Devri

Recherche 'e...' : 2032 mots trouvés

Page 35 : de estrenvanin (1701) à etrebourzh (1750) :
  • estrenvaniñ
    estrenvaniñ

    v. intr. Être dans la détresse, l'angoisse.

    (1732) GReg 281b. Etre en detresse, tr. «Estreñvani. pr. estreñvanet

  • estrenvoa
    estrenvoa

    voir estrenvan

  • estrenvro
    estrenvro

    f. Étranger.

    (1931) VALL 278a. pays étranger, tr. «estrenvro f.» ●(1955) VBRU 69. D’ar c’houlz-se an dud a-beadra ha n’hallent ket war zigarez-mañ-digarez mont re bell da ziskuizhañ e-kerz an hañv, e Krimea, da skouer, er C’haokaz pe en estrenvro, a feurme un datcha (ur c’henkiz) damdost da Voskov.

  • estrenyezhour
    estrenyezhour

    m. –ion Personne allophone.

    (1958) BAHE 15/26. estrenien hag estrenyezhourion.

  • estrevanus
    estrevanus

    adj. Angoissant.

    (1928) GWAL 15/6. Tonkadur estrenvanus an arzour yaouank, displeget e levr Prometheus.

  • estreved
    estreved

    voir estrebed

  • estrevit
    estrevit

    prép. cf. estreget, estroc'h

    (1) Autre que.

    (1931) GWAL 136-137/429. (kornbro Perroz, Treger-Vras) Oustrevit : estreget.

    (2) Plus que.

    (1844) GBI II 138. Honnes 'zo kaer estrewit koant, tr. «Celle-là est belle, plus que jolie !»

    ►[form. conju.]

    S3f estreviti

    (1909) BOBL 06 février 215/2e. Ha kalz istre 'vithi zo bet iac'h goude-ze.

    P2 estrevidoc'h

    (1872) SBI I 306. Rac estrevidoc'h a garan, tr. «Car il n'y a que vous que j'aime.»

  • estroc'h
    estroc'h

    prép. Estroc'h evit/eget : autre (que). cf. estreget

    (1790) MG 11. monèt d'en Ilis istroh eid ur uéh bamdé. ●17. Bout-çou istroh eit hennéh. ●132. Me mèrh en dès cavét de ziméein istroh eid ur uéh. ●336. Me mès neoah guélét , mé hac istroh eid-on, paud a dud hac a lonnèt é clannad hac é tisséhein.

    (1856) VNA 121. et convient à plusieurs sortes de choses, tr. «hac e jauge doh istroh eid ur sort treu.» ●(1879) GDI 103. istroh eid en dé ag er Sabbat. ●(1890) MOA 130b. Plus que tout autre, tr. «estroc'h eget n'eus forz piou, – estroc'h eget n'euz forz pehini.»

    (1910) ISBR 29. Un dra neoah en doé galéieu er Romañned estroh aveit lestri er Venetiz : skanùoh e oent un troh. ●(1922) EOVD 204. estroh eit ur vamen.

  • estropiañ
    estropiañ

    v. tr. d. Estropier.

    (1612) Cnf 37a. estropiaff vn den bennac.

    (1659) SCger 53a. estropier, tr. «estropia.» ●82b. mutiler, tr. «estropia.» ●147a. estropia, tr. «estropier.»

  • estrouilhag
    estrouilhag

    m. –où plais. Estomac.

    (1901) EPLQ 39. Le pet[it] tréc[orois] estrouilhak estomac (par plaisanterie) est une déformation du mot français, d'après le bret. strouilh ordure.

  • estrujan
    estrujan

    m. (ichtyonymie) Esturgeon.

    (1633) Nom 43b. Accipenter, sturio : esturgeon : estrugan, sturjan.

  • esturjon
    esturjon

    m. (ichtyonymie) Esturgeon.

    (1959) BRUD 7/17. Hag e-leh yod kerh e vez awechou d’an hini a gar, kaviar, a zo, na muioh na nebeutoh, viou pesked esturjon.

  • esven
    esven

    m. Mousse.

    (1943) DIHU 382/239. (Groe) Esven, tr. «(g.) mousse (sur le lait écrémé, etc...)»

  • eta .2
    eta .2

    v. intr. Chercher du blé.

    (1869) EGB 211. eta, tr. «chercher du blé.»

