Devri

Recherche 'a...' : 5083 mots trouvés

Page 17 : de a-strak (801) à a-vale (850) :
  • a-strak
    a-strak

    adv. C'hoarzhin a-strak : rire aux éclats.

    (1910) MAKE 44. Fistoulig a ziskordas da c'hoarzin a-strak.

  • a-strañsadoù
    a-strañsadoù

    adv. Par boutades.

    (1927) GERI.Ern 585. a-strañsadou, tr. «(travailler) par boutades).»

  • a-strap
    a-strap

    adv. Lakaat a-strap : mettre à sac.

    (1964) LLMM 107/471. tud a ya da lakaat a-strap ar stalioù.

  • a-streioù
    a-streioù

    voir a-steioù

  • a-strew
    a-strew

    adv.

    (1) Dispersé, épars.

    (1744) L'Arm 138a. Épars, se, tr. «A-streau

    (1907) VBFV.bf 73a. a strèu, tr. «épars.»

    (2) En quantité.

    (1939) RIBA 151. Bout e oè logod a leih a strèu.

    (3) Gris, éméché.

    (1955) STBJ 115. Ma ne oant ket meo / E oant sur eun tammig a-streo.

    (4) À tour de bras.

    (1919) DBFVsup 1a. adroher (Locminé), adv., tr. «à tour de bras. – Ailleurs, a drujet, ou a strebill, a streù, a stru (Neull[iac].»

  • a-strewad
    a-strewad

    adv. En désordre.

    (1979) LIMO 13 janvier. A strehad : Eparpillé, dispersé, sans ordre. Azé e vezè lezet en treu a strehad, là on laissait tout en désordre.

  • a-stribilh
    a-stribilh

    adv. & prép.

    I. Adv.

    (1) Suspendu, pendant.

    (1906) BOBL 22 septembre 105/2e. Gwechou all, e weler kostez ar marc'h o trec'houeza, e deod a-stribill ha dizec'het. ●(1910) MAKE 3-4. Hag he deve, kalet evel men, a-stribilh etre he gaol.

    (2) À tour de bras.

    (1919) DBFVsup 1a. adroher (Locminé), adv., tr. «à tour de bras. – Ailleurs, a drujet, ou a strebill, a streù, a stru (Neull[iac].»

    II. Loc. prép. A-stribilh ouzh : suspendu à.

    (1910) MAKE 7. a stribilh ouz e c'henou. ●33. a-stribilh ouz daou dach.

  • a-stribouilh-strabouilh
    a-stribouilh-strabouilh

    adv. Dans le plus grand des désordres.

    (1964) LLMM 103/107. an holl bakadennoù lienaj dispennet ha tanfoeltret a-stribouilh-strabouilh.

  • a-strimp
    a-strimp

    adv. En se jetant (sur qqn).

    (1921) GRSA 329. ha monet e hra dehon, a strimp, aveit er skoein.

  • a-strink
    a-strink

    adv. En jaillissant.

    (1928) BFSA 18. dour o redek a-strink d'an traoniennou.

  • a-striv
    a-striv

    adv.

    (1) Violemment.

    (1530) Pm 239 (Mab Den). An bet credit so traitour / Astryff iffam flam dyamour tr. «Le monde, croyez-(le), est traître, / Violemment infâme, extrêment cruel.» ●(1530) J p. 78b. Quycit ef diglys (variante : dielys) a tiz bras / A hast hac astir (variante : astirv) ha diablas / Da ty Cayphas gant lastez, tr. «Qu'on le chasse vite de la cour, qu'on se hâte, qu'on se remue, qu'on le mêne chez Caïphe avec mépris.»

    (2) Avec effort.

    (1557) B I 24. Ret eu astriff he poursuiuaff, tr. «il faut les pousser vaillamment.» ●593. Squegiet diff astriff he diu bronn / Quen disaczun ha da un gonn, tr. «arrachez-moi violemment ses mamelles, sans plus de façon qu'à une truie.» ●(1575) M 1024. Da labourat à striff, tr. «A travailler avec effort.» ●1837. Hac hon gortos á striff, da distreiff de niuer, tr. «Et il attend qu'avec zèle, nous revenions aux siens.»

