Recherche 'a...' : 5083 mots trouvés
Page 32 : de adniverenn (1551) à adrein (1600) :- adniverennadniverenn
f. –où Numéro supplémentaire, supplément (d'une revue, etc.).
●(1925) GWAL 1/1. Gwalarn adniverenn lennegel trimiziek Breiz Atao.
- adniveriñ
- adnotennadnotenn
f. –où Note supplémentaire.
●(1929) FHAB Ebrel (Pajennad Breuriez-Veur ar Brezoneg). eun adnotenn war un droïdigez eus ar Bibl.
- adoberadober
v. tr. d.
(1) Refaire.
●(1831) MAI 144. ac em eus had-c'hræt attantion. ●(1879) ERNsup 155. da c'hadober ! bis ! Trév[érec].
●(1902) PIGO I 174. Hadober a reaz an hent gant golo. ●(1903) MBJJ 135. ec'h adran ar pez a reaz an Itron Varia. ●(1922) FHAB Here 299. helpenn kement a oa evit adober ar bed a nevez-flamm. ●(1924) ARVG Here 221. adober enni ar c'henta pardon. ●(1927) GERI.Ern 9. adgra ! tr. «recommence !»
(2) Réitérer, répéter.
●(1915) HBPR 35. hag adober a reomp anezhan [al le] deoc'h.
(3) Refaire faire.
●(1935) BREI 419/1b. 'vit adober d'ar Vretoned kana.
- adofiser
- adolesanted
- adonañadonañ
v. tr. d. Labourer profondément.
●(1876) TDE.BF 5a. Adouna, v. a., tr. «Labourer la terre profondément.
- AdonisAdonis
n. pr. (mythologie) Adonis.
●(1647) Am.ms 524. Caerz out sur isquis un Adonis coant, tr. « Tu es sûrement extrêmement beau, un joli Adonis »
- adoñvaatadoñvaat
v. Apprivoiser.
●(1969) LIMO 10 mai. chetu aman ur menandour e zo kalet er lakad de adonnad. ●Adonnad, tr. «apprivoiser.»
- adopsionadopsion
[mbr adoption < vfr adopcion < lat adoptio (FLMB 70)]
F. Adoption.
●(1499) Ca 5a. Adoption. g. idem.
- adoptañadoptañ
[mbr adoptaff < vfr adopter < lat adoptare (FLMB 70)]
V. tr. d. Adopter.
●(1499) Ca 5a. Adoptaff. g. filloler receuoir vng enfant en lieu de filz.
- adoptif
- adorapladorapl
[brpm adorable < vfr adorable < lat adorabilis (dérivé de adorare) (TLFi s. adorable) ; cf. -apl]
Adj. Adorable.
●(1744) L'Arm 7b. Adorable, tr. «Adorable.» ●(1792) HS 129. dérac enn Tabernacle adorable.
●(1861) BSJ 257. corv adorabl Jesus. ●(1894) BUZmornik 215. ann Dreinded sakr hag adorabl.
●(1907) BSPD I 75. é Vestr adorabl.
- adorasionadorasion
[mbr adoration, brpm adoration < vfr adoration, azoration < adoratio (dérivé de adorare) (TLFi s. adoration)]
F. Adoration.
●(1576) Gk (Catéchisme p. 9). Difen a ra, ha condampnifu an idolatry, pé an seruich hac an adoration an fals doueou.
●(1744) L’Arm 7b. Adoration, tr. «Adoration. f.»
- adoratouradoratour
[du mfr adorateur, adourateur < lat adorator (dérivé de adorare) (TLFi s. adorateur), le suffixe -our (gour .2) est breton]
M. –ien Adorateur.
●(1911) BUAZperrot 413. Da zek heur noz e oa c’hoaz adoratourien.
- adoreradorer
[brpm adorér < formé sur ador déverbal de adoriñ + -er]
M. –ion, -izion Adorateur.
●(1744) L’Arm 7b. Adorateur, tr. «Adorér.. adorerion. m.»
●(1818) HJC 51. er momant i péhani i hèleo er gùir adorerion ranteign ômage d'ou Zad. ●(1867) BSSo 8. é misq é adorerion. ●(1880) SAB 161. adoreurien ar guir Doue.
●(1913) AVIE 49. er huir adorizion.
- adorerezadorerez
[brpm adoreréss < formé sur ador déverbal de adoriñ + -erez]
F. –ed Adoratrice.
●(1744) L’Arm 7b. Adorateur, tr. «Adoreréss.. adorerésétt. f.»
●(1904) DBFV 3a. adoreréz, pl. ed, tr. «adoratrice.»
- adoriñadoriñ
[mbr adoriff, brpm adori, adorein < fr adorer (les formes du vfr n’ont pas le -d-) < lat adorare de orare « prier » (TLFi s. adorer)]
V.
(1) V. tr. d. Adorer.
●(1612) Cnf 20a. Vn Doué hep-mui à adory. (…) Adoriff hac azeuli tra en beth eual Doué, so pechet maruel.
●(1659) SCger 128a. Adori, tr. «adorer.» ●(1744) L'Arm 7b. Adorer, tr. «Adorein.» ●(1790) MG 55. Un Doué hemb quin e adorei (…) Doué e ordrén en adorein.
●(1849) LLB 1945. Aveid adorein Doué. ●(1894) BUZmornik 229. adori hon doue-ni.
