Recherche 'ki...' : 469 mots trouvés
Page 7 : de kimiadin (301) à kinset (350) :- kimiadiñkimiadiñ
voir kimiadañ
- kimiadur
- kimignadezkimignadez
voir kimingadez
- kimiligkimilig
s. (ornithologie) Hirondelle de cheminée.
●(1955) STBJ 145. Laouen ha lorc'h ennañ, e lakee war balv ma dorn viou bran, viou pik, viou kegin, re gimilig, re zrask, re voualc'h, re dred, re bintig, re veufig, re filip. ●223. kimilig : gwennili.
- kiminkimin
m. –où
(1) Cheminée de sabotiers.
●(1927) FHAB Gouere 152a. (Roudoualleg) kimin, gourel (masculin), toull-moged logellou ar voutaerien-goad. ●(1929) SVBV 9. o vogedi e kimin va mamm-guñv (...) Kimin = siminal. ●(1931) VALL 116b. Cheminée (des huttes de sabotiers), tr. «kimin m. C[ornouaille].»
(2) Mauvaise cuisine.
●(1961) BAHE 29/39. Ne oa bet biskoazh dimezet Gwilherm ar Glineg ha peurvuiañ e rae e gimin e-unan, met koulskoude gant an oad o tont dezhañ en devoa pleget da zegemerout ur vatezh kozh gantañ. ●(1983) LLMM 218/179. aozañ e damm kimin. (...) Kimin : kegin fall.
- kiminal
- kiminell
- kimingadez
- kiminigkiminig
m. -ed Hirondelle de cheminée.
●(1962) EGRH I 34. kiminig m. -ed, tr. « hirondelle (des cheminées ?). »
- kiminigellkiminigell
f. –ed (ornithologie) Hirondelle de cheminée.
●(1983) PABE 68. (Berrien) kiminigell, tr. «hirondelle.»
- kimpodkimpod
voir kouign-pod
- Kinard
- kinet
- kinglañvkinglañv
adj. Souffrant, souffreteux, mal fouttu.
●(1966) BRUD 30/14. adaleg ma veze kinglañv unan euz ar zaout. ●(1968) LOLE 45. Brevet ha kinglañv e oa. ●134. kinglañv : hanter-glañv, klañvig. ●(1977) LLMM 185/464. ur skolaer kinglañv. ●(1982) TKRH 182. va gwreg n'eo bet nemet kinglañv er gêr villiget-mañ.
►[empl. comme subst. f.]
●(1970) BHAF 11. gand ar ginglañv e vezen ordinal.
- kiniadkiniad
m. –ed, kinidi Chantre.
●(1499) Ca 171b. Quinyat. g. channtre. ●(c.1500) Cb. Quinyat. g. chantre. ●g. chanteur principal. b. mestr an quinidy. ●(1521) Cc. g. chanteur. b. quinyat.
●(1659) SCger 22a. chantre, tr. «quiniat pl. adou.» ●168a. quiniat, tr. «Chantre.» ●(1732) GReg 84a. Bâton de Chantre, tr. « Baz ur c’hinyad. p. bizyer Qinyaded. ●151a. Chantre, qui chante dans un cœur d'Eglise, tr. «Qinyad. p. qinyaded.»
●(1869) TDE.FB 339a. Le chantre est enrhumé, tr. «ar c'hiniad a zo grolliet he c'hloc'h, Fam.»
- kiniadus
- kinin
- kinkailhkinkailh
s. Quincaillerie.
●(1964) ABRO 15. Hor marc'hadourez (...) a oa kinkailh dreist-holl hag ivez traouerez dister evel gweraj livet.
- kinkailhajoùkinkailhajoù
plur. Menus morceaux de bois.
●(1931) VALL 724b. Tailler ; en menus morceaux ; ces morceaux, tr. «kinkailhachou.»
- kinkailhañkinkailhañ
voir kinkailhat
- kinkailhat / kinkailhañkinkailhat / kinkailhañ
v. tr. d.
