Devri

Recherche 'e...' : 2032 mots trouvés

Page 14 : de emerod (651) à emober (700) :
  • emerod
    emerod

    m. / emerodenn f. (minéralogie) Émeraude.

    (1633) Nom 255b. Smaragdus, viridis lapis : esmeraude : emeraut, emerauden.

  • emerodenn
    emerodenn

    voir emerod

  • emetik
    emetik

    m. Émétique.

    (1834) SIM 130. pemp greunen emetiq.

  • emeus
    emeus

    prép. De. cf. ames, aves, dimeus, eus, eveus

    (1633) Nom 303a. Meteroscopus : vn deuineur par la face : vn diuiner è mæs an facs. ●Chiromantis, vel chiromanticus : vn chiromancien, ou deuineur par la main : igrommancian, vn diuiner è mæs an dorn.

    (1688) DOctrinal 36. ma desguez se yuez ezoa Mestr eux an ær hac ameux an effaou. ●(1727) HB 85. pell so emeus a amser.

  • emfiñver
    emfiñver

    m. ioù Automate.

    (1931) VALL 48b. Automate, tr. «emfiñver m.»

  • emfiziañs
    emfiziañs

    f. Confiance en soi.

    (1928) GWAL 16/74-75. lakaat da ziwana ijinusted, kendalc'husted, emfiziañs.

  • emfizius
    emfizius

    adj. Qui a confiance en lui.

    (1963) LLMM 101/456. Un tammig re emfizius ez on, marteze.

  • emgann
    emgann

    m. –où Bataille.

    (c.1500) Cb 15b. [appellaff] g. appeler commouer prouocquer / et appartient aux combateurs. b. appellaff a emgann.

    (1659) SCger 13b. baterie, tr. «emcan.» ●(1732) GReg 181b. Combat singulier, tr. «Emgann èntre daou zèn.» ●Combat, batterie, tr. «Emgann. p. emgannou. Van[netois] himgann. p. himgannëu

    (1847) FVR 362a. Ar peuc’h a gresk ar vertuio / Hag a bella ann emganno. ●(1849) LLB 576. ridek t'en emgann. ●715-716. El-se, kent en emgann, é ma er soudarded / Peb unan én é leh, peb unan én é sted. ●(1869) SAG 302. emgann vraz a zigoraz. ●(1874) FHB 488/143b. Abenn dek munud emgann guerniou ar Sybil a ioa draillet ha discaret oll. ●(1878) EKG II 13. peur e viche eun emgann-all. ●58. er penn diveza euz a emgann Kergidu. ●142. Krenvoc'h oant var an dibri hag an efa, eget n'oant var an emgann. ●(1882) BAR 201. Emgan var vor etre ar gristenien hag an turket. ●(1889) SFA 251. E kreiz an emgannou-ze gand an drouk-spered.

    (1942) DRAN 79. Gant sked an heol ez en em skign an emgann en oabl.

  • emgannañ / emganniñ
    emgannañ / emganniñ

    v.

    (1) V. intr. Se battre.

    (1847) FVR 195. Antronoz ar Roc'h-Bernard hag Ambon a zo emgannet gant ar re Wenn. ●(1865) LZBt Here 54. ann hebreaned a emganne er blenen. ●(1878) EKG II 142. o diviche ranket en em emganna adarre. ●(18--) KTB.ms 14 p 47. It da emganna d'ar porz.

    (1937) TBBN 15. ean e venné emgannein énep de vestr er Frans.

    (2) Attaquer.

    (1847) FVR 297. pa oamp oc'h emganna kear vraz ann Naoned.

  • emganner
    emganner

    m. –ion Combattant.

    (1908) PIGO II 151. Setu du-hont an emgannerien o 'n em beilhat herdan m'hellont.

  • emganniñ
    emganniñ

    voir emgannañ

  • emgannlec'h
    emgannlec'h

    m. –ioù Champ de bataille.

    (1923) SKET I 132. lazet war an emgannlec'h. ●(1931) VALL 109a. Champ de bataille, tr. «emgannlec'h

  • emgannus
    emgannus

    adj. Comba(t)tif.

    (1931) VALL 133b. Comba(t)tif, tr. «emgannus

  • emgannusted
    emgannusted

    f. Comba(t)tivité.

    (1931) VALL 133b. Comba(t)tivité, tr. «emgannusted f.»

  • emgar
    emgar

    adj. Égoïste.

    (1982) LLMM 211-212/137. Emgar an hini ez int. ●(1988) PERUgliz 27. E-pad amzer ar maiz e c’heller gwelout ar c’hlaouenn vev-se o lugerniñ dindan ludu sevenadur emgar ar bed a vremañ.

  • emgarantez
    emgarantez

    f. Amour-propre, égoïsme.

    (1931) VALL 23b. Amour-propre, tr. «emgarantez f.» ●244a. Égoïsme, tr. «emgarantez f.» ●(1934) BRUS 208. L'égoïsme, tr. «en emgaranté.» ●(1959) BAHE 19/20. sac'het ma'z omp, siwazh, e fank an danvez hag an emgarantez.

