ni zismeres da rouejoù, tr. (p. 230) «Tes filets d’abîment sur le fond.»

    (16) Obstacle.

    (1927) GERI.Ern 87. dalc'h m., tr. «obstacle, ce qui retient.»

    (17) Attitude.

    (1927) GERI.Ern 87. dalc'h m., tr. «attitude.»

    II. Eno emañ an dalc'h : ce qui met en difficulté.

    (1935) ANTO 131 (T) *Paotr Juluen. Eno eman an dalc'h. Tenn ha garo vo hor reuz, / 'Vit kas hon erv da benn, e vo ret beza beuz.

  • dalc'h-diarbenn
    dalc'h-diarbenn

    m.

    (1) Empêchement.

    (1909) BOBL 28 août 244/1b. an droug great a zo braz, hag ato e zai war vrasaat, ma ne ve ket laket eun dalc'h diarbenn. ●(1931) VALL 250b. Empêchement, tr. «dalc'h-diarbenn m.» ●voilà l'empêchement que je trouve (dans cette entreprise), tr. «eno emañ an dalc'h-diarbenn ganén.»

    (2) = (?) Somme due aux parents retirés de la ferme (?).

    (1919) MVRO 13/1b. Ar c'hosa, Gwilhou, a gase an tyegez en dro, hen eo a roe an dalc'h-diarben.

  • dalc'h-douar
    dalc'h-douar

     m. Domaine.

    (1877) FHB (3e série) 22/181b. mestr eun dalc'h douar en devoa pemzec leo dro.

  • dalc'h-gwele
    dalc'h-gwele

    m. Non-délivre.

    (1890) MOA 207b. Suites de la non-délivre, tr. «dalc'h gwele, m.»

  • dalc'h-izel
    dalc'h-izel

    m. Fief servant.

    (1931) VALL 303a. Fief servant, tr. «dalc'h izel

  • dalc'h-izelañ
    dalc'h-izelañ

    m. Arrière-fief.

    (1732) GReg 53a. Arriere-fief, tr. «Dalc'h Iséla.» ●410a. Arriere-Fief, Fief servant relevant d'un autre Fief qui en a encore un au-dessus de lui, tr. «Dalc'h Isélañ

    (1931) VALL 303a. arrière fief, tr. «dalc'h-izela

  • dalc'h-ouzh-dalc'h
    dalc'h-ouzh-dalc'h

    adv. Attenant.

    (1732) GReg 60a. Attenant, ante, qui tient à un autre, tr. «dalc'h-ouc'h-dalc'h.» ●912b. Tenant, ante, tr. «dalc'h-ouc'h-dalc'h

    (1927) GERI.Ern 87. dalc'h-oc'h-dalc'h, tr. «attenant.» ●(1931) VALL 44a. Attenant, tr. «dalc'h-oc'h-dalc'h

  • dalc'had
    dalc'had

    m. -où

    (1) Contenance, capacité.

    (1962) EGRH I 50. dalc’had m. -où, tr. « contenance, capacité. »

    (2) Contenant.

    (1962) EGRH I 50. dalc’had m. -où, tr. « contenant. »

  • dalc'hadur
    dalc'hadur

    m.

    (1) Tenue.

    (1927) GERI.Ern 87. dalc'hadur m., tr. «tenue.»

    (2) Chicheté.

    (c.1500) Cb 59b. tenacitas / tis. g. chichete / auarice. b. dalchadur pe auaricc.

    (1732) GReg 164b. Chichete, trop grande épargne, tr. «dalc'hadur

    (3) Occupation militaire.

    (1960) BAHE 23/23. E-pad eil dalc'hadur ar vro gant an Alamaned.

  • dalc'hamant
    dalc'hamant

    m.

    (1) De quoi s'accrocher, se retenir.