  • a-strob
    a-strob

    adv. Par groupes.

    (1877) EKG I 167. e teuchont a benn-herr hag a strob var ar zoudarded.

  • a-stroll
    a-stroll

    adv. Ensemble.

    (1909) KTLR 145. bleuniou eleiz var an aoter vraz ha goulaou a stroll e kement korn. ●(1915) HBPR 213. An dud iaouank, a stroll, a zo eat da gaout ar mear.

  • a-strollad
    a-strollad

    adv. Par groupe.

    (1908) PIGO II 61. Gwelet mat a remp ar fuzuilhou, en o zav a-strollad. ●(1923) FHAB Genver 10. holl a-strollad ivez ec'h en em vodont. ●(1943) VKST Du 387. Kasit ho teveriou, a-unanou pe a-strollad.

  • a-strolladoù
    a-strolladoù

    adv.

    (1) (en plt de personnes) Par groupes, en foule.

    (1876) TDE.BF 25b. A-strolladou, adv., tr. «Par groupes, en foule.»

    (1910) MBJL 139. kerzet a reont a strollado, ha buanoc'h. ●(1911) BUAZperrot 161. en amzer-ze e oa kezeg gouez, a strolladou. ●879. o devi a strolladou. ●(1925) FHAB Mae 186. hon tud a yae a strolladou, a vandennou d'ar pardoniou. ●(1933) MMPA 173. ar birc'hirined a zirede a bep tu, a strolladou, ar chapeled en o dorn.

    (2) =

    (1836) FLF 29. Mez a ioa a strolladou, / A istribil oc'h ar bodou. ●(1883) MIL 34. An eost a zo gantho hag ar guniz a goez a strolladou.

  • a-strolloù
    a-strolloù

    adv. En foules, en quantité.

    (1883) IMP 46. Ma velet a strollou an dud o perissa.

  • a-stronk-korf
    a-stronk-korf

    adv. De tout son long.

    (1903) MOAO 74. 'N em daol a stronk-korf d'an douar, tr. «se jettent ventre contre terre.»

  • a-stroñs
    a-stroñs

    adv. & adj.

    I. Adv.

    (1) Par saccades.

    (1647) Am A.303. Brema a stronçç he gousoc'h fronsall / Guis un aneval a ve hualet, tr. «Maintenant par saccades vous savez renifler / Comme un animal qui serait entravé.»

    (1896) GMB 664. pet[it] tréc[orois] a stroñs par saccades.

    (1927) GERI.Ern 29. a-stroñs adv., tr. «Par saccades.»

    (2) Brusquement, violemment, précipitamment.

    (1710) IN I 208. ar glao bras, pehini a gouez a strounç hac en her.

    (1905) BOBL 04 novembre 59/3d. pa heurtaz a-strons e gar deuz eur c’har miliner en korn pleg bered ar Faou. ●(1913) KZVr 25 - 24/08/13. A-strons, tr. «brusquement, soudainement, violemment, précipitamment, tout d’un coup.» ●Dont pinvidik a-strons, tr. «s’enrichir tout d’un coup.»

    (3) Violemment, tout d’un coup.

    (1927) GERI.Ern 29. a-stroñs adv., tr. «violemment, tout d’un coup.»

    (4) Kouezhañ a-stroñs-kaer : tomber d’un bloc.

    (1863) GOM 288. Goudeze e plantont ar groaz en douar ; el lezel a reont da goueza a strons-caër en toul doun ze preparet evithi.

    (5) Kouezhañ a-stroñs : tomber d’un bloc.

    (1905) IVLD 106-107. ar vezen (…) a gouezas a strons var an douar. ●(1927) GERI.Ern 29. a-stroñs adv., tr. «brusquement.» ●(1928) BFSA 254. dont kerkent eus e wele, n’eus forz peger gwan e oa aet, ha koueza a-strons war leur ar gambr.

    (6) Mont a-stroñs d’ub. : brusquer qqn.

    (1913) KZVr 25 - 24/08/13. A-strons, tr. «avec brusquerie, sans ménagement.» ●N’et ket re a-strons d’ho kenderv, tr. «ne brusquez pas trop votre cousin.» ●(1926) BIVE 12. met ganin n’eer ket a-strons !