  • eta / enta .1
    eta / enta .1

    adv.

    (1) Donc.

    (1659) SC 96. Pa zeu eta vr goall sonch, petra hon ens-ni (lire : eus-ni) da ober, resista, pidi Doue, ha trei e faltasi an tu all. ●(1688) DOctrinal 140/10. Adiu eta, adiu, va tat. / Mont à ra d'an tan gant hunat, / En Infern é vizin cernet, / Bemdez, bemnos, da veza losquet, / An drouc-speret am goall tretto, / Quicq ha croc'hen em dispenno. ●(17--) TE 65. Hi e ras enta ur havelliq-brènn. ●(1727) HB 556. Mar gu’erru eta ur Gouel doubl bennac. ●(1741) RO 287. Diampichomp eta quent mahario an nos. ●(17--) SP i 319. Nen de was din eta ajisan libramant, tr. «Je n’ai donc pas à craindre d’agir librement.»

    (1803) MQG 10. C’hoarzit eta ho coalc’h ac’hann da zeiz ar varn. ●(1834) SIM 191. Petra eta a so ret evit beza ur fur ? ●(1835) AMV 25. En em abstenit eta eus ar c’haqueterez. ●(1856) VNA 105. Mangeons donc quelques fruits, tr. «Daibramb enta ur fréhen benac.» ●(1862) JKS 325. Ra vezo eta bepred, o va Doue, ho kras em raok ha war va lerc’h.

    (1904) ARPA 116. Bezit eta eveziec evel aëred. ●(1912) AHBT 62. Nozeh vat t’oh enta, tad-kouh. ●(1927) FHAB Genver 7. Red e voe eta sevel an neo nevez.

    (2) N’est-ce pas.

    (1879) ERNsup 161. n’est-ce pas ? A St-M[ayeux] enta.

  • etablisañ
    etablisañ

    v. tr. d. Établir.

    (1727) HB 594. eleac'h ma c'hetablissas e Gador da Guenver an deiz hiryo.

    (1835) AMV 22. Ar beden-se a so bet (…) etablisset en Ilis evit trugaercât Doue. ●(1850) MOY 150. En douar a Gessen ez int etablisset, / Didaill, hep nep tribut.

  • etad
    etad

    s. = (?).

    (1896) LZBt Meurzh 30. Dewi ha lac'han ha kas gant-e tout ar pez a vijen ze, a oa ho etad.

  • etaj
    etaj

    m. Étage.

    (1659) SCger 53a. etage, tr. «etach

  • Etampez
    Etampez

    n. de l. Étampes.

    (1450) Dag 66-67. Pan vezo Duc en Estampes, / Ne vezo den en Breiz hep reux, tr. « Lorsqu’un Duc sera en Étampes / Il n’y aura personne en Bretagne sans souffrance. »

    (1847) FVR 233. ar re-ma deuet euz a Etampez, e tu Pariz, a arruaz e Landreger, e mz Genver, 1794.

  • etapl
    etapl

    adj. Comme il convient.

    (1557) B I 326. Nen deu quet da caquet etabl, tr. «Ton caquet n'est point raisonnable.»

  • eteit
    eteit

    voir hed-da-hed

  • eterjidi
    eterjidi

    s.

    (1) (en plt de qqn) Kouezhañ en eterjidi : tomber dans les pommes, dans les questches.

    (1997) HYZH 209/24b. Léthargie eterjidi (!!!) (T[regor]) o talvezout ivez falladenn : kouezhañ en eterjidi. «Hemañ zo barrek da lakaat un da gouezhañ en eterjidi» !!

    (2) sens fig. =

    (1964) BAHE 38/54. ur yezh (…) marv-mik pe o vont da gouezhañ e paramoutig pe en eterjidi da vihanañ.

  • eternal
    eternal

    adj. Éternel.

    (1575) M 2015. Hoguen tan an yffernn, maz eux huernn eternal, tr. «Mais le feu de l'enfer, où il y a une clameur éternelle.»

  • eternel
    eternel

    adj. & m.

    (1) Adj. Éternel.

    (1499) Ca 79b. Eternel. g. perdurable. ●(1576) Gk I 218. an tat celestiel, hac eternel, tr. «le Père céleste et éternel.» ●(1612) Cnf 4b. tourmant eternel an ifferñ.