(1) Dépecer, déchiqueter.
●(1732) GReg 223a. Coupper par petits morceaux avec un couteau, tr. «Qinqailhat. pr. qinqailhet.»
●(1868) FHB 191/277a. Ar potrik a oa o kincaillat eun tam coat gant he gountel. ●(1872) ROU 80b. Dépeceter, tr. «kincailla (en mauv[aise] p[art].»
●(1909) FHAB Kerzu 378. Epad an amzer-ze an daou vriz all o doa toullet ha kinkaillet al lodenn vrasan eus ar bette, ha pennadet ar goulou da lakat enno. ●379. peb hini e zamm betterabez kinkaillet gantan. ●(1931) VALL 187a. Déchiqueter, tr. «kinkailhat.» ●724b. Tailler ; en menus morceaux, tr. «kinkailhat.» ●(1952) LLMM 31/59. (Douarnenez) Kinkailhañ ar bara, ar c'hig : troc'hañ fall. ●(1982) PPBA 18. (Argol) kinkailha bodou, tr. «Cisailler des branches.»
(2) Tailler en pièces, culbuter.
●(17--) EN 1548. a quinquailled eun omb deus o henemied, tr. «et culbuté bon nombre de vos ennemis.»
- kinkailher
- kinkailherezh .1kinkailherezh .1
f. Quincaillerie (local).
●(1931) VALL 612a. Quincaillerie, tr. «kinkailherez m. (au sens de boutique f.)»
- kinkailherezh .2
- kinkailhezkinkailhez
m. Quincaille.
●(1732) GReg 773b. Quincaille, menües marchandise de fer, ou de cuivre, tr. «Qincaillès.»
- kinkanell
- kinkina
- kinkisañkinkisañ
voir kenkisañ
- kinkl .1
- kinkl .2
- kinkladur
- kinkladurezhkinkladurezh
f. Décoration.
●(1931) VALL 189a. Décoration, tr. «kinkladurez f.» ●518a. Ornementation ; art, façon d'orner, tr. «kinkladurez f.» ●536a. Parure, tr. «kinkladurez f.»
- kinklañkinklañ
v.
I. V. tr. d.
(1) Orner, décorer (qqc.).
●(1659) SCger 3b. Adiancer, tr. «quincla.» ●168a. quincla, tr. «parer.» ●(1716) PEll.ms 803. Kinkla, parer, orner, ajuster, embellir. ●(1732) GReg 19a. Agencer, disposer les choses d'une maniere qui les rende agreables, tr. «qincla. pr. qinclet.»
●(1857) CBF 25. Va chupen a garfenn e ve klinket, tr. «Je voudrais que ma veste fût ornée.» ●(1868) KMM 220. e glinca ac e visca ken caër-se. ●(1876) TDE.BF 346b. Kiñkla, v. a., tr. «Parer, orner.»
●(1931) VALL 189a. Décorer, tr. «kinkla.»
(2) Parer, toiletter (qqn).
●(1732) GReg 61a. Attifer, parer la tête des femmes, tr. «qincla. pr. qinclet.» ●680a. Orner, parer des femmes, tr. «qinqla. pr. qinqlet.»
●(1925) FHAB C'hwevrer 67. ez eus eleiz a gerent hag a laka o foan, o amzer hag o freder da ginkla ha da vigna o bugale.
II. V. pron. réfl. En em ginklañ : se farder, se maquiller.
●(1732) GReg 811b. Se requinquer, parlant des vieilles qui se parent, tr. «En hem qinqla.»
●(1866) FHB 66/105b. oc'h en em ficha, oc'h en em glinca. ●(1867) MGK 57. Evit en em ginkla. ●(1868) KMM 258. Ne ree netra evit en em glinka ac en em lacaat caer. ●(1890) MOA 111b. Ajuster (s'), tr. «en em ginkla.»