    (1974) YABA 23.03. Mé kroged ennè [diskoharn ur had], sur, meit ne oè ket a zalhemant ha chetu mé nezé é koébel (lire : koéhel) ar me ziardran. ●(1974) LIMO 23 mars. Ne oè ket a zalhemant, tr. «il n'y avait pas de retenue.»

    (2) (en plt de boisson) Tenue.

    (1974) YABA 11.08. Dahlemant a zo geton [er jistr]. ●(1974) LIMO 11 août. Dahlemant, tr. «tenue.»

    (3) (en plt de qqn) Bout a zalc'hamant : savoir se tenir.

    (1974) YABA 07.09. [merhed] ré fur ha ré digampenn, unan a zahlemant, un aral hoariell pé kampou.

    (4) =

    (1975) LIMO 18 octobre. Nen dé ket lared e vehè genom dalhemant ken hir eltè.

    (5) Diskouez dalc'hamant : faire preuve de persévérance.

    (1977) LIMO 19 mars. diskoein dahlemant.

    (6) Kavout dalc'hamant : trouver de la résistance.

    (1982) LIMO 01 septembre. Synclair en doè kavet muioh a zahlemant eid nen doè krédet. (résistance).

  • dalc'hañ
    dalc'hañ

    v. tr. d. local. Récolter au râteau du goémon-épave pour le mettre en tas. cf. derc'hel

    (1987) GOEM 47. A Porspoder l'action de récolter les algues avec les râteaux de grève se nomme kalza. Ailleurs, dalc'ha. ●112 il faut ramener au sec le goémon que les vagues brassent et rebrassent. Cette action porte le nom de kalza bijin à Porspoder, de dalc'ha bijin à Plougerneau.

  • dalc'hañs
    dalc'hañs

    f.

    (1) (au moral) Maintien, tenue.

    (1907) BOBL 21 décembre 169/2c. evit pez a zell an urz vad, an espern, an delc'hanz vad, an arokaat. (…) delc'hanz o ziegez. ●(1914) DFBP 203a. maintien, tr. «Dalc'hanz

    (2) Tenue, fermeté, consistance.

    (1911) BOBL 14 octobre 355/2d. ar blouzen ne devo mui awalc'h a zelc'hans, hag a gouezo a blad d'an douar

  • dalc'hapl
    dalc'hapl

    adj.

    I. Attr./Épith.

    (1) Continuel.

    (1790) MG 136. dré er pedenneu dalhabl e rai de Zoué. ●417. un offrand dalhabl ag ou foénieu de Zoué.

    (1838) OVD 144. ur glahar tranquille ha dalhable a hur fauteu. ●(1849) LLB 1562. Arlerh ur glaw dalhapl. ●(1854) PSA I 132. un nehuéhan dalhabl. ●(1855) BDE 83. un act a drugairé dalhabl. ●(1857) LVH 17. n'en dint quet dalhet d'hobér ur vigil dalhabl èl el léannesi ag en eil Urh. ●(1856) VNA 10. a zivout er changemant burhud dalhabl ag el lettrenneu tâl. ●(1861) BSJ 217. gobér ur brézel dalhabl d'er gueih fidélèd. ●309. ur banquet dalhabl.

    (1907) BSPD I 463. Èl ma hré er sant brezél dalhabl d'en diaul. ●(1925) SFKH 25. ur brezél kri, rust ha dahabl.

    (2) Bout dalc'hapl da : être assidu à.

    (1831) RDU 129. Mæs ret-é bout fidel ha dalhabl d'hum aquittein ag en exercice spirituel-men.

    II. Adv. Continuellement.

    (1839) BESquil 171. hi e yunas dalhable ar bara ha deur. ●(1861) BELeu 49. dalhabl é oé é chonge guet Doué.

    (1906) HIVL 99. Ean e glaské dalhabl en tu d'ou arrest. ●(1913) AVIE 205. Er mab kouhan hag e chom dalhabl get en tad.

  • dalc'he
    dalc'he

    s.