    II. Épith.

    (1) An dud a-stroñs : les autorités, les gens huppés.

    (1879) BMN 142. e mesc an dud huel, an dud a stronz.

    (2) Qui aime le faste.

    (1978) BAHE 99-100/103. plac'h a-stroñs = a lorc'h.

  • a-stroñs-korf
    a-stroñs-korf

    adv. De tout son long.

    ►[form. comb.]

    P3 a-stroñs o c'horf

    (1907) FHAB Kerzu 315. c'hweac'h kroaz diskaret edoug an dispac'h ha chomet abaoue a-strons o c'horf hag adsavet divralloc'h eget biskoaz.

  • a-stroñsadoù
    a-stroñsadoù

    adv. Par accoups, par secousses.

    (1927) GERI.Ern 589. a-stroñsadou, tr. «par secousses.» ●(1931) VALL 7b. par à-coups, tr. «a-stroñsadou.» ●(1955) VBRU 92. ur galon na dalme ken nemet a-stroñsadoù.

  • a-strop
    a-strop

    adv. (agriculture) (Faucher, moissonner) à tour de bras.

    (1857) CBF 105. Falc'hat a strop, tr. «Faucher le foin à tour de bras.» ●(1890) MOA 191a. Couper blé, etc., à tour de bras, tr. «mont a strop da…»

    (1913) KZVr 25 - 24/08/13. A-strop, tr. «(faucher) à tour de bras, L[éon].» ●(1931) VALL 162a-b. Couper ; (…) le blé, etc. à tours de bras (avec la faucille), tr. «medi a-strop

  • a-stropadoù
    a-stropadoù

    adv.

    (1) Pêle-mêle.

    (1876) TDE.BF 26a. A-stropadou, adv., tr. «Pêle-mêle.»

    (2) (Maladie qui se répand) par accès.

    (1962) EGRH I 9. a-stropadoù adv., tr. « (maladie qui se répand) par accès. »

  • a-struilh
    a-struilh

    adv. À verse.

    (1931) VALL 51a. tomber par averse (ou à verse), tr. «koueza a-struilh

  • a-struj
    a-struj

    adv. Abondant, qui pullule.

    (1942) VALLsup 1b. Abondant ; qui pullule, tr. «a-struj

  • a-strum
    a-strum

    adv. En désordre.

    (1977) LIMO 05 mars. Ne hret ket van ag er vugalé digampenn, ag en traou a steurm. ●A steurm, tr. «en désordre.»

  • a-stumm gant
    a-stumm gant

    prép. De la même forme que.

    (1942) GWAL 146-147/159. ar speredou a-stumm gant va hini. ●(1954) BAHE 3/11. labour souezhus a-stumm gant ar re a chom en Iwerzhon.

  • a-stur
    a-stur

    adv.

    (1) Parallèle.

    (2) Loc. prép. A-stur gant : parallèle à.

    (1942) VALLsup 54b. dans la même direction que, tr. «a stur gant

  • a-sun
    a-sun

    adv. Insensiblement.

    (1927) GERI.Ern 593. a-zun, a-zunik T[régor], tr. «progressivement, d'une façon insensible.»

  • a-uc'h
    a-uc'h

    [mbr auch, á vch, a uch, brpm, ahuoc’h, a euoc’h, mcorn a vgh (GPCY 3722a) < a .1 + uc’h] voir uc’h & a-us

    Prép.

    (1) Au-dessus de.

    (1450) CHB 236 (Charte Lestiala). ou champ nomé Auch an prat bihan. ●(1575) M 901. Han matez hep ezom, da chom á vch homan tr. « Et la bonne, sans besoin, rester au-dessus de celle-ci. » ●(1580) G 864. A uch an hol Aelez gant Roe andez annhezet, tr. « Par-dessus tous les anges par le roi du jour installée. »

    (1659) SCger 128a. Ahuoc’h, tr. «au dessus.» ●(1752) BS 173. Ur Goulm a euoc’h penn an Doctor santel-mâ. ●477. ur rod peini a droe a enoc’h (lire : euoc’h) un tân bras.