●(1935) ANTO 15. Ha da betra, ma Doue en em ginkla evel-se, heñvel ouz eur sant Meurlarje.
- kinklenn
- kinklerezhkinklerezh
m. –ioù Parure.
●(1732) GReg 17a. Affiquets, ornements de femmes, tr. «qinclérez. p. qinclérezou.» ●19a. Agencement, ajustement, tr. «qinclérez.»
●(1847) MDM 51. ann enoriou hag ar c'hlinkerez ne dint nemed merkou a c'hloriusded. ●(1860) BAL 219. e santas goudeze cals a c'hout evit ar c'hinklerez ac ar ficherez. ●(1867) MGK 63. Ann eil (…) / Gant liou ha kinklerez a guze ar fraillou / A skarnile d'ezhi he zal hag he chotou.
- kinkletkinklet
adj.
(1) Paré.
●(1710) IN I 354. beza quinclet, fichet hac ajustet brao.
●(1824) BAM 71. Ur plac'h a fallo dezi tremen evit brao, gret mad, a vezo quiqlet en esper da receo enor er balyou.
●(1908) DIHU 36/81. en dud a gér, kintret braù.
(2) Qui prend des airs maniérés en parlant.
●(1872) ROU 99b. Recherché, dans ses gouts et ses manières, tr. «clinked deza o caozeal.»
- kinklus
- kinnig .1kinnig .1
v.
I. V. tr. d.
(1) Dédier, offrir.
●(1499) Ca 148a. Offraff. vide in quinnizyen cest tout vng. ●172a. Quinizyen. g. offrir.
●(1659) SCger 168a. quinizien p. niguet, tr. «presenter.» ●(1732) GReg 671b. Offrir, faire offre, tr. «qiniguen. pr. qiniguet.»
●(1849) LLB 17. Te lénou me livrig ; d'id é tan d'er heni.
(2) Proposer.
●(1821) SST 41. en argant e vehai queniguet dehou. ●(1894) BUZmornik 573. pa ginniget d'ezhan eunn eskopti pe eunn arc'heskopti bennag. ●(1896) LZBt Meurzh 22. Kinniget zo bet d'imp a newe-zo eur vro-douar da labouret.
(3) Offrir, donner en offrande.
●(1941) ARVR 30/3b. da zeiz ar gouel e kinnigent bep a vonedad segal d'o sant patron.
(4) Consacrer.
●(1927) LZBt Genver 21. An Diolazed, dre ar sirkonsizion, a ginnig ar vugale d'an doueou.
(5) Kinnig e prof : offrir en cadeau.
●(1905) KANngalon Genver 298. evit kinnig d'an Itroun-Varia eur baniel e prof.
(6) Kinnig koll da : menacer de sanctions.
●(1910) DIHU 61/108. Kerhet de glah hou morhol bras ha keniget kol dehé. ●110. ean a genig kol de Iehann. ●(1935) DIHU 285/239. Liés e vezè en ofisour ar dro er soudard-sé, doh en atahinein hag é kenig kol dehon. ●(1936) 300/95. Kenevé ma kenigér kol d'er soudarded eit ou derhel ama, chetu pelzo é vehè achiù er brezél... ●(1942) DIHU 377/164. Kennig e hra kol, ha start, de gériz ha ne vennant ket labourat aveit er Germaned. ●(1943) DIHU 384/270. É krogant de huchal ha de gennig kol d'er «gakouzed.»
(7) [devant un v.] Menacer de.
●(1580) G 176. Maz quyñygaf meruel pa en danevellaf, tr. «Tant que je pense mourir quand j'en fais le récit.»
●(1938) WDAP 2/125. (Pleiben, Gwezeg) Kinnig a ra puka gant ar samm a zo lakaet d'ezañ war ar gein (lire : e gein).
(8) [devant un v.] Proposer.
●(1872) DJL 24. Jakez a ghinig da Ian mont da dapa eur banne.
II. V. pron. réfl. En em ginnig.
(1) (en plt d'un honneur) S'offrir.