    (1) Parole donnée.

    (1975) YABAlevr 243. Dalc'he a le sens de parole jurée ; – N'em eus ket d'ober ag ho talc'he : je n'ai pas besoin que vous le juriez.

    (2) Ma dalc'he emañ gwir : ma parole que c'est vrai.

    (1974) YABA 06.07. Ha me dalhé é ma gwir... ●(1975) LIMO 09 août. Men dalhé ema gwir, tr. «ma parole que c'est vrai !»

    ►absol.

    (1974) LIMO 06 juillet. Me dalhé, littéralement : mon tiens, avec sens de «je le jure !»

    (3) Reiñ e zalc'he : donner sa parole.

    (1975) YABAlevr 243. Dalc'he a le sens de parole jurée ; roiñ e zalc'he : donner sa parole.

  • dalc'hegezh
    dalc'hegezh

    f. Persévérance.

    (1922) EMAR 84. Da c'hortoz ma reno ar Gwir, / Ho pet dalc'hegez eur menhir.

  • dalc'hek
    dalc'hek

    adj.

    (1) Persévérant.

    (1962) EGRH I 50. dalc’hek a., tr. « persévérant. »

    (2) Qui retient.

    (1962) EGRH I 50. dalc’hek a., tr. « qui retient. »

  • dalc'helezh
    dalc'helezh

    f. Maintien, tenue.

    (1922) EMAR 113. Dalc'helez an Amzer ne verzit gwell 'nep lec'h.

  • dalc'her .1
    dalc'her .1

    m. –ion (en plt de qqn)

    (1) Celui qui tient, retient.

    (1906) BOBL 06 janvier 68/2d-e. An dalc'her mad a jommaz gantan struz troad Brijel, ha kaer en devoe Paol kregi e kev he lost, n'oa mui nerz na galloud d'he houarna. ●(1927) GERI.Ern 87. dalc'her, tr. «celui qui tient, retient.»

    (2) = Celui qui …

    (1847) FVR 268. ann Aotrou a Gergre, dalc'her Breujou Gwengamp.

    (3) Dalc'her a-dreñv : fainéant, tire-au-cul.

    (1938) SAV 11/28. N'eo ket souez, eta, e veze graet outañ «an dalc'her-adreñv» gant an holl.

    (4) (marine) Dalc'her a-benn : matelot chargé de tenir le canot bout à la lame.

    (1977) PBDZ 639. (Douarnenez) dalc'hour a-benn, tr. «le marin qui, dans un canot, est chargé de tenir l'embarcation bout à la lame.»

    (5) [au plur.] Parrain et marraine.

    (1911) RIBR 126. setu aze eur c'hrouadurig ha n'eo ket badezet c'hoaz, ne gavomp ket dalc'herien.

  • dalc'her .2
    dalc'her .2

    m. –ioù (en plt de qqc.)

    (1) Support qui maintient diverses choses.

    (1924) ZAMA 91. Va moereb (…) a gemeras eur rastell, eur varr, eur falz, en dalc'her a-ziadrenv an nor. ●(1943) SAV 27/82. Enaoui a reas ar c'houlaouenn goar (...) evit he lakaat war eun dalc'her houarn beg lemm. ●(1957) ADBr lxiv 4/452. (An Ospital-Kammfroud) Dalher : n. m. – Accessoire ordinairement en bois, constitué par deux longerons parallèles maintenus fixes par deux barreaux (comme les échelons). Sert à soutenir (...) un ustensile (tamis, passoire...) au-dessus d'un récipent (bassine, seau...) : re striz eo ar zil : ne jom ket war an dalher.

    (2) Présentoir à crêpes.

    (1988) TIEZ II 224. Si les crêpes ne sont pas tout simplement empilées sur une pièce de tissu, elles sont entassées sur une sorte de tressage en osier (bouteg-krampouez), ou une claie montée sur des pieds plus ou moins soignés dans leur apparence (dalhar, plad-krampouez)

  • dalc'her .3
    dalc'her .3

    m. = (?) Table de nuit (?).