    (1904) DBFV 4a. ahué, prép., tr. «au dessus de (l’A.).»

    (2) Loc. prép. A-uc’h da : au-dessus de.

    (1835) AMV 74. a euc’h dam zâl.

    ►[form. comb.]

    S1 a-uc’h din

    (1835 AMV 136. o nigeal a euc’h din.

  • a-uhel
    a-uhel

    [mbr a uhel < a .1 + uhel]

    adv.

    (1) Là-haut.

    (1557) B I 284. Vahont a uhel ez guelaff / Try frenest, tr. «Je vois là-bas, en l'air, trois fenêtres.»

    (2) sens fig. (Regarder) de haut.

    (1922) LZBt Mezheven 21. Xavier a zelle a-uhel pa 'gave e genvroad deut diweet de grigi gant e studi.

  • a-uhelder
    a-uhelder

    [a .1 + uhelder]

    adv. (sport) Lammat a-uhelder : saut en hauteur.

    (1942) FHAB Du/Kerzu 225a. Deuet eo tro al lammat, a uhelder pe a hed.

  • a-un
    a-un

    voir un

  • a-unan
    a-unan

    adv., prép. & adj.

    I. Adv.

    A. (en plt de personnes)

    (1) De concert, ensemble.

    (1659) SCger 29a. faire complot, tr. «beza a vnan.» ●102a. reconcilier les ennemis, tr. «laquat an aduersourien a vnan

    (1878) EKG II 37. ez eont atao a-unan. ●140. mont a-unan d'ar gear. ●(1889) SFA 142. baleomp a unan. (...) labourat a unan.

    (1906) BOBL 30 mars 80/1a. bale a-hunan d'an emgann. ●(1906) KANngalon Gwengolo 201. pedomp oll a unan. ●(1914) LZBt Du 19. Deut a oaïnt ho zri, a unan ; rag evelze a vijent muioc'h hardiz. ●(1916) KANNlandunvez 64/465. Dioc’h ar pardaez, ar famill abez en em asamblo evit ober a-unan ar beden vraz. ●(1927) YAMV 9. o krial o fevar a unan.

    (2) Unanime, unanimement.

    (1732) GReg 965a. Unanimement, tr. « a-unan. »

    (1878) EKG II 15. Nann, nann, eme ni a-unan.

    (1927) GERI.Ern 30. a-unan adv. et adj., tr. «Unanime, unanimement, d'accord.» ●(1942) DHKN 67. Met a unan éh oent ou diù aveit anzaù ne oè ket tu de gavet « dilikatoh » dén nag amiaploh.

    B. (en plt de choses) Ensemble.

    (1580) G 532. Fouldre ha tan a unan, tr. «La foudre et le feu ensemble.»

    II. Loc. prép.

    A. Bezañ a-unan da udb. : être d'accord avec qqc.

    (17--) SP I 327. Autro ewidon-me a so deliberet / Da veza a unan da gement a leret.

    B. A-unan gant.

    (1) Ensemble avec.

    (1877) EKG I 219. Hag ar zoudardet a-bez da c'hoarzin a-unan gand ho c'habiten.

    (2) En accord avec qqn.

    (1900) MSJO 178. Kement hini beva a-unan gant Jesus-Christ a rank gouzanv poan ha tentasion. ●(1906) KPSA 198. Nag ez eo braz, kaer ha frealzuz ober kement tra a-unan gant an Aotrou Doue. ●(1909) FHAB Eost 231. A-unan gant an Tad Korantin hag an aot. Fleury e roas e hano.

    (3) Bezañ a-unan gant : être en adéquation avec.

    (1915) KANNlandunvez 41/309. Dre-ze oc’h oll oberiou, oc’h oll boaniou, oc’h oll ankenniou pounner, epad ar brezel, a vezo a-unan gant oberiou ha poaniou kaloun Jezuz.

    C. (en plt de qqc.)

    (1) Lakaat udb. a-unan gant udb. : accorder.

    (1880) SAB 33. lacaat ar c'horf a unan gant ar spered da enori Doue.

    (2) Lakaat a-unan ub. : unir au moral.

