Recherche 'de...' : 738 mots trouvés
Page 14 : de dever-goulou (651) à devotaat (700) :- dever-gouloùdever-gouloù
m. fam.
(1) Prêtre qui est long à dire sa messe.
●(1907) KANngalon Eost 475. Ar beleg a ioa o vont da bignat ouz an aoter, a ioa brudet dre gear oll evit beza eun dever goulou. ●(1927) GERI.Ern 98. Dever goulou, tr. «prêtre lent à dire sa messe.» ●(1981) ANTR 69. N'eo ked eun dever-goulou ar persoun-ma. Ne bad ked pell an overenn gantañ.
(2) Celui qui reste traîner en faisant son travail.
●(1962) TDBP II 99 (T). Hennez a zo eun dever-goulou, tr. J. Gros «c'est une brûleur de lumière (il reste traîner, musarder.»
- deverad / diveraddeverad / diverad
m. –où
(1) Dégout, ce qui goutte.
●(1889) ISV 26. Ar goulaou a zalc’her eno zo ar brassa evez evitho ; morse ne gafet diverachou dindanho.
(2) [au pl.] Deveradoù/Deverajoù : gouttes qui tombent des arbres.
●(1962) EGRH I 67. diverachoù pl., tr. « gouttes de rosée ou de pluie qui tombent des arbres. »
- deveradenn / diveradenndeveradenn / diveradenn
f. –où Goutte de liquide.
●(1633) Nom 221b. Stilla, gutta, destillans gutta : goutte : diuareden (lire : diueraden) glaò, loum glaò.
●(1659) SCger 144a. diueraden, tr. «goute.»
●(1854) MMM 307. eun diveraden en d'eus læset (…) da guëza. ●(1870) MBR 232. eur c'henaouad dour a strink war-n-han, hep koll eur (lire : eunn) diveradenn. ●(1894) BUZmornik 524. dour livet gant eunn diveradenn vin.
●(1911) BUAZperrot 533. ne eve nemet dour sklear pe zour livet gant eun diveraden win. ●(1914) FHAB C'hwevrer 35. eur banne gwin, eur banne bihan, eun diveraden hepken. ●(1925) KANNgwital 275/2. n'hon deuz ket bet eun diverraden glao. ●(1962) EGRH I 67. diveradenn f. -où, tr. « goutte. »
►sens fig.
●(1877) BSA 54. eun diveradenn euz grasou puill an Aotrou Doue.
- deveradur / diveradurdeveradur / diveradur
m.
(1) (en plt d'un liquide) Action de couler.
●(1744) L'Arm 79b. Coulement, tr. «Diviradur. m.»
(2) Égout, eau qui dégoutte des arbres, du toit, etc.
●(1633) Nom 221b. Stillicidium : esgout qui chet d'enhaut, desgout : diuezadur (lire : diueradur) glaò, an pez á coüez diouz an to ennou (lire : toennou).
●(1659) SCger 144a. diueradur, tr. «ecoulement.» ●(c.1718) CHal.ms i. degoutt, tr. «en deuir en diuer, en diueradur.» ●Distillation, tr. «diueradur, beradur.» ●(1732) GReg 258a. Degout, pluie qui tombe d'en haut, tr. «Diveradur.» ●326a. Égout, ce qui dégoûte des toits, tr. «An diveradur eus an toénnou.»
●(1888) SBI II 236. An diveradur euz ar gwe, tr. «L'eau qui s'égoutte des arbres.»
●(1924) BILZbubr 46/1091. An daou bunseo a zavas en o zav, hag int war an trêz, treantet, nemet diveradur ne oant. ●(1962) EGRH I 67. diveradur m., tr. « égouttement. »
- deverañ / deveriñ / dever / diverañ / diveriñ / diverdeverañ / deveriñ / dever / diverañ / diveriñ / diver
v.
I. V. intr.
(1) (en plt d'un liquide) Découler, couler, dégouliner.