●(1900) MSJO 93. ar Bastored deuet da adori Jesus. ●(1911) BUAZperrot 75. ni a adore an drouk-sperejou.
►absol. Adorer Dieu.
●(1914) LZBl Meurzh 339. Eun devez a deuïo ma c'hounezo ar relijion gristen, ha neuze kalz tud a adoro !
►[empl. comme subst.] Adoration.
●(1880) SAB 45. o caout pers en adori dleed deza.
(2) V. intr. Sacrifier.
●(17--) TE 35. durand ma vezènt oeit, é vab hac ean, d'adorein ar lein er manné.
(3) V. pron. réfl. En em adoriñ : s'adorer.
●(1854) MMM 335. bez' e veso tûd pere a en-em adoro ho-unan.
- adoub-adoub-
[mbr adoubet (adj. v.) < vfr adoubé < sans doute frq *dubban avec le sens initial de « frapper » (TLFi s. adoubé)]
V. tr. m. Équiper, arranger.
●(1575) M 333. Diraze tan en stoup, à veze adoubet, tr. Ernault «Devant eux le feu à l’étoupe était mis.»
- adouestlañ
- adouilhañadouilhañ
v. tr. d.
(1) Ouiller, faire le plein.
●(1904) KZVr 348 - 10/07/04. Adouilhan, lakaat ouspen, peurober, peurleunia (Goelo). Da skouer : Laket am euz gwiniz da adouilhan ar zac'had-ze. – Yen eo, red mad eo d'in adouilhan ma dilhad. ●(1913) KZVr 26 - 31/08/13. adouilhan, tr. «faire le plein d'une barrique ; augmenter, ajouter, compléter.»
(2) plais. Boire un deuxième coup.
●(1904) KZVr 348 - 10/07/04. «Adouilhan» a vez lavaret ivez, diwar c'hoari, evit «eva eun eil vannac'h.» ●(1913) KZVr 26 - 31/08/13. adouilhan, tr. «boire un second coup.»
- adpaeadpae
m. Allocation.
●(1928) BREI 54/3a. Gant ar yalc'had dastumet evelse e ve roet eun adpae d'an tiegeziou niverus, herve an niver a vugale o deus.
- adpakañ
- adpaperañ / adpaperatadpaperañ / adpaperat
v. tr. d. Tapisser de nouveau.
●(1970) BHAF 137. adliva koadaj koz diarôg an ti hag adpaperad ar zal.
- adpardon
- adpavezañ
- adpediñadpediñ
v.
(1) Supplier.
●(1865) LZBt Gouere 13. adpedin a ran ma vo distolet diou-in ar poanio.
●(1919) DBFVsup 1a. adpedein, (Arv[or]), tr. «supplier.»
(2) Pediñ hag adpediñ =
●(1904) BSAB 10. pedin hag adpedin a reaz Hon Zalver da lakaat anean da adkavout e levr. ●(1907) AVKA 57. Hag ar vanden diaoulo a bede hag hadpede Jesus.
- adperc'henniñadperc'henniñ
v. tr. d. Se réapproprier.
●(1935) BREI 402/2a. adperc'henni, hep brezel, – mar gall – an douarou kollet.
- adpignaladpignal
voir adpignat
- adpignat / adpignaladpignat / adpignal
v. intr. Remonter.
●(1779) BRig I 37. a na ellai ket an dour adpignal dé handon, tr. « & que l’eau ne pouvoit remonter vers sa source. »
●(1857) HTB 153. e hadpin en he gariolen. ●(1876) TDE.BF 5b. Adpignal, v. n. T[régor], tr. «Remonter, monter de nouveau.»
●(1907) AVKA 142-143. hag e hadpignas er vag.
- adpikañ
- adplantañ
- adplasañ
- adplastrañ
- adplegañ
- adpoazhañ
- adpobladur
- adpoblañ
- adpokat
- adporzhadporzh
m. –ioù Port secondaire.
●(1955) SKOL 3/16. adporzh g. –ioù, adperzhier, tr. «port secondaire, subalterne.»
- adpouezañadpouezañ
v. tr. d. =
●(1925) FHAB Gouere 277. N'hon do ket re eus eun devez da boueza ha da adpoueza ar pez a zo merket aman.
- adpourchasadpourchas
v. tr. d. Se procurer de nouveau.
●(1935) BREI 413/2a. an den, bet diframmet digantan, breman 'zo kant hanter-kant vloaz, kement sintr en devoa, a zo troet mat d'o adpourchas adarre.
- adprenañ
- adprennañ
- adprometiñ
- adrakañadrakañ
v. tr. d. Proposer un prix.
●(1992) MDKA 84. (Leon) pegement e kousto din an dachenn artichao-ze a-trak aze ? (job) A-trak emezañ ? Ne atrakan ket. ●(2003) TONKA 131. (Boslaou) Llar (lire : lar) din pegement 'vo e briz atrak ? (Batist) Atrak ? Na atrakan ket. ●lavaret e veze «atrakañ» pa veze prenet al loened war-eeun er menaj gand ar varhadourien loened. Kinniget e veze eur priz gand ar marhadour, ha ma veze kavet mad gand ar peizant e veze lavaret «atrak».
- adrannañ
- adraskañ
- adreilhoù
- adreiñ