    (1732) GReg 965b. Unir, mettre la paix entre les personnes, tr. « lacqât a-unan an dud. »

    (3) Bezañ a-unan gant udb. : être en adéquation avec qqc.

    (1896) LZBt Meurzh 21. Ar pez a meum groet beteg-hent zo a-unan gand ar skiant-vad da laret eo red d'ar visionerien er broio-man bean tost an eil d'egile.

    (1906) BOBL 27 octobre 110/1b. ped anezo hag a zo o c'hreden a-unan gant o c'homzou ?

    D. A-unan etrezo : d'accord entre eux.

    (1882) BAR 39-40. Eur vam vad (…) eurus en em gav e creiz he banden [vugale], oc'h ho guelet a unan etrezho.

  • a-unanoù
    a-unanoù

     adv. Individuellement, un par un.

    (1710) IN I 410. ur vam peini, evit calmi he buguel, a lacae dragennou sucr e-unan en e c'henou a unanou.

    (1928) KANNgwital 310/203. A unanou e vezimp trec'het. ●(1943) VKST Genver-C'hwevrer 223. Met hirio, n'eo ket a-unanou eo ez omp deuet, met ur boblad tud a-bez. ●(1943) VKST Du 387. Kasit ho teveriou, a-unanou pe a-strollad.

  • a-unfurm
    a-unfurm

    adv. D'une même forme.

    (c.1500) Cb 89b. [furm] Jtem hic et hec conformis et hoc conforme. gall. dune forme, dune semblance. brito. a vn furm.

  • a-untu
    a-untu

    adv. & prép.

    (1) Adv. D'accord.

    (1927) GERI.Ern 670. a-untu, tr. «du même parti.»

    (2) Loc. prép. A-untu gant : d'accord avec.

    (1846) DGG 38. Un niver-bras a ælez en em rencas a un tû-ganthan. ●(1866) HSH 169. pehini a reas he bossubl evit he lacat un-tû ganthan. ●212. cardinalet a un tû gant pep unan anezo. ●218. ur certen nombr a dud a un tu ganthan. ●272. a droas a un tu ganthan.

    (1942) VALLsup 16a-b. être du même avis que, tr. «beza a-untu gant

  • a-unvan
    a-unvan

    adv. & prép.

    (1) Adv. Unis.

    (1925) FHAB Mae 186. eur boblad tud toueziet hag a unvan evit meuli o Doue.

    (2) Loc. prép. A-unvan gant : ensemble avec.

    (1922) EMAR 21. Hag a-unvan gante e laren eur bater. ●(1923) SKET I 28. Kae a-unvan ganto, da sevel, er gouelec'hiou, kêriadennou ma vo pellaet diouto pep gwall-zarempred.

  • a-unvarn
    a-unvarn

    adj. D'un jugement unanime.

    (1931) VALL 766a. d'un jugement unanime, tr. «(a-)unvarn

  • a-unvouezh
    a-unvouezh

    adv. À l'unanimité.

    (1575) M 768. Disacun (lire : Disaçun) á vn moez, ez archynt rez coezaff, tr. «Horriblement, d'une voix, ils demanderont nettement que tombent (…).»

    (17--) EN 1699-1700. pa voelomb punisan eur hriminel benac, / a leromb a eur voes : se a sou eur groed mad, tr. «quand nous voyons punir quelque criminel, / nous disons d'une seule voix : c'est bien fait.»

    (1834) SIM 175. Louis a voe hanvet a ur vouez.

    (1931) VALL 766a. d'une voix unanime, tr. «(a-)unvouez

  • a-unyoul
    a-unyoul

    adv. D'une volonté unanime.

    (1931) VALL 766a. d'une volonté unanime, tr. «(a-)unyoul

  • a-us
    a-us

    [mbr a vz, brpm a huz, ahus, vst < a .1 + us .2] voir us, a-uc’h, uc’h

    prép. & adv.

    I. Prép.

    (1) Au-dessus de.

    (14--) N 889. A vz ma penn, tr. «au-dessus de ma tête.»

    (1659) SCger 43a. dessus, tr. «a huz.» ●128a. A huz, tr. «au dessus.»