  • emgastizañ
    emgastizañ

    v. [empl. comme subst.] Pénitence infligée à soi-même, mortification macération.

    (1943) FATI 152. An emgastiza hag ar sakrifiz.

  • emgav
    emgav

    m. –ioù

    (1) Rencontre.

    (1961) BAHE 26/21. Kej eo da gentañ an emgav eus ar mor hag a c'hoari an dro d'un enezenn bennak, pa en em gav eta an daou red-dour da «gejañ» an eil gant egile, ha neuze da c'houde kej a verk al lec'h ma kej ar mor pa sav, ar plas e-unan.

    (2) Rendez-vous.

  • emgavadenn
    emgavadenn

    f. -où Rendez-vous.

    (1962) EGRH I 74. emgavadenn f. -où, tr. « rendez-vous. »

  • emglev
    emglev

    m. –ioù

    (1) Entente, accord.

    (1889) ISV 13. ma zeus muioc'h a emgleo etre an oabl hag ar mor eget etre an oabl hag an dour.

    (1911) BUAZperrot 116. dre zindan e rejont eun emglev da laza holl gristenien kear. ●(1920) KANNgwital 212/167. En ho touez e zoa emgleo abalamour ma zoa karantez. ●(1924) FHAB Gouere 269. breman eo daoubennet pep tra, dispennet an emgleo. ●(1924) FHAB Eost 284. An emgleo-ze a zo bet torret e Frans gant Combes.

    (2) Entente, groupement.

    (1907) KANngalon C'hwevrer 320. breuriezou, emgleoiou, patronajou… ●(1909) FHAB Gouere 209. Unan benag eus pennou bras eur barrez, anaoudeg mad eus an emgleviou. ●(1916) KANNlandunvez 58/412. Prezidant an Emgleo a zo an Aotr. Thomas deuz Plougastel-Daoulas, anavezet gant kalz koueriadet euz hor bro. ●(1920) AMJV 6. eun emgleo beleien.

    (3) (histoire) Entente.

    (1919) LZBt Du 1. broiou an Emgleo.

    (4) Emglev kalonek : entente cordiale.

    (1905) BOBL 15 juillet 43/2c. Eaz eo gweled o deuz c'hoant an diou vro da dostaat an eil ouz eben, d'ober «emgleo kalonek».

    (5) Ober emglev : s'entendre.

    (1935) BREI 431/3c. Ac'han da neuze ec'h esperer kaout toull d'ober emgleo.

    (6) Den a emglev =

    (1911) BUAZperrot 271. eun den a spered, eun den a emgleo.

  • emglevadeg
    emglevadeg

    f. Entente, accord.

    (1934) KOMA 41. Nan, nan, aze ne vezo emglevadeg ebet, tout pe netra.

  • emglevadenn
    emglevadenn

    f. –où =

    (1912) GMGE 102. Pemp devez konferansou, prezegennou, lazou-kana ; emglevadennou (La Résistance, 7 Septembre 1901).

  • emgleverez
    emgleverez

    f. –ed Femme membre d'une entente.

    (1907) FHAB Mezheven 115. 665 emgleverez euz karter Landerne. ●123. Emgleverezed Kastel-Paol.

  • emgolladoe
    emgolladoe

    adj. Périssable.

    (1914) RNDL 116. hor hig emgoladoé, tr. «notre chair périssable.»

  • emgroz
    emgroz

    s. Dispute.

    (1909) HBAL 24. Ar pez zo sur, eno e vo kalz ebatoc'h he zoare eged etouez an emgros.

  • emhelc'hiad
    emhelc'hiad

    voir hemelc'hiad

  • emholc'h .1
    emholc'h .1

    voir hemolc'h

  • emholc'h .2
    emholc'h .2

    voir hemholc'h .2

  • emholc'h .3
    emholc'h .3

    voir hemholc'h .3

  • emholc'hadenn
    emholc'hadenn

    voir hemolc'hadenn

  • emholc'her
    emholc'her

    voir hemolc'her

  • emholc'herezh
    emholc'herezh

    voir hemolc'herezh

  • emholc'het
    emholc'het

    voir hemolc'het

  • emholc'hiad
    emholc'hiad

    voir hemelc'hiad

  • emholc'hiñ
    emholc'hiñ

    voir hemolc'hiñ

  • emichañs
    emichañs

    adv. Sans doute, probablement.

    (1499) Ca 133b. Mechancc. idem.

    (1659) SCger 91b. peut estre, tr. «mechancç.» ●158b. mechancç, tr. «peut estre.» ●(1792) BD 3518. michans vo ho toue adeuy do tiboanian, tr. «Ce sera probablement votre Dieu qui viendra vous tirer de peine.»