    (18--) SBI II 166. E-man soubenn al lès / O vônt war ann dâlfèr, tr. «voici la soupe au lait qui va sur la table de nuit (?)»

    Note : voir RECE xxvi E. Ernault.

  • dalc'het
    dalc'het

    adj.

    (1) Tenu.

    (1499) Ca 54a. Dalchet vide in derchell.

    (1927) GERI.Ern 87. dalc'het, tr. «tenu.»

    (2) par ext., spécial. Bien tenu, propre.

    (1917) LZBt Gouere 7. Setu aze eun iliz delc'het !

    (3) =

    (1852) MML 169. A bean ec'h oc'h-u dalc'hed gant ar c'hlenvet ?

    (4) Obligé, assujetti.

    (1927) GERI.Ern 87. dalc'het, tr. «obligé, assujetti.»

  • dalc'hiad
    dalc'hiad

    m. dalc'hidi

    (1) Partisan.

    (1921) GRSA 206. un dén e gavan éañn é galon : un dalhiad dein. (...) Distroein e hra eùé de gastel hé dalhiad. ●296. delhidi e oent dehon ha d'un eutru aral.

    (2) [plur.] Parrain et marraine.

    (1927) GERI.Ern 94. delc'hidi m. pl., tr. «Le parrain et la marraine.»

  • dalc'hiadezh
    dalc'hiadezh

    f. Féodalité.

    (1910) ISBR 132. er prantad-sé e hrér anehon en dalhiadeh.

  • dalc'hidigezh
    dalc'hidigezh

    f.

    (1) Persévérance, ténacité.

    (1846) BAZ 296. Coms a rejont eus ar silvidiguez, eus an dalc'hidiguez, hac ar poaniou a gaver er stad a briedelez. ●(1855) BDE 740-741. Ma ne huès dalhedegueah er bet, mar doh perpet é changein, petra hrehed-hui a vad ?

    (1927) GERI.Ern 87. dalc'hidigez f., tr. «tenacité.»

    (2) Détention (du bien d'autrui).

    (1732) GReg 279b. Detention du bien d'autrui, tr. «dalc'hidiguez eus a dra an hentez, aënep justiçz.»

    (3) Assujetissement.

    (1744) L'Arm 18b. Assujetissement, tr. «Dalhédiguiah. m.» ●19a. Attachement, tr. «Dalhédiguiah.. heu. m.»

    (4) Restriction.

    (1732) GReg 615a. Restriction mentale, tr. «Dalc'hidiguez a spered.»

  • dalc'hmat
    dalc'hmat

    adv.

    (1) Toujours.

    (1790) MG 83. ne vourran quet bout dalh-mad é labourad.

    (1882) CDFi 124-4 novembre p 3. eur vaoues dalc'hmad ar vastaren oc'h he fri.

    (1910) MAKE 32. ar randonenned-ze a ve klevet dalc'h-mad o konta doareou an nesa. ●(1955) VBRU 37. gant pephini anezho e veze dalc’hmat un tremen-hent a-zoare hag alies daou evit unan.

    (2) Loc. adv. Dalc'hmat-atav : tout le temps, constamment.

    (1911) BUAZperrot 72. dalc'h mat atô e veze gant ar boan-benn. ●237. ne vefemp ket dalc'h mat atô o kaout abeg ennan. ●365. Lenn a rea dalc'h mad atô buez ar zent hag e klaske ober diouto gwella ma c'helle. ●506. dalc'h mat atô e veze o pedi. ●693. mes dalc'h mat atô e tigaser d'eomp ivez ar zonj eus an ifern. ●795. diou rouantelez, dalc'h mat atô e brezel an eil ouz eben.

  • dalc'hus
    dalc'hus

    adj.