●(1499) Ca 17a. [bannech] g. degoutter. b. diueraff. ●66b. Diueraff. g. degoutter.
●(1659) SCger 33a. couler, tr. «diuera.» ●107a. ruisseler, tr. «diuera.» ●144a. diuera, tr. «couler.» ●(1732) GReg 252a. Decouler, couler lentement goutte à goutte, tr. «Divera. pr. diveret. Van[netois] divereiñ» ●(1792) CAg 178. er Goaid e zivirai / A-rid quenttoh eit à dapene.
●(1849) LLB 2121. Lausket ind de zevir a drez d'ul lien guen. ●(1857) CBF 2. C'houezi a rann ken na ziver ann dour diouz-in, tr. «Je sue à grosses gouttes.»
(2) (en plt d'un récipient) Fuir.
●(1633) Nom 159a. Simpulum : pot degoustant peu à peu : pot pehiny á diuer á neubeutdigou.
(3) (en plt d'un toit, d'un arbre) Dégoutter.
●(c.1718) CHal.ms i. Le toit degoutte, tr. «deuirein ara en doüen.»
(4) sens fig. Découler (de la guerre, etc.).
●(1939) DIHU 341/357. ne hel nitra a vad divér ag er brezél, kén nameit brezél aral.
II. V. tr. d.
(1) Faire couler, verser.
●(1790) MG 51. Ne oulennai quin meit m'en devezai Lazar divirét guet é vis un dapèn-deur ar é dead. ●237. hac é tivirér én hou c'oulieu gùin-aigr.
(2) Presser (un fruit) pour en extraire le jus.
●(1920) FHAB Here 476. goude beza diveret ebarz eun tam aval oranjez pe eun tam aval sitron.
- devererez / divererezdevererez / divererez
f. = (?).
●(1905) BOBL 17 juin 39/c. evid berraat an hent, e c'hoanteaz tremenn var divererez ar skluj, mez riska a reaz hag e veuzaz.
- deveriñ .1deveriñ .1
v. tr. d. Extrêmiser.
●(1744) L'Arm 107b. Le malade a eu ses devoirs, tr. «Er hlan a zou-bétt devairétt.» ●(1767) ISpour 332. obér hou deverein é course. ●(1790) MG 312. Deværét-oèn bet. ●328. eit m'en devezai bet amér d'en deværein. ●(1792) BD 1066. Ma priet po pedan groet ma vin deueret. ●1070. Pa goullet ma priet ret eo ho teuerin.
●(1904) DBFV 44b. devérein, v. a., tr. «donner les derniers sacrements à, extrémiser.»
- deveriñ .2deveriñ .2
voir deverañ
- deverouer
- deverraldeverral
voir diverrañ
- deverrañsdeverrañs
voir diverrañs
- deverratdeverrat
voir diverrañ
- deverriñdeverriñ
voir diverrañ
- deverrusdeverrus
voir diverrus
- deverus / diverus
- devetdevet
adj.
I. Attr./Épith.
(1) Brûlé.
●(1907) BOBL 09 novembre 163/2d. pleuncha buan an ezel devet el leaz dous. ●(1909) FHAB Gouere 203. evit o tigoll (…) eus ho ti devet. ●(1910) MAKE 74. C'houez ar pilhou suilhet hag an tont devet.
(2) sens fig. Berné, dupé, roulé, attrapé, eu.
●(1908) FHAB Mae 151. 'Maomp devet hon daou. ●(1909) NOAR 55. «A ! emezo war eun dro, devet omp ! An elez a zo bet o peuri en hor park !... ●(1958) BRUD 4/62. Ar pôtrig paour zo devet ma ne ran ket-me eun dra bennag d'e zavetei.
II. Adv.
(1) Tomm-devet : très chaud.
●(1896) LZBt Meurzh 32. an heol tomm devet.
(2) Adv. intens. Très.