    (1866) BOM 22. Ar moged, n'eur droidellad, / O tibrada uz ti ma zad. ●(1877) EKG I 194. a-uz ar c'hae. ●(1884) BUR I 35. astennet a-uz he benn. ●(1899) HZB 190. a-uz o fenn.

    (1932) FHAB Eost 328. a-us an nor. ●(1934) PONT 69. a uz ti e amezek.

    (2) Loc. prép. A-us da : Au-dessus de.

    (1659) SCger 43a. au dessus de vostre veuë, tr. «ahus d'ho trem.» ●(17--) EN 3456. plased vst dar hreis a stanc vras an jfern, tr. «placé au-dessus, au milieu du grand étang de l'enfer.»

    (1829) IAY 123. hust da ben Jonas. ●(1877) EKG I 186. Ar c'hlezeier a luc'he a-uz d'he benn.

    (1903) MBJJ 11. an eil a-uz d'eben. ●(1907) AVKA 18. ac'huz d'ar lec'h. ●33. ac'h uz da Vab an Den. ●(1910) MAKE 33. a-us d'ar siminal. ●(1912) MMKE xvii. a-us d'an aoter. ●(1922) EMAR 18. War eur planken dero a-us d'ar siminal. ●(1933) MMPA 134. A-us d'ar bed-man. ●(1955) VBRU 31. Ha me kerkent all war ar c’hae d’ober va genou bras, met netra ne welis nemet boned krevek ar priñs o vransigellat a-us d’ur morad ofiserien a renk uhel, rak ur stumm fentus da gerzhout en devoa ar freilhennek treut-kagn-se.

    II. Adv. Au-dessus.

    (1659) SCger 68a. icy dessus, tr. «aman ahuz.» ●(1732) GReg 509b. Ici dessus, tr. «Aman a-huz.» ●793b. Regarder au dessus de soi, tr. «Sellet a hus

    (1867) BUE 10. eunn ti koz hag e oa enn-han daou bez braz diadraou, ha diou gampr vraz a uz.

    (1922) EMAR 23. A-us e sanker / Start Kroaz ar Zalver.

    ►[form. comb.]

    (1) [avec la prép. «da»]

    S1 a-us din.

    (1907) AVKA 32. un den a zo lakaet ac'h uz d'in.

    S3m a-us dezhañ

    (1792) BD 4556. tan so vst dan, tr. «Il y a du feu au-dessus de lui.»

    (1933) MMPA 26. eur sparfel, o rodeal a-uz d'ezan.

    S3f a-us dezhi

    (1903) MBJJ 84. stignet a-uz d'ei. ●(1909) KTLR 131. an tad daoubleged a uz d'ezhi. ●(1933) MMPA 29. hag a-us d'ezi ne gavomp ken nemet Doue.

    P1 a-us dimp

    (1903) MBJJ 5. Ac'han e welomp 'uz dimp war an dorn deo, eun dosen.

    ►form. conju.]

    S1 a-uson

    (1728) Resurrection 2931-2932. Dar beure quent ande me voellas eur sclerder / Alumet a vson ous croech apade vhel.

  • a-uvel
    a-uvel

    adv. Humblement.

    (1650) Nlou 430. A diouch, à vuhel, an Eal mat, / Da doue cannat vn adit, / A reuelas clos da Ioseph, / Bout Herodes en despit, tr. «De là-haut, humblement, le bon ange, / un messager de Dieu en outre, / révéla secrètement à Joseph, / qu'Hérode était irrité.»

  • a-vac'h
    a-vac'h

    adv. En foule serrée, compacte.

    (1844) LZBg 2l blezad-1 lodenn 93. A houdé é vent attàu a vah tro-ha-tro d'ein. ●(1847) FVR 307. Eur vag vihan bennag a zo e porzik Oranj : darn en em daol enn-ho a vac'h hag a ra d'ezho gweledi.

  • a-vaez
    a-vaez

    prép. & adv.

    I. Prép.

    A. Au large de.

    (1979) VSDZ 137. (Douarnenez) Ar boc'haniked vez atav a-vaez an Enez Seun, tr. (p. 300) «Les macareux sont toujours au large de l'île de Sein.»