    (1) Qui retient.

    (1927) GERI.Ern 87. dalc'hus, tr. «qui retient.»

    (2) Tenace.

    (1499) Ca 54a. Dalchus vide in derchell. ●(c.1500) Cb 59b. tenax / cis. g. tenant. b. dalchus.

    (1927) GERI.Ern 87. dalc'hus, tr. «tenace.»

    (3) Chiche.

    (1732) GReg 164a. Chiche, qui craint de dépenser, tr. «dalc'hus

    (1876) TDE.BF 96b. Dalc'huz, adj., tr. «Avar, chiche.»

    (1927) GERI.Ern 87. dalc'hus, tr. «avare.»

  • dalc'husted
    dalc'husted

    f. Constance, persévérance, ténacité.

    (1926) FHAB Meurzh 105. diskouez abred an dalc'husted o defe an dud-ze difennet ganti o buhez, o feiz hag o gwiriou. ●(1927) GERI.Ern 87. dalc'husted f., tr. «ténacité.» ●(1976) LLMM 175/120. seul-vui ouzhpenn ma veuled dalc'husted d'al labour ar merc'hed hag ar re gozh.

  • dale .1
    dale .1

    m. & adv.

    I. M.

    (1) Retard.

    (1955) STBJ 159. An termen d'en em gavet 'zo,'benn disul kente ; / Me a roy doc'h ho poutou, n'o ket hiroc'h dale...

    (2) Retardement.

    (1659) SCger 105a. retardement, tr. «dale

    (3) Lakaat dale : occasionner du retard.

    (1955) STBJ 110. Eur seurt tra evit gwir, kasaus-tre, a lakee dale hag a zirenke urz ar c'hoari, eeun d'an ampoent ma c'hortozed taol ar maro da goueza.

    (4) Na gaout dale ebet : ne pas être longtemps (à faire qqc.).

    (1939) VKST Ebrel 71. N'en devoe Yann dale ebet o tiskarga ar girinad dien er ribod... ha dao d'ezi breman... ●(1943) FATI 32. An tri mesaer a oa digor o c'halon ha n'o doe dale ebet evit debri o fred. ●(1975) UVUD 85. (Plougerne) E-skoaz va re-me [keuneud], peus dale ebet evit ober ur bern aneho. ●168. Ennez a rea marc'hajou da gempenn keuneud. (…) O ! me, pehe dale ebet evit kempenn da geuneud ganta ! Pase daou-c'hant bemdiz a rea. E vehe dale ebet ganta.

    (5) Na vezañ pell an dale : ne pas durer longtemps.

    (1922) FHAB Meurzh 88. en taol-man e vezoc'h dilabanet en eur wech ha ne vo ket pell an dale c'hoaz ! ●(1928) FHAB Mae 176. hag ar soner her gouezas, ne voe ket pell an dale. ●(1931) FHAB Mezheven 203. anez ema graet gant Breiz ha ne vezo ket pell an dale c'hoaz.

    (6) Ur pennad mat a zale : un bon bout de temps.

    (1873) FHB 431/410a. Ar c'har araog a ruillaz er foz, hag eno e voue eur pennad mad a zale, rak ret e voue discarga ar c'har hag he garga a nevez, epad ma tiskarget taoliou sabren a dreus hag a-hed var ar c'hezeg ha var ar charretourien.

    II. Loc. adv.

    A. Hep dale.

    (1) Sans tarder.

    (1557) B I 12. Hep dale enn em retreas, tr. «celui-ci se retira aussitôt.» ●411. Bezet oar se heb dale dereet / Diraz ouff, tr. «Sur ce, qu'elle soit, sans délai, amenée devant moi.»

    (1852) MML 33. lemmet an aelen digant an den, hep dale e coll ar vue. ●(1860) BAL 197. Kenavezo, adie, eb dale e tremenin. ●(1867) MGK 18. Distrei rinn hep dale.