●(1911) BUAZperrot 33. ar renkou uhela eus ar rouantelez o tont d'en em ginnig d'eza.
(2) Se proposer (d'aider qqn).
●(1900) MSJO 180. Seurezet ar c'harter en em ginnigas da entent ous ar c'hlanvour. ●(1911) BUAZperrot 77. duk ar Savoa a en em ginnigas da ober eur senatour anezan. ●(1935) SARO 23-24. heman en em ginnigas raktal da rein an dourn d'ezan.
(3) Se présenter pour un travail.
●(1909) KTLR 253. Dija oa bet e meur a di oc'h en em ginnig : den na gemere anezhi.
(4) =
●(1911) BUAZperrot 89. Dre vyster ar Verc'hez oc'h en em ginnig en Templ gant he mab Jezuz.
III. Kinnig koll da : voir koll.
- kinnig .2kinnig .2
m. –où
(1) Proposition, offre.
●(1878) EKG II 195. ez an da ober eur c'hinnik d'eoc'h.
●(1911) BUAZperrot 77. ne oue ket dare d'ezan digemeret ar c'hinnig-ze. ●(1941) FHAB Genver 4. Bez' e oa avat eur paourkaez intanvez ne felle ket d'ezi gwerza herez he zad hag a nac'has an holl ginnigou a voe graet d'ezi.
(2) Cadeau.
●(1903) MBJJ 132. en o daouarn kinnigo a bep sort.
- kinnigadennkinnigadenn
f. –où (religion) Offrande (messe).
●(1903) MBJJ 243. Da vare ar ginnigadenn. ●(1962) EGRH 35. kinnigadenn f. -où, tr. « offrande, action d’offrir. »
- kinnigadurkinnigadur
m.
(1) Offrande.
●(1931) VALL 510a. Offrande, action d'offrir (en sacrifice, etc.), tr. «kinnigadur m.»
(2) (religion) Kinnigadur an oferenn : offertoire.
●(1931) VALL 509b. Offertoire, tr. «kinnigadur (an oferenn) m.»
(3) Dédicace (d'un livre).
●(1931) VALL 190b. Dédicace ; d'un livre, tr. «kinnigadur m.»
- kinnigadurañkinnigadurañ
v. tr. d. Dédicacer.
●(1931) VALL 190b. Dédicacer un livre, tr. «kinnigadura (eul levr).»
- kinnigenkinnigen
v. tr. d. Offrir. cf. kinnig & kinnizien
●(1962) EGRH I 35. kinnigen v. kinniget = kinnizien.
- kinnigerkinniger
m. -ien
(1) Celui qui offre.
●(1962) EGRH I 35. kinniger m. -ien, tr. « celui qui offre. »
(2) (économie) Offreur.
- kinnigidigezhkinnigidigezh
f. Offrande.
●(1931) VALL 510a. Offrande, action d'offrir (en sacrifice, etc.), tr. «kinnigidigez f.»
- kinnizien
- kinochkinoch
coll. (botanique) Petites prunes sauvages.
●(1904) DBFV 129b. kinoch, pl., tr. «petites prunes noires, à Baud (Bul[éon]).» ●(1907) VBFV.fb 81b. prunes sauvages noires, rondes, acides, tr. «hinoch.» ●(1909) DIHU 48/280. ean hum lakas de ziskar kinoch hemb dihan ar dorchen er hemenér. Pik ! pak ! pof ! Milen e oent, liù braù dehè. ●281. lonkein er hinochigeu mat-sé.
- kinochenn .1kinochenn .1
f. –ed, kinoch (botanique) Prunier sauvage.
●(1939) RIBA 80. ur hemenér, torchennet édan ur ginochen.
- kinochenn .2kinochenn .2
f. –où, kinoch (botanique) Petite prune noire sauvage.
●(1907) VBFV.bf 31b. hinochen, f., tr. «prune sauvage.»
- kinset