    (c.1680) NG 394. Er vuhe eternel. ●(1727) HB 25. Ar re vechant a vezo barnet gãtã d'ar flãmou eternel. ●55. Roit ar reposvan eternel, / Va Doue, dan Anaon fidel. ●(1790) MG 21. é heint d'en tan éternel devad en diaulèt.

    (1818) HJC 221. d'en tan éternèl. ●(1824) BAM 282. en devaligen eternel. ●(1839) BSI 17-18. o heritaich eternel. ●(1864) SMM 95. ez eo ar Groas eun errez euz ar vuez eternel.

    (1900) MSJO 242. an nep a c'hoanta da vad an eürusted eternel.

    (2) M. An Eternel : l'Éternel.

    (17--) SP I 463. Kanat an Eternel, tr. «messager de l'Eternel.»

  • eternelamant
    eternelamant

    adv. Éternellement.

    (1530) J p. 97b. En tan flamm eternalamant / En poan ha langour ha tourmant / Bede an fondamant plantet / Da bezaf hep flaig ostaget, tr. «puissent les flammes éternelles, puissent les supplices et les maux qui plongent leurs racines jusqu'aux entrailles de l'enfer, être mon partage assuré.»

    (c.1680) NG 497-498. Er baradoues a pat / Ol eternelement.

    (1821) SST 77. ag en tu me couéhou er goeden, é chommou éternelement.

  • eternite / eternitez
    eternite / eternitez

    f. Éternité.

    (1633) Nom 222b. Æuum : eternité : eternite, bizuicquen.

    (1854) PSA II 200. é hès dihue éternité. ●(1860) BAL 58. An ene a zo en eternitez.

    (1907) PERS 216. da ziskuiza epad an eternite.

  • eternitez
    eternitez

    voir eternite

  • eteroklit
    eteroklit

    adj. Hétéroclite.

    (1499) Ca 79b. Etheroclit. g. etheroclite.

  • etet
    etet

    voir hed-da-hed

  • etev
    etev

    m. –ion, -ioù, etivi

    (1) Tison.

    (1499) Ca 79b. Eteau. g. tison de feu. ●155b. Penqueff vide in eteau. ●(c.1500) Cb 80a. [eteau] g. le lieu ou len garde les tisons. b. an lech ma mirer an eteau. ●g. tison demy ars. b. eteau hanter losquet.

    (1659) SCger 118b. tison, tr. «eteo.» ●147a. eteau, tr. «tison.» ●(1732) GReg 924b. Tison, tr. «Etéau. p. etévyou, etivy.» ●(1752) PEll 287. Eteo ou Etew de trois syll. Tison, morceau de bois brûlé par un bout. Pluriel Etewou.

    (2) Bûche.

    (1857) CBF 29. Eunn eteo founnuz hoc'h eus-hu ? tr. «Avez-vous une belle bûche ?» ●(1889) ISV 33. ember ema Nedelec, ha n'or bezo ket a eteo da lacat en tân.

    (3) Etev Nedeleg : bûche de Noël.

    (1659) SC 107. an eteo Nedelec. ●(1732) GReg 924b. Le gros tison, le tison de Noël, tr. «etéau-nedelecg

    (1915) KZVr 125 - 25/07/15. Eteo se dit de la bûche de Noël que l'on met dans le feu pour préserver du tonnerre en temps d'orage. Kurun 'zo, mall eo lakaat an eteo en tan. Lok-Ronan, Loeiz ar Floc'h.

    (4) iron. Etevion gozh : vieux mariés.

    (1732) GReg 153b. Faire charivari la nuit d'après les nôces, tr. «ober gilivary da'n etévyen goz

    (5) (Terme d’injure) Etivi kalon an douar.

    (1732) GReg 342a. Des docteurs enfarinez, des gens de mauvaise doctrine, qui affectent la bonne, la saine, des gens couverts de farine blanche que le vent emporte, tr. « Doctored bleudeucq. bleudéyen fall. bezyou güennet. bleizy dôn. leern douçz. alanigued. tirguizyer al leaz livris. etivy caloun an douar »

  • etig
    etig

    m. (pathologie) Phtisie, étisie, hectisie. cf. itik

    (1633) Nom 259b. Tabes : l'eticque, ou tisie : an eticq, gouaz en sæchidic.

    (1904) LZBg Du 273. Er ré [indianed] hanùet Onas e varù én étig.