    (1954) VAZA 67. piv a felle dezhañ lakaat e anv war roll ar vachelourien da zont, rak ret e oa kas hep dale ar baperenn-se da Skol-Veur Roazhon.

    (2) Bientôt.

    (1908) PIGO II 3. eno e vije ezom hep dale eus eur vatez da baran ar mevel. ●11. Hep dale, tour neve Tremuzon a baraz d'o daoulagad. ●159. Hep dale e benn a oe ken baoutet ma na oa evit mont ken.

    B.

    (1) Hep nemeur a zale : sans guère tarder.

    (1783) BV 1038-1039. Lar dese ho Lemin a quaptiuite / (…) hep nemeur a dalle. ●(1792) BD 3975. pe otramant evo hep nemeur adalle, tr. «qui arrivera sans beaucoup tarder.»

    (2) Hep pell dale : bientôt, sans tarder.

    (1866) FHB 60/61a. Hep pell dale e savas etre d'he ho daou. ●(1874) POG 116. Teurveit, hep pell dale, kaout truez ouz-omp-ni.

    (3) Hep dale pell : bientôt, sans tarder.

    (1902) PIGO I 31. Hep dale pell, Herri an evoa 'n em gollet ; neuze tiskennas diwar e varc'h hag e krapaz war eur ween. ●(1939) MGGD 23. Hep dale gwall-bell marteze.

    (4) Hep dale ket : sans tarder aucunement.

    (1557) B I 158. Me ya oarse hep dale quet, / Eualhenn pan gourchemenet, tr. «Sur ce, je vais sans délai, puisque vous l'ordonnez ainsi.»

    (5) Hep dale ken : sans plus tarder.

    (1530) J p. 26a-b. Ma mam (…) / discleryet (…) / Dif plen, en scaf, hep tardaf quet / Ho requetou, hep dale quen, tr. «Ma mère (…) exposez-moi pleinement, en peu de mots et sans tarder vos demandes qui se font trop attendre.»

    C. Kent dale : sans tarder.

    (1955) STBJ 75. Hogen ar yarig paour, glebet he flu gant al livaj du ha teo, a varvas kent dale ha ne voe ket kredet ober soubenn ganti evel ma 'z eo ês kompren.

  • dale .2
    dale .2

    voir daleañ

  • daleadenn
    daleadenn

    f. –où Attente.

    (1659) SCger 10a. atente, tr. «daleaden

  • daleadur
    daleadur

    m. Retard.

    (c.1500) Cb 56a. [dale] Jtem hec mora / e. ga. tardete / demeure. b. daleadur.

  • daleamant
    daleamant

    m. (?) Retard intellectuel (?).

    (c.1718) CHal.ms iv. tardiuite, tr. «ponereh, dalemant

  • daleañ / daleout / daleiñ / dale
    daleañ / daleout / daleiñ / dale

    v.

    I. V. intr.

    A.

    (1) S'attarder.

    (1557) B I 379. An bet a calet ez rede / (…) / Na dale muy ne deuruihe, tr. «elle courait vite le pays (…) et sans consentir à s'arrêter.»

    (1659) SCger 82b. muser, tr. «dale

    (1870) MBR 174. Ia da, paour-keaz den, komzit hep aoun e-bed, evit beza n'em euz ket amzer da zale.

    (1904) DBFV 39b. dalé, –ein, v. n., tr. «s'attarder.» ●(1936) IVGA 130. etre chourdal ha dalea, e oa aet an amzer e-biou.

    (2) Tarder.

    (1499) Ca 54b. Dale. g. tarder. ●(1530) Pm 56. Hac ez duiz aman hep dale tam, tr. «Et je vins ici sans point tarder.» ●(1557) B I 198. Heb dale muy me study he dicaczc, tr. «Sans plus tarder, je compte l'amener.»