●(1877) FHB (3e série) 32/255a. Scrivet fall devet eo, var ar marc'had. ●(1890) MOA 215a. Détestable, tr. «Fall-devet.»
- devez .1
- devez .2devez .2
m. –où Pis (d'une bête laitière amouillante).
●(1907) BOBL 16 février 125/3a. lakat eur palastr var he deve great gant kol-maro. ●(1927) GERI.Ern 97. devé, deveu ces signes précurseurs [d'une vache sur le point de vêler] devéenn (et buoc'h devé, T[régor] id.) vache en cet état. ●(1941) SAV 22/27. (Pleiben ha tro-war-dro) Deve, deveou, ano gourel. Tez, tevez eur vuoc'h. Sk : Teziet-brao eo ar vuoc'h nevez, eun deve kaer he deus. ●(1955) STBJ 196. buoc'hed-lêz krognet o deve. ●(1984) EBSY 169. (Sant-Ivi) se pe devez zo gant ar vuoc'h-se, tr. «quels gros pis qu'elle a cette vache.»
- devezañdevezañ
voir deveziñ
- devezenndevezenn
f. Vache amouillante.
●(1927) GERI.Ern 97. devé, deveu ces signes précurseurs [d'une vache sur le point de vêler] devéenn (et buoc'h devé, T[régor] id.) vache en cet état.
- devezhdevezh
m. & adv. –ioù
I. M.
A.
(1) Journée.
●(1499) Ca 59b. Dezuez. gallice. iournee. ●(1575) M 1643-1644. mez pet da em preder / Oar penn an dezuez man, peaban ez caner, tr. «je te prie, réfléchis, / Pour ce jour au sujet duquel on chante (ici).» ●(1633) Nom 204b. Diarium : iournée : deruez. ●(1638) Peiresc 4. Que na vezo deuez ar varn, tr. «Jusqu'à ce que ce soit le jour du jugement.» ●(1650) Nlou 432. Pan du'yn deruez diuezaff, tr. «quand viendra notre dernier jour.»
●(1659) SCger 70b. iournée, tr. «deuez.» ●(c.1680) NG 547. Un deueh bras merbet. ●(1732) GReg 546b. Journée, tr. «Dervez. p. dervezyou. devez. p. devezyou. dezvez. p. dezvezyou. (Van[netois] deüeh. p. deüehëu.»
●(1838) CGK 18. deut eo an devez ma renqan dilezel / (…) ma bro. ●(1856) VNA 103. Que ce jour est mélancolique ! tr. «Tristet un deuéh-é hennen !» ●117. Bonjour, jeune homme, tr. «Deuéh mad d'id, dén youank.» ●(18--) AID 162. an devoes ma vo groet on dimi, tr. «le jour que notre mariage sera fait.»
●(1904) DBFV 44a. deùeh, m. pl. ieu, tr. «journée.» ●(1924) BILZbubr 46/1120. An devejou all (…) e rê eus he zi. ●(1942) DRAN 143. Daou zervez araok, ez oa bet lazet o c’hamalad Herve Pronost, eus Brignogan.
(2) Quantité (de travail, etc.) effectuée en une journée.
●(1732) GReg 547a. Journée, travail d'un jour, tr. «Dervez labour.»
●(c.1825-1830) AJC 4036. eun deves querset.
(3) Un devezh : un jour.
●(1894) BUZmornik 1. Doue a lavaraz d'ezhan eunn devez : (…).
●(1924) SBED 56. Un déah doh en noz.
B. [en locution]
(1) Bezañ war, àr zevezh : travailler à la journée.
●(17--) VO 65. Ne ouzan quet mar boai ar zéuéh él léh-aral.
●(1866) FHB 59/54b. Bez' o devoa eur verc'h (…) hag a veze bemdez var zevez.
●(1976) LLMM 176/201. du-mañ edo war zevezh pa rankas mont d'ar brezel.
(2) Mont war zevezh : travailler à la journée.