    B. Loc. prép. (marine) A-vaez da : au large de, en dehors de.

    (1944) GWAL 163/153. (Ar Gelveneg) a-vaez da a dalv avat tremen pell diouzh un dra bennak : «a-vaez da Garreg-Hir», da lavarout eo pelloc'h en donvor eget m'emañ Karreg-Hir. ●(1986) GEVU v 90. (Pouldahu) a-vaez da beg Penn ar Roz, tr. «Au large de la pointe de Penn ar Roz, par là.» ●100. A-vaez da Veg ar Raz du-se, a-vaez da Dour-Tan ar Maen aze, tr. «Au large de la Pointe du Raz, au large du phare de l'«Ar Maen».

    II. Adv. [empl. comme épith.] À l'extérieur.

    (1979) VSDZ 11. (Douarnenez) ar bordaj en tu a-vaez, ar portol el laez hag ar vegaj en diabarzh, tr. (p. 180) «le bordé extérieur, la préceinte en haut et le vaigrage à l'intérieur.»

  • a-vaez-bro
    a-vaez-bro

    adv.

    (1) Loc. adv. De l'extérieur, de l'étranger.

    (1849) LLB 814-815. Lausket en dudchentil de hadein ou hoedeu / A hué deit a vez bro.

    (1910) ISBR 13. tuchentil deit a véz-vro. ●(1931) GUBI 200. tud arriù a véz-bro.

    (2) Épith. Étranger, extérieur au pays.

    (17--) TE 201. hum aliein guet mèrhèt a væz-bro. ●244. En aliance e ras er Juivèt-hont guet mèrhèt a væz-bro.

    (1844) LZBg 2l blezad-2l lodenn 67. er Vissionerion a vès-bro. ●110. er missioneu a Vès-bro. ●(1855) BDE 468. en treu préciussan a vés-bro. ●(1861) BSJ 38. aveit monnèt én un doar a væz-bro. ●(1866) LZBt Ebrel 115. ar boblo a vez-bro. ●(1896) HIS 51-52. èl ma tenné d'er gouhoni, èañ e amoèdas get merhied a véz-bro.

    (1907) VBFV.bf 52b. tud a véz bro, tr. «étrangers.» ●(1929) MKRN 23. an dud a vez-bro, tr. «les étrangers.» ●(1942) DHKN 25. er Misioneu a véz-vro.

  • a-vagad
    a-vagad

    adv. En troupe.

    (1744) L'Arm 25b. A-bande, tr. «A-vagatt

    (1862) JKS 157. Ha pa zavfe em enep tud sternet a vagad. ●(1867) LZBt Gouere 316. gwelet ar bobl ouz en em dastum a vagad enn dro d'imp. ●(1867) MGK 34. Ar vozadik razed, dastumet a vagad. ●(18--) MILg 320. enn heol bero neunerien a vagad. ●(18--) BSG 76. Me 'nem gâfo ive, gant ma zud, a vagad.

    (1902) PIGO I 84. ar bôtred a yee holl a vagad da hostaliri Arnus. ●(1904) DBFV 14a. a vagad, loc., tr. «par bande.» ●(1908) PIGO II 109. Pôtred ha merc'hed o tont a vagad.

  • a-vagadoù .1
    a-vagadoù .1

    adv. En troupes.

    (1659) SCger 1b. par bande, tr. «a vagadou

    (1879) BMN 313. Di eo e tirede a vareadou, a vagadou, tud a bep seurt broiou.

  • a-vagadoù .2
    a-vagadoù .2

    adv. Par pleins bateaux.

    (1915) HBPR 226. Ar veleien oa chomet e Rochefort a vije, bep ar mare, a vagadou, kaset d'ar broioù all.

  • a-valc'h
    a-valc'h

    adv. Fièrement, sans réfléchir.

    (1962) EGRH I 10. a-valc’h adv., tr. « fièrement, sans réfléchir. »

  • a-vale
    a-vale

    adv. À pied.

    (2000) PCRMM 658. (Plougastell-Daoulaz) M'a ze da d'eomp m'ont avale / Vo ked aez m'ont war eun droad, tr. «Si on doit marcher pour rentrer / ça ne sera pas facile sur un seul pied.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...