    (17--) ST 14. mont da Londres, heb kammed dalea, tr. «aller à Londres, et sans délai.»

    (1904) DBFV 39b. dalé, –ein, v. n., tr. «tarder.» ●(1911) BUAZperrot 335. mont, heb dale ken, da gaout Rober Baudricourt.

    (3) S'arrêter, hésiter.

    (1908) PIGO II 8. Koulskoude, e droad a daleas eun tam war an treujou.

    (4) Daleañ da : tarder à.

    (1894) BUZmornik 110. ar pab a zaleaz pell ive da rei he aotreadur.

    (1911) SKRS II 133. pa zale ar c'herzed da zont dezho.

    (5) Daleañ e : s'arrêter à, s'attarder (qqp.).

    (1904) BSAB 22. O tistrein eus an Alverni da Floranz, e taleaz eur pennad en Arezzo.

    (6) Tarder à venir.

    (1924) CBOU 2/29. an noz a abreta beb abardaez hag an deiz a zale bep beure.

    B. [au négat.]

    (1) Tarder.

    (1878) EKG II 177. ne zaleaz ket [an dispac'h] d'en em skigna e Breiz-Izel. ●(1880) SAB 93. Va Doue, na zaleit ken, na apellit mui !

    (1909) KTLR 14. Fanch koz ne zaleas ket da vervel. ●(1909) HBAL 5. Tonton Biel, emezo, na zaleo ket da doulrida... ●(1909) FHAB Kerzu 383. Ar Bi ne zaleas ket da zellet skeulf en dro dezan. ●(1923) ADML 75. ne zaleaz ket re hirr goulskoude da jokat geriou gand e gamaladed. ●(1955) STBJ 117. Ne zaleas ket ar merc'hed da flepa ha da vatouilhat etrezo.

    (2) S'attarder.

    (1923) ADML 75. ne zaleaz ket re hirr goulskoude da jokat geriou gand e gamaladed.

    (3) Daleañ da vezañ : ne pas être longtemps à être.

    (1834) SIM 19. Ne zaleas qet da veza punisset eus an ancounac'ha en devoe evit ar re da bere e tleye ar vuez. ●(1866) FHB 62/77b. ne zaleo ket da veza riet tre doc'h ar pez en devoa. ●(1878) EKG II 234. An Aoutrou Branellec ne oue ket pell he abadenn. Ne zaleaz ket da veza kaset da Vrest, el leac'h ma oue barnet d'ar maro.

    (1910) FHAB 54. ne zalejont ket da veza ive d'o zro, en despet d'an donjer o devoa evit ar sklavaj, treac'het ha pennasket gant ar Romaned breac'hiou-dir.

    II. V. tr. d.

    (1) Retarder (qqn).

    (1557) B I 58. Rac honn dale en se ne falhe quet, tr. «car il ne faudrait pas que cela nous retardât. 

    (1659) SCger 105a. retarder, tr. «dale

    (2) Retarder, remettre, différer.

    (1732) GReg 260b. Faire delay, remettre, differer, retarder, tr. «Dalea. daleout. ppr. daleët. Van[netois] daleeign. pr. dalet. daleeiñ. pr. daleët.» ●(1790) Ismar 315. En Ilis e ordrén d'er Govezerion dalæein en absolvèn d'er-ré ne gaveint quet disposét mad eit gobér ou Fasq.

    (1904) DBFV 39b. dalé, –ein, v. a., tr. «retarder, remettre, différer.» ●(1907) AVKA 25. Evid dalei bepred o pinijen hag o tistro ouz Doue.

    III. V. pron. réfl. En em zaleañ.

    (1) = (?) Rester traîner (?).

    (18--) BAG 16. Prinç Leon, an aotrou Even, / Pini en em zale he bepret / Er gær a Lesneven hanvet.

    (2) Perdre son temps.