●(1911) SKRS II 77. Va mamm a ia bemdez var zevez.
(3) Mont d'e zevezh : aller au travail.
●(1905) IVLD 106. Edo o vont d'he zevez, eur mintinvez, pa velaz daou amezeg d'ezhan. ●(1974) TDBP III 215. Job a ya bemdez d’e zevez.
II. Adv.
A. A-zevezh.
(1) Par journée.
●(1897) EST 31. Pegement en devou peb unan a zeuèh.
●(1904) DBFV 44a. a zeùeh, tr. «à la journée.» ●(1913) AVIE 228. Goudé bout groeit marhad geté ag un dinér a zeùéh.
(2) Toute la journée.
●(1939) RIBA 13. Petra ehrei-hi a zeùeh, én hé ziegeh, tré ma vein-mé pèl é labourat barh me farkeuiér ? (…) A zeùeh é ma chomet er gaeh voézig de ouilal.
B. Loc. adv. (salutation) Devezh mat : bonne journée (lorsque l’on quitte qqn en début de journée). cf. nozvezh
- devezh-aratdevezh-arat
m. devezhioù-arat (agriculture) Journal de terre, demi-hectare.
●(1659) SCger 70b. iourneau de terrre, tr. «deuez arat.» ●(1732) GReg 546b. Journal, ou journau, mesure de terre qu'on peut labourer en un jour, tr. «Dervez-arat. p. dervezyou-arat. devez-arat. p. devezyou-arat. (Van[netois] deüeh-arat.).» ●(1744) L'Arm 207b. Journal ou journeau de terre, qui a 450 pieds de longueur & 96 de largeur, tr. «Déuéh-aratt.»
●(1866) FHB 5 Mae 66/120. Bez ez eus ive e Frans dec million daou c’hant devez arat dindan foenneier douret, pemp million ha cant devez arat dindan foen tirien, trizec million daou c’hant devez arat dindan guerniou ha lanneier. ●(1876) TDE.BF 110a. Devez-arat, s. m., tr. «Journal de terre ou demi-hectare.»
●(1904) DBFV 44a. deùeh arat, tr. «journal de terre.» ●(1927) GERI.Ern 97. devez-arat, tr. «journal de terre, demi-hectare.» ●(1931) ATBR 31. Ped a zerveziou arat a zo war an douarou ? ●(1942) LANB 7. 1800 dervez-arat ec'honder.
- devezh-hent
- devezhiad .1devezhiad .1
m. –où
(1) [devant un subst., un inf.] Quantité (de travail, etc.) effectuée en une journée.
●(1857) CBF 83. eiz dervesiad griad, tr. «huit journées de tailleur.» ●(1862) JKS 240. eunn dervesiad labour. ●(1870) MBR 34. tri dervesiad bale a zo c'hoaz da ober, tr. «Vous avez encore trois journées de marche.» ●(1877) EKG I 90. Eun dervechad mad a labour o devezo ho daou. ●(1878) EKG II 60. da ober d'ezhan eun derveziad kerc'hat bizin torr euz an aot. ●(1890) MOA 226b. Pluie qui dure toute une journée, tr. «devesiad glao.»
●(1909) NOAR 12. eun derveziad mat a vale. ●(1923) KNOL 18. ober d'ezi eun deveziad troc'ha. ●(1924) FHAB Meurzh 101. Tri zerveziad diskwiz eo bet ar re-ze, met ivez ha dreist-holl, tri zerveziad peoc'h, tri zerveziad levenez santel. ●(1939) RIBA 90. ou deùéhiad hent. ●(1944) DGBD 113. devezhiadoù heol tomm. ●(1973) KOBL 192. (Plougerne) graet am eus bet dervechadou dorna.
(2) [devant un nom de mois] Jour (de tel ou tel mois).
●(1924) ZAMA 204. goude beza bet e-pad eun deveziad gwengolo o tibab avalou-douar.
- devezhiad .2
- devezhiadezdevezhiadez
f. –ed Ouvrière journalière.