    (1857) CBF 41. Emichans her graio, tr. «Il le fera sans doute.» ●(1865) LZBt Gouere 17. C'hoantek oc'h, e michans, da lenn setans divezan ar misioner santel man. ●(1866) LZBt Du 204. eur gwir vanden bleidi ; ouz en em c'hervel e oant michans, evit mont d'ho feuse noz. ●(1867) BUE 195. Eur c'holl eo hen-nez ha michans na vo bikenn dic'haouet. ●(1876) TDE.BF 433a. Emichans, eme Baol, ne d-aio ket pell ebarz. ●(1877) BSA 171. He gedal a reas, emichans. ●(1877) EKG I 64. abalamour ma’z oant bet mezo enn dervez araok, mechanz.

    (1905) BOBL 29 juillet 45/2d. Merchanz na voint ket evid adkrigi el labour arog eur pennad mat. ●(1906) BOBL 12 mai 86/3a. ha maer an Huelgoat a zo den a spered merchanz. ●(1910) MAKE 17. Emichanz e droad a risklas, e zaouarn ne oant ket krog mad awalc'h. ●(1923) FHAB 1922 – légérs changements de langue – Pièce inspirée de Molière, M. de Pourceaugnac)">AAKL 27. Diaoc'h ! eun den evel ar re all, 'michañs ! ●(1924) ZAMA 197. eun toull-lochenn koad hanter vrein a chome c'hoaz a-zav, dre voazamant emichans. ●(1925) DLFI n° 6/2c. Breman, a vezo klevet ar virionez, mechans, divar-ben ar revolusion nevez ! ●(1928) KANNgwital 313/230. n'int ket fallaet da boania, michans ! ●(1932) FHAB Mezheven 238. N'eo ket da din, emichans, skriva d'it an doare da grampoueza ? ●(1936) PRBD 59. Emechans, pelloc'h, o peus gwelet mat petra eo. ●(1903) CDFi août-septembre (d’après KBSA 63). Stagit bremañ ouz taol rak skuiz oc’h emichañs.

  • eminant
    eminant

    adj. Imminent.

    (1576) Cath p. 12. pan ententas an guerhes an combat a yoa eminant dizy, tr. «Quand la vierge apprit que la lutte allait commencer pour elle.»

    (?) emini = (?).

    (1882) CDFi 124-25 mai 3. Ne zervich quet deomp coulscoude gortoz an emini mad eus he ferz.

  • emir
    emir

    m. –ed Émir.

    (1931) VALL 249b. Émir, tr. «emir pl. ed

  • emirelezh
    emirelezh

    f. –ed Émirat.

    (1931) VALL 249b. Émirat, tr. «emirelez f.»

  • emiriezh
    emiriezh

    f. –ed Émirat.

    (1931) VALL 249b. Émirat, tr. «emiriez f.»

  • emlazh
    emlazh

    m. Suicide.

    (1906) BOBL 04 août 98/3c. Eun emlac'h. ●(1906) BOBL 24 novembre 113/3c. Eun emlaz dre ar groug. ●(1908) FHAB Gwengolo 263. n'eus ken termen evit an dud a zo henvel outhan nemet an emlaz.

    (1923) SKET I 76. emlaz ar roue Eparios. ●(1931) VALL 714a. Suicide, tr. «emlaz m.» ●(1983) PABE 191. (Berrien) emlaz, tr. suicide.»

  • emlazhadeg
    emlazhadeg

    f. –où Suicide collectif.

    (1931) VALL 714a. Suicide de beaucoup ensemble, tr. «emlazadeg f.»

  • emlazhadenn
    emlazhadenn

    f. –où Suicide.

    (1931) VALL 714a. (un) suicide, tr. «emlazadenn f.»

  • emlazhañ
    emlazhañ

    v. intr. Se suicider.

    ►[empl. comme subst.]

    (1931) VALL 714a. Suicide, tr. «emlaza m.»

  • emlazherezh
    emlazherezh

    m. Suicide.

    (1905) BOBL 29 juillet 45/3c. Emlac'herez horrupl. ●(1931) VALL 714a. Suicide, tr. «emlazerez m.»

  • emledañ
    emledañ

    v. intr. S’étendre.

    (1962) EGRH I 74. emledañ v., tr. « s’étendre. »

  • emlorc'h
    emlorc'h

     m. Vaine gloire.

    (1931) VALL 770b. Vaine gloire, tr. «emlorc'h m.»

  • emlusk
    emlusk

    adj. Automatique.

    (1931) VALL 48b. Automatique, tr. «emlusk

  • emnac'h
    emnac'h

    m. Abnégation.

    (1960) BAHE 22/20. arouez a emnac'h, a zilezadur.

  • emober
    emober

    v. (grammaire) Réfléchi.

    (1931) VALL 634a. Réfléchi (gramm.) (verbe, pronom), tr. «emober.» ●(1937) YBBK 178. an tu emober, aes da anaout dre ma vez dalc'hmat ar rannig en em dirak ar verb.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...