    (1912) FHAB Ebrel 122. Hag e vije bet tud klanv en ti, ne 'zear ket d'en em zale da rinsat ar puns. ●(1925) BUAZmadeg 354. An den a zalc'h he ene en eur stad santel, ne dle ket en em zale kalz d'en em ficha en he viskamant.

  • dalebini
    dalebini

    voir helebini

  • daleenn
    daleenn

    f. -où Attente, retard.

    (1962) EGRH I 50. daleenn f. -où, tr. « attente, retard. »

  • daleer
    daleer

    m. –ion

    (1) Personne arriérée, qui refuse le progrès.

    (1990) ISBE 26. ruzer pe daleer, chomet ouzh ar c'hiz kozh.

    (2) Yann Daleer : personnification des arriérés.

    (1990) ISBE 26. unan pe unan (…) chomet un tammig dilerc'hiet, un tamm daleet, Ur Yann daleer, seizhdaleet, 'vel ma lavarer a-wechoù e Bro-Gernev.

    (3) Homme qui fait perdre son temps à qqn.

    (c.1718) CHal.ms i. amuseur, tr. «daleour

    (1904) DBFV 39b. daléour, m. pl. daléerion, tr. «celui qui tarde, qui retarde.»

    (4) Retardataire.

    (1876) TDE.BF 97a. Daleer, s. m., tr. «Qui est toujours en retard ; pl. ien

    (1962) EGRH I 50. daleer m. -ien, tr. « retardataire, qui est toujours en retard. »

  • daleerez
    daleerez

    f. –ed Retardataire.

    (1876) TDE.BF 97a. Daleerez, s. f., tr. «Femme qui est toujours en retard.»

  • daleerezh
    daleerezh

    m. Action de retarder, retardement.

    (1904) DBFV 39b. daléereh, m. pl. eu, tr. «action de retarder.»

  • daleet
    daleet

    adj. Bezañ daleet gant ub. : être retardé par qqn.

    (1792) BD 1648. men nen don quet daleet davont guenit das tan[s], tr. «Tu ne tardes pas à m'entraîner à ta danse.»

  • daleidigezh
    daleidigezh

    f. –ioù Retardement.

    (c.1500) Cb 67b-68a. [diuezat] tarditio / onis. g. tardition. b. daleydiguez. ●(c.1500) Cb [lent]. lentitudo lentitudinis. gal. tardesse / paresse / oysiuete. bri. lentery / dieguy / daleydiguez.

    (1732) GReg 260b. Delay, suite, remise, retardement, tr. «daleydiguez. p. daleydiguezou

  • daleiñ
    daleiñ

    voir daleañ

  • dalenn
    dalenn

    f. Fronde.

    (1924) NFLO. fronde (jeu), tr. «eun dalenn (B[asse-]Corn[ouaille : Rosporden).»

  • daleout
    daleout

    voir daleañ

  • dalet
    dalet

    adj. [au compar.] =

    (1882) BAR xi. Ne ve ket diez na dalletoc'h lenn eur gentelik da dud an ti araog pe goude ma vez lenet buez ar zent.

    (1908) KMAF 76. Ar zent / Ne vent ket daletoc'h, e Breiz, evit ober hent. ●(1922) BUBR 22/323. Ne oant ket daletoc'h : klak ha klao !... setu aze diou javedad trouz ganto. ●(1955) STBJ 38. ha, pa zilammas a-nevez an tri ganfart warnañ, ne voe tamm daletoc'h evit o strinka er mêz.

  • daletenn
    daletenn

    voir taledenn

  • daleüs
    daleüs

    adj. Qui met en retard.

    (1732) GReg 568a. Lent, lente, tardif, peu prompt, peu actif, tr. «daleüs

    (1867) FHB 127/1181b. Ne blije ket memez dezi aoza iod, rac evel ma lavaras eun dervez, eur boued daleüs eo.

    (1904) DBFV 40a. daléus, tr. «tardif ; qui retarde, dilatoire.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...