●(1732) GReg 546b. Journaliere, femme à la journée, tr. «dezvezyadès. p. dezvezyadesed.»
- devezhiañdevezhiañ
v.
(1) V. intr. Travailler à la journée.
●(1905) BOBL Here. Ha Yann da zevezia neuze. (d'après KBSA 136). ●(1910) MAKE 25. Paskolig, an ozac'h, a veze bemdez o tevezia war ar meaz. ●68. Per o tevezia tost ken alïes ha bemdez er c'heariou a ziwardro. ●(1920) FHAB Mae 335. bet oun o tervezia, n'ouzoun ket ped gwech, e Penn-ar-Roz ! ●(1927) GERI.Ern 97. devezia, tr. «travailler à la journée.» ●(1975) UVUD 167. (Plougerne) Tud vehe o tervecha just pa vehe poent kempenn keuneud.
(2) V. tr. d. Dater.
●(1906) KANngalon Here 239. Ar skrid-ze a ve great, deveziet ha sinet gant an den iaouank.
- devezhiatadevezhiata
v. intr. Travailler à la journée.
●(1876) TDE.BF 110a. Deveziata, v. n., tr. «Travailler à la journée.»
●(1908) PIGO II 140. n'e ket da zevejeta out o vont war an tu-man. ●(1927) GERI.Ern 97. deveziata, tr. «travailler à la journée.» ●(1974) TDBP III 210. Bemdez e vez o teveziata er menajou, tr. il va tous les jours à sa journée dans les fermes »
- devezhiataer
- devezhiennañdevezhiennañ
v. intr. Travailler à la journée.
●(2003) ENPKP 34. (Ploueskad) Pa greske al labour war ar meas e zean da zervechenna e tiez o amezeien, tr. «Quand le travail battait son plein à la campagne ils faisaient des journées chez leurs voisins.»
- devezhiennoùdevezhiennoù
plur.
(1) Journées.
●(1867) FHB 116/994a. Enn dervechennou kenta.
(2) Certaines journées.
●(1878) EKG II 297-298. ne veze guelet er gear nemed dervesiennou.
●(1911) BUAZperrot 366. derveziennou a veze. ●835. derveziennou a-bez. ●(1974) TDBP III 215. Deveziou (ou deveziennou) a vez, tr. « certains jours (certaines journées) »
- devezhier / devezhour / devezhiourdevezhier / devezhour / devezhiour
m. –ion, devezhizion Ouvrier journalier.
●(1732) GReg 546b. Journalier, homme à la journée, tr. «dezvezour. devezour. pp. yen.»
●(1856) VNA 158. un honnête journalier, tr. «un déuéhour honest.» ●(1876) TDE.BF 110a. Devezour, s. m., tr. «Journalier, qui travaille à la journée.» ●(1879) BAN 92. an dud jentil a voaske re var ho merourien ha var an devezourien. ●(1889) ISV 30. greg eun deveziour paour.
●(1905) LZBg Gwengolo 208. Bléad e zou a larganté, mes, er goahan é, nen des chet kalz a zevéhizion d'hobér ar é dro. ●(1908) PIGO II 67. Job hag e zevejer oc'h hadvernian. ●(1927) GERI.Ern 97. devezour pl. –ien, tr. «journalier.» ●(1929) MKRN 98. deozourien Job Kerbos, tr. «les ouvriers de Job Kerbos.» ●(1934) BRUS 270. Un journalier, tr. «un deùéhour.» ●(1957) AMAH 244. Ha gwir, bez’eus devezhourien boaz da lugudenniñ : seul belloc’h, emezo, e pado an abadenn, seul vuioc’h arc’hant hor bo da bakañ, ha kement-se tapet e vo bepred. ●(1981) ANTR 11. Dond a ra dervecherien da zikour ar jardiner.
●(2005) SEBEJ 34. (Ar Yeuc'h) On les appelait les journaliers, divizour en breton.