  • etik
    etik

    adj. cf. itik

    (1) Qui a soif.

    (1633) Nom 271b. Tabidus, phthificus : eticque : vn den eticq, sechedicq.

    (2) (pathologie) Terzhienn etik : fièvre étique, hectique.

    (1633) Nom 266b. Hectica febris : fieure eticque : terzyen eticq. ●Paroxysmus, accessio, exacerbatio, excandescentia : l'inuasion ou l'accession de la fieure : terzyen eticq á ve languissant bras.

  • etimoloj
    etimoloj

    s. Étymologie.

    (c.1500) Cb 80a. [ethimologiaff] g. ethimologie. b. ethimolog.

  • etimolojiañ
    etimolojiañ

    v. Faire de l'étymologie.

    (1499) Ca 79b. Ethimologiaff. g. ethimologier.

  • etof
    etof

    s. (textile) Étoffe.

    (1633) Nom 109a. Vestis vndans : habillement ondoyant : habillamant oundet, habit græt á vn etoff oundet, marellet.

  • etourdiañ
    etourdiañ

    v. tr. d. Étourdir.

    (1633) Nom 257a. Lethargus, veternus : lethargie : letargy, vn cleufuet á etourdiff vn den quement ma coll memor á pep tra oll.

  • etourdisamant
    etourdisamant

    m. Étourdissement.

    (1633) Nom 256b. Vertigo : estourdissement de teste : etourdissamant á pen.

  • etr / entr
    etr / entr

    prép. Entre.

    (1688) DOctrinal 34. Hac eff so un differanc bennac entrar resurrection hon salver, ha hiny ar ré ayoa ressucitet diaquent.

  • etramañ
    etramañ

    prép. Vers. cf. etremek & tramek

    (1910) BROU 432. Etrámañ, tr. « Vers. » ●(1962) EGRH I 77. En Eusa e ro an ao. Malgorn etramañ a zo moarvat ar stumm hep -ek evel bete e-keñver betek, entreze e-keñver etrezek, adal e-keñver adalek, h. a.

  • etrande
    etrande

    adv. Le long du jour.

    (1879) ERNsup 152. entr'an dé, tout le jour (= etre pad ann deiz), Trév[érec]. ●(1895) GMB 213. Cette locution entre est employée comme préposition dans le petit trécorois entr' ann dé, tout le jour.

    (1903) MBJJ 168. Ha bazar e-bed na zigoro arc'hoaz e-trande. 343. Chom a rei sioul e-trande.

  • etrangliñ
    etrangliñ

    v. tr. d. Étrangler.

    (1633) Nom 137a. Laqueo gulam frangere, Laqueo collum obstrignere vel comprimere : estangler : etrangliff.

  • etre / entre
    etre / entre

    prép., conj. & adj.

    I. Prép.

    (1) temp., spat. Entre.

    (1499) Ca 77b. Entre. g. idem.

    (c.1680) NG 1077. Intre deu lair villan. ●(1727) HB 355. an Heuryou munut etre Non ha Gousperou.

    (1867) FHB 121/132a. setu-hi klozet etre ar gouelec'h hag ar mor. ●(1894) BUZmornik 1. ar vignounach a vezo etre te ha me.

    (1909) KTLR 258. petra a zo ama etre treid ?

    ►[avec lénition]

    (1821) SST 34. etré zigosté er Urhiès. ●46. etré zorneu é Dad. ●89. etré zivreh en Eutru Doué.

    (2) sens fig. Entre.

    (1732) GReg 926a. Entre toi & moi, tr. «Entre tè, ha mè.» ●(1772) KI (abrege). en em dacq a savete etre an daou canfart.

    (1877) EKG I 115. etre me hag hen.

    (1905) KANngalon Ebrel 371. Brezel bepred etre hen ha ni. ●(1911) BUAZperrot 392. ugent kantved etre hen ha ni. ●(1913) AVIE 211. étré hui ha ni é es un doulen vras. ●(1928) LEAN 47. en em lakaat etre c'houi ha me ? ●(1935) BREI 434/3d. ma vo diazezet ar peuc'h war an emzikour etre broiou.

    (3) Parmi.

    (14--) N 1427. Ouz vn clezeff e pep queuer / Vn barner mat hep nep atfer / A haualier etren gueryn, tr. «A une épée, à tous égards, / Un bon juge, sans nul doute / Est comparé, parmi le peuple.» ●(1575) M 289-290. Cret feru an amseruez, mazvezez entreze, / Nen deo quet vn moment, tr. «Crois fermement que le temps que tu es parmi ces choses / N'est pas un moment.»

    (1792) BD 4480-4481. hac an ynossantet net deus àbep offans / aveso colloquet entre ar re choaset, tr. «et les innocents, nets de toute offense, / seront convoqués parmi les élus.»

    (18--) SBI II 145. Eur valis vraz hac eun ankenn / A zo etre ar vêleïenn, tr. «Une grande colère et une (grande) angoisse / Se sont déchaînées parmi les prêtres.»

    (4) Etre-pad : durant.

    (18--) GBI II 22. Etre-pad ur seiz vloaz ez out bet bars ma zi, tr. «Durant sept ans que tu as été dans ma maison.»

    (5) Etre daou benn an deiz : tout le long du jour, du soir au matin.

    (1911) SKRS II 6. Goude beza goalgasset anezhi etre daou benn an deiz.

    II. Conj.

    A.

    (1) Alors que.

    (1821) SST 124. é visitein a-tré ouai hi meme é toug sant Yehan er badéour. ●245. Petra e zelie gober er hlan a tre ver é rein dehou en Nouien ?

    (2) Tant que.

    (c.1680) NG 448. Etre mou devou madeu. ●1171. Intre vaint ar er bet. ●(17--) VO 26. hac em boai int considérét mat é-tré oair bet é laquad de ouile.

    (1821) SST 139. a tré bade er vuhé man.

    B. Loc. conj.

    (1) Etre ma : tant que.

    (1741) RO 3407. entre ma vin er bet man. ●(1790) MG 52. hac e gousq é-tré ma carant.

    (1857) GUG 36. Ouilet guet quæ ha guet glahar / Étré ma oh hoah ar en doar.

    (1900) MSJO 83. Hag etre ma rea ar goulenn-ze outhi he-unan. ●229. evid ma c'hallo guelet he vreur eur veach c'hoas etre m'eo beo. ●(1922) IATA 19. etre ma vezint o tevi. ●(1925) FHAB Kerzu 449. etre ma vin beo, ne nijo an dôlen dudius-ze diouz ma spered !

    (2) Etre keit ma : tant que.

    (17--) VO 107. De virét hou lézèn tré-quehent ma vein bihuë.

    III. Adj.

    (1) De taille moyenne, intermédiaire.

    (1909) BROU 235. (Eusa) Unan entre, tr. «un de taille moyenne, entre deux.»

    (2) (en plt de qqn) ni pauvre, ni riche, de condition moyenne.

    (1889) SFA 88. Ar bobl, pe, mar kavit guell, an dud intre, n'oant na paour na pinvidik.

    (1909) FHAB C'hwevrer 43. eul lignez tud entre, me fell d'in lavaret na paour na pinvidik. ●(1911) BUAZperrot 140. An dud entre hag ar beorien. ●(1928) BREI 61/b. setu eul lezenn o vont da vean grêt (...) hag a zo evit trei ar sammou-ze diwar gein an dud etre. ●(1964) BAHE 38/14. ar Paizant breizhad etre.

    ►[form. conju.]

    S1 etrezon

    (1862) JKS.lam 360. Perak hoc'h eus-hu lekeat brezel da zevel etre-z-hoc'h hag etre-z-oun ?

    S3m etrezañ

    (1911) BUAZperrot 352. Etrezan hag etrezomp ez eus tud o terc'hel e blas. ●(1924) FHAB C'hwevrer 44. E zell en em goll en ec'honder divent a zant etrezan ha Doue.

    S3f etrezi / etredi

    (1790) MG 333. itré-d'hi hac hé frièd.

    P1 etrezomp / etredomp

    (1792-1815) CHCH 49. Étrédomb ni, prizonerion, prizon en Angleter.

    (1857) HTB 233-234. Keit ha ma veomp, ni e treomp potret.

    (1911) BUAZperrot 92. daoust d'ar pell a vezo etrezomp.

    P2 etrezoc'h / etredoc'h / etredwi

    (1804) RPF 60. pihue itré deoh. ●(1824) BAM 180. etre d'hui hac èn. ●(1829) CNG 75. Mæs étré doh, credet parfet. ●(1862) JKS.lam 360. Perak hoc'h eus-hu lekeat brezel da zevel etre-z-hoc'h hag etre-z-oun ?