- devezhierez / devezhourezdevezhierez / devezhourez
f. –ed Ouvrière journalière.
●(1732) GReg 546b. Journaliere, femme à la journée, tr. «dezvezourès. p. dezvezouresed. Van[netois] deëhoures. p. ed.»
- devezhiourdevezhiour
voir devezhier
- devezhourdevezhour
voir devezhier
- devezhourezdevezhourez
voir devezhierez
- deveziñ / devezañdeveziñ / devezañ
v. intr. (élevage) Amouiller.
●(1927) GERI.Ern 97. devezi L[éon] v. n., tr. «Etre sur le point de vêler, ce qu'on reconnaît à ce que les pis de la vache s'allongent ; V[annetais] devéein id.» ●(1941) SAV 22/27. (Pleiben ha tro-war-dro) Devei, verb. Dont da gaout eun deve bras. Sk : Prest eo ar vuoc'h da hala, emañ-hi o tevei.
- devidigezh
- deviñdeviñ
v.
I. V. tr. d.
(1) Brûler.
●(1464) Cms (d’après GMB 441). deauiff. ●(1499) Ca 55b. Deuiff vide in tan.
●(1659) SCger 17b. brusler, tr. «deui.»
●(1878) EKG II 132. devi eur c'houlaouen dirazoc'h.
●(1909) KTLR 222. e lakeaz gori ar fourn ha teuler ar Rouanez ebarz da zevi.
►absol.
●(1872) GAM 51. da freuza, da zevi, da laerez ha da vuntri.
●(1910) MBJL 12. evit laerez, devi ha lac'han.
(2) absol. Être très chaud.
●(1918) LZBt Mae 7. Dewi 're an heol.
(4) sens fig. [au passif] Attrapper, prendre, tromper.
●(1908) KMAF 36. D'ar votadeg diweza, Fistoulik, ez oun bet devet gantan. ●(1958) BRUD 5/67. Devet on ganeoh, ma zud. Eun dro-gamm am-eus c'hoariet, gwir eo. Med ne oa ken nemed eun taôl farserez, c'hwi 'oar. ●(1984) ECDR 119. Gwilhou a veze devet bep tro gant Lan.
II. V. intr.
(1) Être en train de brûler.
●(1909) NOAR 37. n'o doa ken aon nemet e tevje o zi. ●38. va holl feadra o tevi. ●(1909) KTLR 177. An douar ive var behini e valeemp a zeve.
(2) par ext. Causer une douleur qui donne une sensation de brûlure.
●(1915) HBPR 198. eur bern c'huibu hag a beg, hag a zeo.
(3) Brûler (de chaleur).
●(1860) BAL 75. crouma gant ar riou, devi gant an domder.
III. V. pron. réfl. En em zeviñ : se brûler.
●(1909) KTLR 177. aoun e'm boa d'en em zevi.
IV.
(1) Deviñ ar gantol dre an daou benn : voir kantol.
(2) Deviñ e c'hlaou a-raok mont da varichal : voir glaou.
(3) Deviñ gouloù : voir gouloù.
- devizañ
- devod
- devodezdevodez
f. –ed
(1) Femme dévote.
●(1633) Nom 282a. Virgo vestalis, vel sacra : vne Beguine, vne Nonnain : vr Beguines, deuodes, Leanes.
●(1867) BUE 13. Ann devodez Azou he vamm. ●(1869) SAG 21. edoare an devodezed.
●(1904) DBFV 44b. devodez, f. pl. ed, tr. «dévote.» ●(1911) BUAZperrot 344. eun devodez var he meno.
(2) Bigote.
●(1962) EGRH I 53. devodez f. -ed, tr. « bigote. »
- devoemdevoem
v. intr. (agriculture) Charruer avant de fumer un champ.
●(1904) DBFV 45a. devoém, v. n. ouvrir la terre avec la charrue, avant de fumer un champ ; se dit surtout en bas van[netais], ailleurs c'est sohellat (Bul[éon]) (Voir divoemmein).