    P3 etrezo / etrede / etrezint

    (1575) M 289-290. Cret feru an amseruez, mazvezez entreze, / Nen deo quet vn moment, tr. «Crois fermement que le temps que tu es parmi ces choses / N'est pas un moment.»

    (1790) MG 39. e oal-gonzou ehue a hanah itré-d'ai.

    (1844) DMB 90. étré-z-hai ha mé. ●(1866) FHB 60/61a. Hep pell dale e savas etre d'he ho daou. ●(1890) MOA 426b. Il n'y a nul rapport entre eux, tr. «n'euz henevel ebed etre-z-ho

    (1910) MBJL 30. a harze an intent vad da ren dioustu etrede. ●(1926) FHAB C'hwevrer 51. Etrezint ha ni. ●(1942) VALLsup 65b. entre eux et nous, tr. «etrezo ha ni.»

  • etre-an-daou
    etre-an-daou

    adj.

    (1) Moyen, médiocre.

    (1927) GERI.Ern . etre an daou, tr. «moyen, médiocre.»

    (2) Indifférent, indécis, hésitant.

    (1904) DBFV 75b-76a. un tammig étre en neu a zivout er fé, tr. «assez indifférent en matière religieuse.» ●(1922) BUPU 14. é ma étré en neu, rak ne houi ket rè doh petra sentein. ●(1927) GERI.Ern . etre-daou, tr. «indifférent.»

  • etre-daou
    etre-daou

    adj. & adv.

    I. Attr./Épith.

    (1) Moyen, médiocre.

    (1659) SCger 78a. mediocre, tr. «etre daou

    (1927) GERI.Ern . etre-daou, tr. «moyen, médiocre.»

    (2) Indifférent, hésitant.

    (1924) FHAB Meurzh 97. Etre daou edo evelse ha n'oa ket evit kaout plijadur gant netra ebet ken. ●(1927) GERI.Ern . etre-daou, tr. «indifférent.»

    II. Adv. Entretemps.

    (1499) Ca 77b. Entredou. g. entredeux. ●(1557) B I 238. Joa dich entre dou, Autrou fur, tr. «Joie à vous, cependant, sage seigneur.» ●(1575) M 311-313. Da Teaut, ha da dyou gueux (…) / A debro gourt sourdet, Touseguet entre daou, tr. «Ta langue, et tes lèvres (…) / Sourds indolents, crapauds, les mangeront pendant ce temps.»

    (1869) HTC 132. Etre daou e teuas ar mare da vont da leina. ●(1894) BUZmornik 11. Etre daou, e kollaz he mamm. ●49. Etre daou, ec'h erruaz he enebourien.

  • etre-henañ
    etre-henañ

    adj. Cadet de trois enfants.

    (1844) GBI II 112. ma mab etre-hena, tr. «mon second fils.» ●(1850) JAC 78. O laza dre avi Abel, e vreur hentrenàn.(1863) GBI I 160. Me ia d' gaout m' merc'h etre-c'hena, tr. «je vais trouver ma fille cadette.» ●tr. E. Ernault (GMB 213) «la seconde de mes trois filles.» ●(1867) GBI I 182. M' mab entre-henan, chomet aze, tr. «Et vous, mon fils cadet, restez-là.» ●(1890) KTB.ms 15 p 1. ar mab etre-henan.

  • etre-pad
    etre-pad

    prép. Tout le long de.

    (1741) RO 2951. Entre pat ma bué. ●3389. Entre pad da vûe.

  • etre-treid
    etre-treid

    adv. =

    (1937) LZBl Genver/C'hwevrer 14. Dre-holl, etre treid, eman ar restachou boued.

  • etread / entread
    etread / entread

    m. –où Personne ou chose de taille moyenne.

    (1909) BROU 235. (Eusa) Entréad, tr. «un de taille moyenne, entre deux., surtout des hommes. Au pluriel : Entreadou

  • etrebazhet
    etrebazhet

    adj. Intercalé.

    (c.1500) Cb [squeul]. Jtem hic et hec intercalaris et hoc / e. g. entrechieles / ou entreposez. bri. entrebazet.

  • etrebourzh
    etrebourzh

    m. Entrepont.

    (1931) VALL 263b. Entrepont, tr. «etre-bourz m.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...