- devor .1
- devor .2devor .2
s. = (?).
●(1867) FHB 115/85b. Erfin, skuiz gant ann devor anezhan, e plegaz hag e sinaz ar skrid guerz.
- devorañdevorañ
v. tr. d. Dévorer.
●(1499) Ca 59b. Deuoraff. g. deuorer. ●(1650) Nlou 569. An tan glaou en effaou à dezraouo, / Han douar sor hac an mor à deuoro, / Dan Ifern à bern en em cerno, / He perzet du à remuo, tr. «Le feu de braise commencera aux cieux, / et il dévorera la terre desséchée et la mer ; / il s'enroulera en tas dans l'enfer, / dont il ébranlera les portes noires.»
●(1741) RO 1443. deuoret gant ur leon deuorant. ●(1792) CAg 112. En-nanne ha séhed em devore. ●(1792) HS 146-147. deu ourss ag ur hoèt, hac e zivorass deu ha deu-uigent à nehai.
●(1832) JAC.ms 3. na goessé d'ar blaisi bean o devoret, tr. «(GMB 112) de peur que les loups ne les aient dévorés.» ●(1854) PSA II 102. en tigr ne zivor quet en tigr.
- devorant
- devosiondevosion
f. –où
(1) Dévotion.
●(1530) Pm 35. Han re ayoae en deuotion, tr. «Et ceux qui étaient en religion.» ●(1576) Cath p. 25. euel maz edoay ouz he pydi a deuotion vras, tr. «comme il était à la prier, avec grande dévotion.» ●(1625) Bel 215. en memoer dan Itron Maria, pe da quehelaff hiny, oz bezoff particulier deuotion.
●(c.1680) NG 1976. dre guir devotion. ●(1790) MG 308. me rescond a zevri en en dès Cecil me laqueit de vout amiét d'en devotion.
●(c.1802-1825) APS 5. guet peh attantion ha sourci en hum aquitter ér Parrésieu ag en devotion-zé. ●(1838) OVD 275. hag e gresque en alertis ag en devotion. ●(1868) FHB 201/355b. da zigas enn drô ann devotion goz eûz ar Rozera perpetuel. ●(1877) BSA 260. eun devosion vras da zantes Anna.
●(1905) IMJK 145. én arben ag en devosion.●(1907) BSPD I 9. Hum akoursamb a vremen d'el laret get devosion.
(2) Action dévote.
●(1787) BI 128. hemb rabat nitra ag é zevotioneu.
●(1877) BSA 261. an devosionou-se a grouadur. ●(1894) BUZmornik 402. boaza a reaz he fried da gemeret perz enn he devosionou.
- devotdevot
adj. (religion)
I. Attr./Épith.
A. (en plt de qqn)
(1) Dévot.
●(1530) Pm 258. Ha bez creff deuot dre dotryn, tr. «Et sois fort et dévot par doctrine.» ●(1650) Nlou 29. tut deuot, tr. «gens dévots.»
●(1904) DBFV 44b. devot, adj., tr. «dévot, pieux.» ●(1911) SKRS II 213. eur plac'h devot.
(2) Bezañ devot da : être dévot à.
●(1889) ISV 148. evel ma voa devot da Sant Joseph.
B. (en plt de qqc.)
(1) Où on pratique la dévotion.
●(1869) FHB 216/52a. o vont da bardona d'eul lec'h devod benâg.
(2) De dévotion.
●(c.1680) NG 126. Canam ur can devot.
●(1894) BUZmornik 693. lenn levriou devot.
II. Adv. Dévotement.
●(1860) BAL 54. o selaou devod an ofern. ●(1869) FHB 216/53a. a ra devod tro ar chapel war he zaoulin noaz.
●(1911) SKRS II 212. ma klevimp devotoc'h an oferen en amzer da zont.
- devotaat